پارسال از شجاع خلیلزاده خیلی انتقاد میشد، چون روی زمین راحت جا میماند و اشتباهات فراوانی هم داشت. بدتر اینکه او تلاش میکرد ضعفهای فنیاش را با کریخوانیهای تند و گرفتن ژست تعصب پوشش بدهد. امسال اما شرایط فرق کرده است. حالا شجاع کنار جلال حسینی یک سد محکم ساخته؛ سدی که به پرسپولیس کمک میکند با تعداد گلهای کمتر از فصول گذشته، برای موفقیت در هر سه جام شانس داشته باشد. خب آیا اینطوری بهتر نیست؟ وقتی بازیکن حرفش را در زمین میزند و حقش را به زبان فوتبال میگیرد دیگر گلهای باقی نمیماند. حالا هی 6و 4 الکی نشان بدهید؛ فایدهاش چیست؟ اینها را برای یکی مثل میلاد زکیپور هم مینویسیم؛ کسی که از برخورد با برانکو حرف میزند تا دلبری کند، اما پاس تنها گل الهلال را میدهد و اگر واکنش بهموقع حسینی نبود، با یک گل بهخودی دیگر عملا فصل را برای تیمش تمام میکرد!
همیشه اینطوری باشید
در همینه زمینه :