دوومیدانی با مانع!
ورزشکاران دوومیدانی‌کار تیم ملی ایران در مسابقات آسیایی دوحه نتوانستند حتی نتایج دوره گذشته در دهلی‌نو و بازی‌های آسیایی 2018جاکارتا را تکرار کنند و به یک ناکامی بزرگ دست یافتند؛ ناکامی‌ای که در سال کسب سهمیه المپیک می‌تواند، حضور دوندگان ایرانی در پیست المپیک 2020را به مخاطره بیندازد. نکته مهم این ناکامی البته هزینه‌های زیادی است که دوندگان تیم ملی در اردوهای خارج از کشور برای تمرین و مربی خرج می‌کنند اما یا در مسابقات حاضر نمی‌شوند و یا اینکه با ناکامی روبه‌رو می‌شوند.
تیم ملی دوومیدانی با تمام قوا راهی قطر شد، 16ورزشکار، یک طلا توسط احسان حدادی و یک نقره توسط بهنام شیری تنها رهاورد این حضور قدرتمند بود. نکته حائز اهمیت ماجرا زمانی است که تیم ایران در دوره گذشته این مسابقات که در سال 2017به میزبانی هند برگزار شد، عملکرد درخشانی داشت و توانست به 4طلا و یک برنز دست یابد. احسان حدادی، حسن تفتیان، حسین کیهانی، علی ثمری قهرمان شدند و مسلم نیادوست هم به نشان برنز رسید. نکته جالب توجه به جز علی ثمری که طی ماه‌های اخیر نتوانست فرم ایده‌آلی داشته باشد، سایر نفرات در ترکیب اعزامی به قطر حضور داشتند،اما تلاش این 4 ورزشکار فقط طلای حدادی بود که از قبل هم پیش‌بینی می‌شد.
در این مسابقات امیر مرادی و مسلم نیادوست در دوی ۱۵۰۰متر، حسین کیهانی در ۵هزار متر و قنبرزاده در پرش ارتفاع قهرمانی آسیا در حالی بدون مدال ماندند که مرادی در مسابقات سال گذشته آسیایی دوم شده بود و حسین کیهانی با درخشش فوق‌العاده‌ای که آینده پرامید را نوید می‌داد، به مدال طلا رسیده بود. حسین کیهانی پس از ناکامی در دوحه در بیان اینکه چرا فاصله قهرمانی تا مدال نیاوردش اینقدر کوتاه بود در گفت‌وگو با رسانه‌ها از بی‌مهری مسئولان به او به‌عنوان تنها دلیل ناکامی‌اش عنوان میکند؛«بعد از بازی‌های آسیایی 2018که مدال طلا کسب کردم و رکورد آسیا را شکستم، فکر می‌کردم تغییر و تحولات زیادی در زندگی‌ام ایجاد می‌شود، اما متأسفانه هیچ تغییری ایجاد نشد. این شرایط از سوی مسئولان ورزش کشور بود، از وزارت ورزش گرفته تا فدراسیون دوومیدانی. تنها دلیل این شکست بحث روانی بود که طبیعی هم است. از هر روانشناس و دکتری که بپرسید، موافق این هستند، چون هیچ انگیزه‌ای نداشتم. واقعاً همین هم باعث شکستم شد.
امیدوارم این شکست درس عبرتی برای مسئولان باشد که اگر می‌خواهند و دوست دارند که دوباره افتخارآفرینی کنم، باید به من انگیزه بدهند. هشت، نه‌ماه است که از بازی‌های آسیایی گذشته، اما خبری از پاداش‌ها نیست.» مجید کیهانی- رئیس فدراسیون- پیش از اعزام به مسابقات دوحه به تسنیم گفته بود که نسبت به دوره گذشته بهتر خواهیم بود؛«در دوره گذشته بهترین نتیجه را گرفتیم که در تاریخ دوومیدانی ایران بی‌سابقه بود. در دوحه تلاش می‌کنیم بهترین نتیجه را کسب کنیم. امیدوارم از نظر کمی بتوانیم همان 5مدال را تکرار کنیم،اما به لحاظ کیفی از حالا نمی‌توان پیش‌بینی کرد.» یکی از اشکالاتی که در سال‌های اخیر در نحوه مدیریت تیم‌های ملی مورد توجه دوومیدانی، رهاکردن ورزشکاران در اردوهای خارجی است، کسانی مثل حسن تفتیان سال‌هاست که در ایران تمرین نمی‌کند و در فرانسه با مربیان خارجی تمرینات خود را پیگیری میکند. نداشتن ارزیابی از وضعیت ورزشکاران کار را به جایی می‌رساند که به‌طور مثال حسن تفتیان با وجود اینکه به فینال دوی ۱۰۰ متر رسیده بود اما در فینال مسابقه نداد. فدراسیون دلیل این غیبت را «مصدومیت» اعلام کرده بود اما گفته می‌شود یکی از دلایلی که در مورد این مسئله عنوان می‌شد ترس از ناکامی در مسابقات آسیایی بود.
