نمایندگان فوتبال ایران در حالی به‌مصاف رقبای قطری‌شان رفتند که تصور می‌شد با شکست به خانه برمی‌گردند. سایپا و ذوب‌آهن در لیگ برتر شرایط امیدوارکننده‌ای را پشت سر نمی‌گذاشتند و برای پیروزی در دیدارهای حساس پلی‌آف لیگ قهرمانان در قطر، چندان آماده به‌نظر نمی‌رسیدند. حتی در پایان نیمه اول هر دو نبرد، شانس صعود نارنجی‌ها و سبزها زیاد نبود. تیم علی دایی با وجود به ثمررساندن یک گل زودهنگام، گل مساوی را از حریف دریافت کرده بود و کار دشواری برای مقاومت در مقابل ستاره‌های الریان قطر داشت. ذوب نیز در نیمه‌اول 2 بر صفر از حریف عقب افتاده بود و خیال الغرافه تا حدود زیادی از بابت صعود راحت به‌نظر می‌رسید. مهدی طارمی که پیش از این سابقه گلزنی به تراکتورسازی با لباس تیم قطری در لیگ قهرمانان را داشت، این بار نیز توپ را از خط دروازه ذوب‌آهن عبور داد. به‌نظر می‌رسید فوتبال ایران بعد از یک دهه قرار است تنها 2 تیم در مرحله گروهی لیگ قهرمانان داشته باشد اما سایپا در نیمه‌دوم به خوبی مقاومت کرد و ذوب که دیگر چیزی برای از دست‌دادن نداشت، حریف را به‌شدت تحت‌فشار قرار داد. تیم منصوریان سرانجام به بازی برگشت و با یک کام‌بک استثنایی، میزبان را شگفت‌زده کرد. سایپا اما با وجود حفظ نتیجه مساوی تا آخرین لحظات، در مقابل نبوغ ستاره‌های حریف تسلیم شد و ظرف چند دقیقه، قافیه را به الریان باخت.
شاید الغرافه قطر در فرم فوق‌العاده‌ای نباشد اما اهمیت کار ذوب وقتی مشخص می‌شود که بدانیم این تیم در لیگ برتر هجدهم فقط یک‌بار برنده بوده و هنوز هم در خطر سقوط قرار دارد. تیمی که با علیمنصور هرگز در «نود دقیقه» هیچ حریفی را شکست نداده بود، حالا پیروزی‌های نود دقیقه‌ای را از مسابقه با الغرافه قطر آغاز کرد. آنها از سخت‌ترین مسیر ممکن به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا کردند. این تیم ابتدا الکویت کویت را شکست داد و سپس در قطر، یک بازگشت باشکوه را رقم زد. داستان ذوب و آسیا، تازه آغاز شده و حالا آنها در گروه نسبتا مناسبی نیز قرار گرفته‌اند. تیم منصوریان باید در دور گروهی با الوصل امارات، الزورای عراق و النصر عربستان مسابقه بدهد. نسبت به گروه پرسپولیس و استقلال، این گروه به‌مراتب ساده‌تر به‌نظر می‌رسد و بعید نیست سومین تیم تحت هدایت منصوریان در آسیا نیز مثل دو تیم قبلی، صعود از مرحله گروهی را برای این مربی رقم بزند. داستان سایپا و لیگ قهرمانان اما در این فصل دیگر به پایان رسید. آنها با وجود شروع خوب در مسابقه با الریان، قربانی کم‌تجربگی شدند. درست وقتی رشید مظاهری و اسوساگوانا ذوب را به صعود امیدوار نگه می‌داشتند، مهره‌هایی مثل اکبر منادی و ناصری در سایپا، زیرفشار مسابقه دوام نیاوردند تا تیم کم‌ستاره شهریار حالا دیگر تنها روی مسابقه‌هایش در لیگ برتر تمرکز کند.
منصوریان و دایی، آخرین بار 2سال قبل با هم روبه‌رو شدند. برنده جدال جذاب و پراتفاق آنها در جام حذفی، شهریار بود. دایی با نفت به مسیرش ادامه داد و سرانجام قهرمان جام حذفی شد و فصل برای علیمنصور در استقلال بدون فتح جام به پایان رسید. آن روز تصور می‌شد دایی به مسیر رو به رشدش ادامه می‌دهد و منصوریان در معرض پایان زودهنگام دوران مربیگری قرار دارد اما حالا بعد از 2سال، حذف دایی و تیمش از لیگ قهرمانان آسیا با شاهکار منصوریان همراه شد. دایی در این مدت، از نفت به سایپا منتقل شده و همچنان یک فصل کاملا «متوسط» دیگر را در فوتبال ایران پشت سر می‌گذارد. او نسبت به2سال گذشته، تغییر خاصی در سبک مربیگری‌اش نداشته است. منصوریان اما در این مدت به حاشیه رانده شد و بعد از ماه‌ها دوری از فوتبال، سرانجام پروژه سخت ذوب‌آهن را تحویل گرفت. نخستین قدم‌های او در باشگاه جدید، نشانی از موفقیت نداشتند اما او با سلاخی‌کردن الغرافه، پیام بازگشت به روزهای خوب گذشته‌اش را منتقل کرد.
ماجرای نیمروز رد کام‌بک
در همینه زمینه :
