نگاه
ضرورت مرمت کاریزها در مناطق سیل‌زده
پرفسور پرویز کردوانی/ چهره ماندگار علمی
مثلی است که می‌گویند مردی دهاتی از راه دور به خانه‌اش بازگشت. زنش سراسیمه به استقبالش آمد و بدون مقدمه خبر بیماری فرزند و گاوشان را داد. مرد بدون درنگ برگشت. زنش پرسید سراغ حکیم می‌روی؟ گفت نه سراغ کسی می‌روم تا گاومان را نجات دهد و ما با درآمد حاصل از عواید آن سراغ حکیم برویم تا فرزندمان را نجات دهد.
سیل اخیر در کنار همه خرابی‌هایی که داشت باعث تخریب چاه‌ها و قنوات نیز شده است. در هر یک از نقاط سیل‌زده چندین حلقه چاه و چندین رشته قنات نیز تخریب شده‌اند. گرچه ساخت خانه و مدرسه و راه و درمانگاه از نیازهای مردمان در این نقاط است ولی اولویت با زیرساخت‌هایی است که با ترمیم و بازسازی آنها معاش و کسب و کار مردم تأمین شود.
بی‌توجهی به ترمیم و تأمین زیرساخت‌ها، مهاجرت روستاییان را در پی خواهد داشت. چیزی که هر روستایی را به آبادی و محل زندگی‌اش پیوند می‌دهد آب و امکان کار کشاورزی و دامپروری است.
بنابراین حتما باید به فکر باشیم تا قنات‌ها و چاه‌های تخریب شده احیا شوند و زمینه بازگشت روستاییان به زندگی فراهم شود.
به این ترتیب روستاییان با ادامه فعالیت‌های کشاورزی و دامپروری می‌توانند با عایدی‌هایشان از این محل‌ها زندگی خود را سر و سامان دهند و خسارت‌ها را جبران کنند. در غیر این صورت یا راهی شهرها می‌شوند و با حاشیه‌نشینی به مشکلات شهرهای بزرگ دامن می‌زنند یا همواره نیازمند کمک‌های دولت می‌مانند. از نظر زمانی با توجه به نزدیکی به فصل کاشت در موقعیت حساسی هستیم و هرچه زودتر باید نیازهای کشاورزان در این باره تأمین شود.
