گرفتار «مسخره‌بازی» هستیم

رسول بهروش   روزنامه‌نگار

 نمایندگان ایران فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا را به بدترین شکل ممکن شروع کردند؛ یک شکست سنگین برای استقلال و دو تساوی ناامیدکننده خانگی برای پرسپولیس و ذوب‌آهن. با وجود این آنچه آزاردهنده‌تر به‌نظر می‌رسد، گرفتاری عمیق بدنه فوتبال ایران در دغدغه‌های سخیف، فرعی و غیرضروری است. نیم‌نگاهی به کنش‌ها و حاشیه‌های این چند روز، به وضوح نشان می‌دهد تمرکز نمایندگان ایران بیشتر از آنکه روی مسائل مهم و به درد بخور باشد، معطوف به هجویاتی است که به هیچ کاری نمی‌آید.
استقلال را ببینید؛5 سال است دارد هوادارانش را دق می‌دهد، در این مدت به اندازه 5 تیم کامل فوتبال خرید گران‌قیمت داشته، همیشه صدای اعتراضش بلند بوده، اما هر زمان وقت عمل رسیده، همان کابوس‌های همیشگی را تکرار کرده است. پارسال هزار بار گفتند اگر شفر زودتر آمده بود آبی‌ها چنین و چنان می‌کردند اما این تیم با مربی آلمانی ظرف 6ماه 
2 باخت سنگین سه‌گله برابر السد و الدحیل را تجربه کرد تا روشن شود موضوع به این سادگی‌ها هم نیست. البته جای نگرانی نیست؛ چون کاپیتان این تیم به جای تمرکز روی کارش، ترجیح می‌دهد برای مسئولان فدراسیون خط و نشان بکشد. بقیه رفقا هم مچ حسن‌زاده را در مورد استفاده زشتش از عبارت «بچه شهرستانی» می‌گیرند و تا لحظه ورود به زمین در تلگرام و اینستاگرام جولان می‌دهند. حالا سرتان سلامت اگر 3تا خوردید، مهم این است که پشت وریا در آمدید و رئیس کمیته انضباطی را چزاندید. جناب مهدی رحمتی که فوق‌تخصص شکست‌های سنگین است و از 6گل العین تا 4گل پرسپولیس و 3گل السد و الدحیل را دیده، در 38سالگی هنوز نمی‌داند که باید آرامش تیمش را تضمین کند، نه آنکه شب بازی به این مهمی، آن جار و جنجال کاذب را راه بیندازد. وقتی بزرگ‌تر تیم اینقدر « خام» است، از بقیه چه انتظاری می‌توان داشت؟
پرسپولیس را ببینید؛ 45دقیقه برابر پاختاکور در خواب مطلق بوده و 2 امتیاز کلیدی را کف زمین آزادی جا گذاشته، بعد جلال حسینی در میکسد‌زون دوباره همان حرف‌های عجیب و غریب همیشگی را به زبان آورده؛ دوباره همان طلبکاری مجهول، دوباره گیردادن به زمین و زمان... حتی تیفوسی‌های جایگاه 36هم از این همه عصیانگری کلامی کاپیتان به ستوه آمده‌اند. کاش حداقل می‌فهمیدیم جلال چه می‌گوید و منظورش به کیست. به چی اعتراض داری برادر؟ باید برای شما و تیمت چه می‌کردند که نکردند؟ قرمزها خوب بازی نمی‌کنند، اما همه مشکل از دید محسن خلیلی این است که چرا شبکه 3به جای عبارت پرسپولیس ایران، از پرسپولیس تهران استفاده کرده! این ادامه همان بازی مضحکی است که پیش‌تر ذوب‌آهن و استقلال شروعش کرده بودند. حالا انگار به ساحت قدسی این تیم‌ها توهین می‌شود اگر یک جایی یک برنامه در رادیو یا تلویزیون، به اشتباه به یک شهر محدودشان کند. راستی کدام هوادار شهرستانی پرسپولیس ممکن است بعد از مشاهده پسوند «تهران» پشت نام این تیم، از سرخپوشان دست بکشد و طرفدار تیم دیگری شود؟ آیا این همه مسخره‌بازی کافی نیست؟
مدت‌هاست که استقلال به هر میدان مهمی می‌رسد وا می‌دهد، اما هواداران این تیم با خودشان پرچم ژاپن به ورزشگاه می‌آورند تا به رقیب سنتی طعنه بزنند. پرسپولیس در آسان‌ترین بازی مرحله گروهی پاختاکور را هم نمی‌برد، اما هوادارانش در فضای مجازی باخت سه‌گله آبی‌ها را جشن می‌گیرند. گرفتاری‌های ما این است که وریا غفوری خیابان‌های تهران را یاد گرفته یا نه، بین حقیقی و معاون استقلال چه گذشته و البته پلیسی که فرهاد مجیدی را جریمه کرده، چند تا قلب قرمز در اینستاگرامش گذاشته بود. تمام هوش و حواس‌مان پیگیر انداختن دیگران در گوشه رینگ است، غافل از اینکه همه ما «قربانی» هستیم، فقط خبر نداریم. در این شرایط طبیعی است که جنگ‌ها برای ما بماند و جشن‌ها برای قطر و ژاپن. کاش یک روز یاد می‌گرفتیم بابت خوشی‌های خودمان لبخند بزنیم، نه ناخوشی‌های رقیب.