آنا کارنینا
آرش عباسی، کارگردان «آنا کارنینا»:
آنا کارنینا مناسب حضور در بخش بین‌الملل بود
نمایش «آنا کارنینا» چندی پیش با نویسندگی، طراحی و کارگردانی آرش عباسی در تهران اجرا شد. معصومه رحمانی و بهنام شرفی بازیگران نمایش هستند. فضای این کار غیرایرانی است و در بخش مسابقه تئاتر ایران، سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به رقابت با دیگر آثار می‌پردازد.
عباسی با تأیید اینکه مسابقه همیشه جذاب است و همه علاقه دارند در هر جایگاهی جایزه بگیرند، گفت: «داستان نمایش آنا کارنینا ایرانی نیست و فضایی غیرایرانی دارد. اگر قرار بود رقابتی صورت بگیرد و نمایش در بخش رقابتی باشد، درست بود این کار در بخش بین‌المللی جای می‌گرفت تا با نمایش‌هایی با شکل و شمایل خودش مقایسه شود و رقابت کند.» او با نادرست‌خواندن این انتخاب ادامه داد: « آثار این دو بخش براساس قابلیت‌ها انتخاب نشده‌اند و احتمال دارد براساس امتیاز یا هر معیار دیگری پذیرفته شده باشند. باید کارها رصد و مشخص می‌شد که کدام کار فضای حضور در بخش بین‌الملل را دارد؛ چون به این ترتیب، حرف ما جهانی‌تر می‌شود. اثری که از صفر تا صد آن فضای ایرانی دارد نمی‌تواند با بخش بین‌المللی رقابت کند. کارهای ایرانی باید با هم دیده شوند. البته من با اینکه دلیل انتخاب نمایش آنا کارنینا در بخش مسابقه تئاتر ایران را متوجه نشدم، پیگیری و اعتراضی هم نکردم.»
او که با تغییر فراخوان سی‌وششمین دوره جشنواره تئاتر فجر کاملا موافق و از حامیان آن است، افزود: «روند اداری تولید تئاتر به شکل سنتی و قدیمی، درست نبوده، نیست و نخواهد بود؛ چون من تئاتر را مرحله‌به‌مرحله منوط به متن و بازبینی نمی‌بینم. وقتی در یک نمایش، تماشاگر تا لحظه آخر در سالن نباشد و کار را نبیند، نمی‌توانم بگویم این اثر من است و تمام‌شده است. حتی اگر تماشاگر حضور داشته باشد هم تمام نشده است؛ چون ممکن است در کار تغییر و تحول ایجاد شود؛ درواقع اینکه قضاوت براساس متن صورت گیرد، یعنی یک نمایشنامه تصویب و سپس کار شود و به بازبینی برسد، اساسا روند درستی نیست. تئاتر را نمی‌توان اینگونه قضاوت کرد. تأکید می‌کنم براساس متن نمی‌توان قضاوتی داشت. نمایشنامه بخشی از فرایند اجراست. باید دید ایده‌های کار چیست و چه مواردی را به متن اضافه خواهد کرد. به همین دلیل با این شکل جشنواره خیلی موافق هستم که بخش‌های بازخوانی و بازبینی حذف شده‌اند و تنها آثاری که امتحان خود را پس داده‌اند و اجرا داشته‌اند انتخاب شده‌اند. به‌نظرم این شکل بسیار درست‌تر، حرفه‌ای‌تر و منطقی‌تر است.»
کارگردان «نویسنده مرده است» درباره نحوه داوری این دوره از جشنواره نیز اظهار کرد: «به‌طور کلی در هنر، سلایق مختلفی وجود دارد. در تئاتر بحث سلیقه بیشتر است و هیچ گزیری از آن نیست. اما این شیوه، شیوه داوری آکادمیک است و بازتاب خرد جمعی در انتخاب‌ها مشاهده می‌شود. گروهی هفتادنفره (که نمی‌توان گفت سلیقه‌ای نگاه کرده‌اند یا اثری را دوست نداشته‌اند) درباره کارها نظر می‌دهند و طبیعی است که نظر چنین جمعی خیلی مستندتر و معقول‌تر از نظر و انتخاب 5 یا 3نفر است. این اتفاق بسیار خوب و درست جشنواره امسال به یادگار می‌ماند و امیدوارم در سال‌های بعد به قانون تبدیل شود.»
