استقلال و سؤالات بی‌جواب

باخت حداقلی به تراکتورسازی در ورزشگاه مملو از جمعیت حریف اصلا نتیجه‌ای نیست که به خاطرش بتوان پنبه استقلال و وینفرد شفر را زد. حتی اگر بدانیم استقلال برای نجات فصلش نیاز مبرم به کسب پیروزی در تبریز داشت، باز نمی‌شود خیلی به‌خاطر این باخت به آبی‌ها سخت گرفت. با این همه در مورد شرایط فعلی استقلال سؤالاتی وجود دارد که یافتن جواب‌شان کار چندان راحتی نیست.
   پژمان به جای فرشاد؛ چرا؟
تصمیمی که شفر در بازی با تراکتورسازی برای پست دفاع راست تیمش گرفت خیلی عجیب بود. درحالی‌که می‌گفتند ممکن است وریا غفوری به‌خاطر شکستگی بینی به این بازی نرسد، او در ترکیب اصلی قرار گرفت اما در خط میانی به میدان رفت. به این ترتیب پست دفاع راست خالی شد و شفر، پژمان منتظری را برای آنجا انتخاب کرد؛ بازیکنی که ذاتا یک دفاع میانی است و حتی اگر مدافع لب خط بود باز در 35سالگی نمی‌توانست یک فضای 100متری را پوشش بدهد. همه اینها در حالی است که شفر کلی وینگر و مهاجم داشت و می‌توانست وریا را عقب بازی بدهد. حتی در غیراین صورت هم فرشاد محمدی‌مهر گزینه بهتری برای پست دفاع راست به‌حساب می‌آمد اما از لیست 18نفره کنار گذاشته شد. اگر قرار است پژمان منتظری دفاع راست بازی کند و محمدی‌مهر حتی روی نیمکت هم نباشد، پس چرا این بازیکن از پارس‌جم خریده شد؟ درست مثل میثم تیموری.
   بازی بدون 2‌ماه تمرین؛ چطور؟
گادوین منشا بازیکن نسبتا باکیفیتی است و شاید این فصل به درد استقلال هم بخورد اما اینکه او بعد از 2‌ماه خانه‌نشینی به این سرعت به بازی گرفته می‌شود جای تعجب دارد. در زمستان تکلیف گادوین با پرسپولیس روشن نبود. او در اردوی قطر شرکت داده نشد و حتی خبری در مورد تمرینات انفرادی‌اش هم وجود نداشت. حالا اما منشا در بازی مهم تبریز به‌مدت نیم‌ساعت بخت حضور در میدان را پیدا می‌کند، آن هم درحالی‌که‌اللهیار صیادمنش نیم‌فصل اول را در اوج آمادگی به پایان برد و حالا نیمکت‌نشین است. باز البته وضع او بهتر از روح‌الله باقری است که حتی در لیست 18نفره هم قرار نمی‌گیرد.
   به پرسپولیس چه‌کار دارید؟
جنگ سرخابی‌ها در حالی بالا گرفته که طبعا هر دو طرف در آن نقش دارند. مثلا مصاحبه اخیر برانکو در مورد پنالتی سوخته پیکان مقابل استقلال اصلا جالب نبود و البته آبی‌ها هم با یک بیانیه تند به آن جواب دادند. با وجود این اینکه بخش زیادی از تمرکز بازیکنان و مربیان استقلال روی اتفاقات پرسپولیس است، توجیهی ندارد. اواخر نیم‌فصل اول مهدی رحمتی با طرح این ادعا که اشتباهات داوری فقط به سود پرسپولیس است یک موج خبری بزرگ راه انداخت، بین دو نیم‌فصل وینفرد شفر در نشست هم‌اندیشی با داوران لیگ برتری بار دیگر به پرسپولیس طعنه زد و حالا هم روزبه چشمی به شکلی غیرمنتظره در میکس‌زون ورزشگاه یادگار به شجاع خلیل‌زاده حمله می‌کند. البته که بخشی از اینها نمک رقابت است اما ظاهرا استقلالی‌ها یک نکته را فراموش کرده‌اند؛ اینکه اولویت فعلی آنها باید نجات خودشان باشد نه تحت فشار گذاشتن پرسپولیس. حتی اگر پرسپولیس لطمه بخورد، با این وضعیت سودش را سپاهان، تراکتورسازی و پدیده خواهند برد و چیزی به‌خود آبی‌‎ها نمی‌رسد. پس باشگاه استقلال باید یک نکته را روشن کند؛ اینکه برای قهرمان شدن خودش بازی می‌کند یا قهرمان نشدن پرسپولیس؟