عباس ثابتی‌راد|خبرنگار:
صالحی امیری آمد و رفت. در یک ماهی که او معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران بود، همایشی با عنوان نشست صمیمی اصحاب هنر و فرهنگ و رسانه با شهردار تهران برگزار شد. در آن نشست بسیاری از هنرمندان و اهالی فرهنگ از حضور صالحی‌امیری در قامت معاون اجتماعی و فرهنگی تمجید کردند. بسیاری از چهره‌ها از امیدها گفتند و از آینده فرهنگی شهر. اما این امیدها بعد از یک‌ماه جای خود را به نقد داد.
برخی این آمد و رفت را فرصت‌سوزی می‌دانند و برخی دیگر نیز صالحی امیری را مردی با عملکردی ملی دانسته که در هر قامتی برآید، برای جامعه مثبت است. اما یک نکته است که همگان بر آن تأکید دارند؛ اینکه «معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران نیازمند مردی است با ابعاد ملی.» احمد شیرزاد معتقد است فردی که مسئولیتی می‌پذیرد، قاعدتا باید براساس مطالعه و برنامه‌ای مشخص، مسئولیتی قبول کند. ممکن است افراد زیادی برای آن مسئولیت نامزد شده باشند. بنابراین انتظار بر این است که پس از قبول مسئولیت، برنامه‌هایش را اجرا کند.
به گفته این استاد دانشگاه، هیچ سنخیتی بین دو مسئولیتی که آقای صالحی امیری قبول کردند، وجود ندارد. جز آنکه آقای امیری احساس کند که در هر مسئولیتی می‌تواند موفق باشد. البته کارنامه او در وزارت ارشاد بسیار خوب بود، اما دلیل نمی‌شود که در دیگر مسئولیت‌ها هم اینگونه باشد. شیرزاد گفت که به‌عنوان یک شهروند برایم جای سؤال است که آقای صالحی امیری چرا این مسئولیت را قبول و چرا آن‌را رها کرد؟ و این سؤال باز هم مطرح است که اگر مسئولیتی بالاتر از ریاست کمیته ملی المپیک به او پیشنهاد شود، آیا او این مسئولیت را هم رها خواهد کرد؟ از نظر او ممکن است چالش‌هایی مانند اداره سازمان فرهنگی و هنری شهرداری که عملا در اختیار شهرداری نیست، وجود داشته باشد که البته کسی که معاون اجتماعی و فرهنگی می‌شود، قطعا از چنین چالشی مطلع است. اگر هم مطلع نباشد، باید برای رفع این چالش حرکت کند. اگر نه مدیریت‌های جزیره‌ای همیشه در نظام اداری وجود داشته که وظیفه مدیر توانمند رفع چنین چالش‌هایی است.
در کنار نگاه منتقد نسبت به عملکرد صالحی امیری در معاونت اجتماعی و فرهنگی، غلامرضا انصاری دیدگاهی دیگر دارد. او که عضو شورای چهارم شهر تهران بوده معتقد است که صالحی امیری چهره‌ای ملی است و قبول مسئولیت از سوی او برای معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران یک ایثار بوده‌است. انصاری که خود گزینه شهرداری مشهد بود و با کناره‌‌گیری به نفع رقیب، اتحاد آرا را به شورای شهر مشهد بازگرداند، معتقد است که با توجه به موقعیت شغلی و جایگاه علمی و اقدامات پژوهشی و علمی گسترده صالحی امیری، او شخصیتی ملی است و نامش می‌تواند برای هر سازمان و نهادی ارزش و اعتبار به ارمغان بیاورد. انصاری می‌گوید که طبیعی است که افرادی مانند صالحی امیری در معرض انتخاب یا پیشنهادهای مکرر قرار گیرند. با توجه به جایگاه کمیته ملی المپیک و حضور تیم‌های مختلف ورزشی در عرصه‌های بین‌المللی به‌ویژه حضور تیم ملی فوتبال در جام جهانی سال آینده، قطعا حضور او می‌تواند بسیار مؤثر باشد و به اعتبار بیشتر ورزش در عرصه‌های بین‌المللی منجر شود.
انصاری معتقد است که صالحی امیری را مجبور به پذیرش این پست (ریاست کمیته ملی‌المپیک) کردند اما با توجه به انتقادات بعضی از اعضای شورای شهر در رسانه‌های اجتماعی و توجه او به افکار عمومی استعفا دادند که جای تقدیر دارد. انصاری چالش بین معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران و سازمان فرهنگی و هنری را به‌عنوان یک «انحراف در حوزه وظایف» دانست. او گفت که ما در شورای چهارم خیلی تلاش کردیم که این دو سازمان در هم ادغام بشود. متأسفانه هر دو سازمان از حوزه و حیطه فعالیت‌های شهرداری کاملا فاصله گرفتند. اگر جناب نجفی یک مدیریت علمی در معاونت اجتماعی حاکم کنند که رقابت علمی با تکیه بر مشارکت محله‌ای پیش آید، به‌خودی خود شرایطی به‌وجود می‌آید که سازمان فرهنگی و هنری مجبور به ساماندهی و بازنگری در وظایف سنتی که متأسفانه امروز درگیرش است، خواهد شد. انصاری گفت که این واقعیت وجود دارد که شرایط حقوقی سازمان فرهنگی و هنری خیلی در اختیار شهرداری نیست، جز آنکه منابع مالی این سازمان را تأمین کند. با اصلاح عملکرد معاونت اجتماعی و فرهنگی، سازمان فرهنگی و هنری نیز به حوزه وظایف اصلی‌اش باز‌خواهد‌گشت.
