آقای وزیر! لطفاً مستند حرف بزنید

هیوا یوسفی سردبیر
وزیر ورزش و جوانان اخیرا ادعا کرده که هزینه تیم‌های لیگ‌برتر فوتبال نزدیک به 600میلیارد تومان در سال است که دولت حتی یک ریالش را هم پرداخت نمی‌کند.
سؤال اول این است که این 600میلیارد تومان از کجا آمده است؟ وزیر ورزش چگونه محاسبه کرده و به این رقم رسیده است؟ آیا آمار دقیقی وجود دارد که ایشان به آن دسترسی دارند یا صرفا حدس و گمان خودشان یا مدیران فدراسیون فوتبال است؟
چند سال پیش فدراسیون فوتبال اعلام کرد که در راستای شفاف‌سازی، قرارداد بازیکنان و مربیان همه تیم‌های لیگ‌برتری را منتشر می‌کند. یک یا دو فصل هم این کار را انجام داد اما به دلایلی نامعلوم ادامه پیدا نکرد.
بگذریم از اینکه همان آمار و ارقامی که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال منتشر می‌کردند، محل تردید بود و گفته می‌شد چیزی که روی کاغذ می‌آمد و منتشر می‌شد، با قراردادهای واقعی فاصله دارد. اما امروز که وزیر ورزش از جمع هزینه‌های تیم‌های لیگ‌برتر حرف می‌زنند، دیگر حتی همان اطلاعات مشکوک هم وجود ندارد و کسی نمی‌داند ایشان 600میلیارد تومان(میانگین 37میلیارد و 500میلیون تومان برای هر تیم) را چگونه محاسبه کرده‌اند.
بخش دوم ادعای آقای وزیر حتی از بخش اول قابل تردیدتر است. چگونه باید باور کنیم که دولت حتی یک ریال هم به تیم‌های لیگ‌برتر کمک نمی‌کند؟ 
راه منطقی اثبات این ادعا، انتشار صورت‌های مالی باشگاه‌ها، ریز درآمدها و هزینه‌های آنهاست. صورت مالی را چه‌کسی آماده می‌کند و چگونه باید از درستی یا نادرستی آن مطمئن شد؟ 
باشگاه پرسپولیس و استقلال به‌عنوان 2 مجموعه متعلق به وزارت ورزش و جوانان، در حقیقت 2شرکت دولتی هستند. طبق قانون تجارت شرکت‌ها باید مجمع عمومی داشته باشند و هزینه‌ها و درآمدهایشان در مجمع بررسی شود.
مجمع پرسپولیس و استقلال، آخرین بار آذرماه سال 97 در ساختمان وزارت ورزش و جوانان تشکیل شد. وزیر هم در جلسه مجمع هر دو باشگاه حاضر بود. تنها چیزی که پس از مجمع سالانه باشگاه پرسپولیس منتشر شد، همین چند جمله کوتاه بود به نقل از حمید گرشاسبی، مدیرعامل وقت پرسپولیس در سایت وزارت ورزش و جوانان: «‌با حمایت سلطانی‌فر، پرونده‌های حقوقی باشگاه پرسپولیس پیگیری و خطرات اصلی رفع شده و دوبار هم پرونده پرسپولیس در دادگاه CAS با تخفیف ویژه روبه‌رو بود به‌طوری که بار اول پرداخت ۶۰۰‌هزار دلار به ۲۰۰ هزار دلار کاهش یافت و در جریان شکایت باشگاه ریزه‌اسپور هم بدهی ۸۰۰‌هزار یورویی به ۵۰ هزار یورو تبدیل شد. اگر تلاش سلطانی‌فر نبود، مجوز حرفه‌ای پرسپولیس صادر نمی‌شد.» در بخش دیگری از همان خبر که سایت وزارت ورزش منتشر کرد، طیبی، مدیرکل دفاتر شرکت‌های دولتی اظهار امیدواری کرده بود که با این روند باشگاه پرسپولیس از زیان‌دهی به سمت سود‌دهی می‌رود.
بعید است کسی از حرف‌های گرشاسبی چیزی جز حمایت وزارت ورزش و دولت برداشت کرده باشد. تازه با وجود آن حمایت‌ها، آنطور که مدیرکل دفاتر شرکت‌های دولتی در نشست مجمع گفته، پرسپولیس همچنان زیان‌ده است.
حکایت استقلال هم احتمالا بهتر از پرسپولیس نیست. از جلسه مجمع این باشگاه هم هیچ عدد و رقمی منتشر نشد که بشود براساس آن قضاوت کرد که آیا همچنان وابسته به کمک‌های دولت است یا آنگونه که وزیر ادعا می‌کند، روی پای خودش و تنها با حمایت اسپانسرها و هواداران.
ماه‌ها و سال‌هاست طرفداران پرسپولیس و استقلال، وزارت ورزش و دولت را متهم می‌کنند که از رقیبشان بیشتر حمایت می‌کند. طرفداران تیم‌های شهرستانی هم- از تراکتورسازی که ظاهرا هزینه‌هایش را بخش خصوصی می‌دهد تا سپاهان و ذوب‌آهن و پیکان و سایپا و فولاد و چند تیم دیگر که اصطلاحا خصولتی اداره می‌شوند- نسبت به بی‌طرفی دولت در ورزش حرفه‌ای بدبین هستند. پاسخ به این بدبینی‌ها، تنها با شفافیت مالی است. شفافیت مالی هم یعنی انتشار همه هزینه‌ها و درآمدهای باشگاه‌ها، نه سخنرانی‌های تکراری وزیر و همکارانش در وزارت ورزش، هیأت‌مدیره باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال.
تا زمانی که شفافیت مالی نباشد، نه‌تنها ادعای کمک‌نکردن دولت به ورزش حرفه‌ای باورپذیر نیست، که عدالت در کمک‌کردن هم زیر سؤال است.