به مو میرسد، پاره نمیشود
استقلال پیروزی بسیار بزرگی برابر الهلال عربستان بهدست آورد؛ بردی چند منظوره که هم یکباره شانس چشمگیر صعود به این تیم داد، هم شرایط الهلال را بحرانیتر از قبل کرد و هم آبیپوشان تهرانی را از برزخ عجیبی که گرفتار آن شده بودند رهاند. استقلال جام حذفی را از دست داده و در لیگ برتر هم بعد از ناکامی مقابل پرسپولیس و سایپا عملا شانس چندانی برای قهرمانی ندارد. وضع طوری شده بود که این اواخر با صراحتی بینظیر در مورد احتمال اخراج شفر سخن گفته میشد. با وجود این مربی آلمانی مطابق عادت درست در زمانی که لازم بود یک برد پراهمیت به دست آورد و برای خودش زمان خرید. این رویه در استقلال شفر همیشه تکرار شده است. آنها معمولا در بزنگاهها نتایج خوبی میگیرند. اوایل فصل که استقلال مهرههای زیادی از دست داد و 2بازی اول را هم نبرد، این تیم پیروزی درخشان 3بر صفر را برابر تراکتورسازی پرستاره به دست آورد تا مجالی برای تنفس بگیرد. همچنین اوایل مهرماه نیز بعد از آنکه تیم شفر بهخاطر شکست خانگی 3بر یک برابر السد بهشدت تحت فشار بود، آبیها ظرف 4 روز 2 بار نفت مسجدسلیمان را در لیگ و جام حذفی شکست دادند تا از بحران فاصله بگیرند. بسیاری عقیده دارند شاید اگر در آن مقطع حریف سرسختتری مقابل استقلال قرار میگرفت، عصر شفر در این تیم رسما به پایان میرسید، اما نفت مسجدسلیمان بهترین گزینه بود؛ مخصوصا برای شفر که متخصص بردن تیمهای جنوبی است. جالب اینجاست که نفت مسجد سلیمان دقیقا در دور برگشت هم در یک بزنگاه بسیار مهم، فرشته نجات استقلال شد. آبیها 14 اسفند شکست وحشتناک 3بر صفر را برابر الدحیل تجربه کردند و درست در شرایطی که کادرفنی بهشدت زیر فشار بود، 3 روز بعد استقلال ترک عادت نکرد و با پیروزی یک بر صفر برابر نفت مسجد سلیمان در ورزشگاه آزادی، یکبار دیگر به زندگی عادی برگشت. معلوم نیست اگر هر کدام از این بردها در بزنگاههای حیاتی نبودند، چه سرنوشتی انتظار شفر را میکشید.