دوام محبت

آتش تقی‌پور /بازیگر سینما و تلویزیون

بعد از وقوع هر حادثه تلخ و بزرگی، مثل سیل و زلزله، موج همدردی‌ها در جامعه به‌راه می‌افتد و هرکسی سعی می‌کند به هر نحوی به‌قول‌معروف قدمی، قلمی و رقمی به هموطنان حادثه‌دیده کمک کند.
البته باید هم چنین باشد. به‌فرموده شیخ اجل، بنی آدم اعضای یکدیگرند و از مردم کشوری با این سابقه فرهنگی و تاریخی همین انتظار هم می‌رود.
اما نکته قابل تأمل این است که درست زمانی که کم‌کم پخش اخبار مربوط به این مناطق از صداوسیما و سایر رسانه‌ها کم  و حذف می‌شود، کمک‌ها و همدلی‌ها هم رنگ می‌بازد. انگار همه ما برای امدادرسانی و کمک به هموطنان‌مان نیازمند اخبار رادیو یا گزارش تلویزیون هستیم! و اگر این‌ها نباشد نمی‌توانیم به فکر چنین اقداماتی باشیم. 
انگار یادمان می‌رود که یکی از ویژگی‌های خبر، تازه بودن آن است و وقتی خبری درباره اتفاقی نمی‌شنویم به معنی نبودن آن رخداد نیست بلکه به‌معنی گذشت زمان از واقعه و حادثه است.
پس از هر حادثه ناگواری مثل زلزله، مردم منطقه با کمبودهایی مواجهند. گاه این کمبودها حتی با گذشت ماه‌ها و سال‌ها در زمینه‌های فرهنگی، آموزشی و درمانی پابرجا می‌ماند. بنابراین نباید از یاد همنوعان، هموطنان و همزبانان خودمان در این مناطق غافل شویم.
همانقدر که اخبار سیل‌های اخیر غم‌انگیز و ناراحت‌کننده بود، نیکوکاری و همت مردم ما برای کمک به آسیب‌دیدگان غرورآفرین و دلگرم‌کننده بود. کاش چنین روحیه و اراده‌ای تا رفع کامل مشکل در مناطق آسیب‌دیده پابرجا باشد.