رضا اردکانیان، وزیر نیرو میگوید: در ایران ۳۰ هزار مگاوات ظرفیت تولید برق از تونلهای باد شناسایی شده وجود دارد که این رقم میتواند نیمی از پیک بار برق کشور را تأمین کند. این، بیان مرد شماره یک وزارت نیرو، در واقع اعترافی است تلخ به فرصتهای ملی که در 4دهه اخیر زیاد جدی گرفته نشده و عادت کردن مزاج اقتصاد ایران به مصرف انرژیهای فسیلی و غیرقابل تجدیدپذیر ازجمله نفت و گاز باعث شده تا بستر و راه برای سرمایهگذاری در بخش انرژیهای نو ازجمله انرژی خورشیدی، بادی و سایر موارد جدی گرفته نشود.
تجربه جهانی و البته ایران در گذر زمان نشان داده وقتی ارادهها قوی باشد و جهت سیاستها صحیح تنظیم شده باشد، راه برای استفاده از ظرفیتهای انرژیهای پاک باز خواهد شد و مردم هم به بهینهسازی مصرف انرژی دوچندان اهمیت خواهند داد. مهم این است که نگاه مردم به رفتار دولتمردان است تا گفتارشان. مقام صدارت وزارت نیرو، نیک میداند که تکیه بر گزارههای بدیهی و نگارش برنامههای کاغذی باعث نخواهد شد تا نیروی لازم برای سرمایهگذاری در حوزه انرژیهای نو و پاک ازجمله ظرفیتهای تولید برق از تونلهای باد شناسایی شده ایجاد شود.
اردکانیان اگرچه وزیری است که با نگاه مدیریت تقاضای برق و آب مسئولیت پذیرفته است اما بیم آن میرود که اسیر گفتمان رایج بر سیاستهای ناکارآمد گذشته شود ولیکن او میتواند از کلیشهها و تابوها فاصله بگیرد و زمین بازی را تغییر دهد؛ مشروط به اینکه تنها به نیروی خویش تکیه نکند که کفایت نخواهد کرد. زمانی موفقیت حاصل خواهد شد که استفاده از ظرفیتهای کمنظیر جغرافیای سرزمین ما به یک ضرورت تبدیل شود. واقعیت این است که نه اقتصاد ما که تفکرات برنامهریزان کشور آلوده به منابع انرژیزای نفت و گازی شده و استفاده از انرژیهای نو گویا به مثابه نوشابههای انرژیزا شبیه است که مبنای آن ایجاد انرژی مضاعف در کوتاهمدت است. آیا اردکانیان میتواند در سالهای باقیمانده صدارت، گفتمان جدید را حاکم کند؟ بسیار سخت اما شدنی است.
نیروی ناکافی
در همینه زمینه :