تغییر چهره به سبک آسیا

یک دهه قبل، این باور در بین کارشناسان فوتبال رواج پیدا کرده بود که فوتبال آسیا دیگر ظرفیتی برای پیشرفت بیشتر ندارد. آنها تصور می‌کردند که کره و ژاپن به سقف توانایی‌های‌شان رسیده‌اند و کشورهای عربی نیز هرگز از نیروی انسانی لازم برای تبدیل شدن به تیم‌هایی بزرگ برخوردار نخواهند شد. جام ملت‌های 2019 اما به وضوح ثابت می‌کند که این کارشناس‌ها مرتکب چه پیش‌بینی غلطی شده‌اند. فوتبال در آسیا، روزبه‌روز در حال پیشرفت است و برای این قطار در حال حرکت، توقف معنای خاصی پیدا نمی‌کند. در این تورنمنت که برای نخستین بار با 24تیم برگزار شد، هندوستانی‌ها نشان دادند که مایه‌های تبدیل شدن به یک تیم خطرناک را در دوره‌های بعدی دارند،ویتنام با یک نسل جوان شاهکار کرد و در بین 8تیم برتر جام قرار گرفت، قرقیزستان فراتر از حد انتظار ظاهر شد و عراق، دوباره با یک نسل جوان و پرانگیزه از راه رسید، نمایش‌های جذابی ارائه کرد و تنها، تسلیم بدشانسی شد. با کیفیتی که تعدادی از تیم‌ها در این جام از خودشان نشان داده‌اند، آسیا باید برای یک تغییر چهره اساسی آماده باشد. حالا دیگر مرزهای سنتی بین قدرت‌ها و تیم‌های کوچک، در حال فروپاشی است.تیم ملی عربستان در 9دوره قبلی حضور در 
جام ملت‌ها، 6بار راهی دیدار فینال شده بود اما حالا در 4مسابقه در این تورنمنت، 2بار شکست خورد و خیلی زود به خانه برگشت. کره‌جنوبی که در 20دیدار قبلی جام ملت‌ها تنها یک‌بار در وقت قانونی شکست خورده بود، حالا به سادگی نتیجه دیدار مرحله یک چهارم را به قطر واگذار کرد. استرالیا جام را با شکست در مقابل اردن کلید زد و با شکست در مقابل امارات به پایان برد و ژاپن، در هیچ‌کدام از نبردها شبیه یک تیم بزرگ و مدعی ظاهر نشد. 
در نقطه مقابل اما قطری‌ها برای نخستین بار به نیمه‌نهایی جام ملت‌ها رسیده‌اند و به‌نظر، آماده‌اند تا این کار را هر دوره تکرار کنند. امارات نیز دومین حضور متوالی در بین 4تیم نهایی جام را تجربه می‌کند. آنها تنها تیم حاضر در مرحله نیمه‌نهایی دوره قبلی هستند که دوباره در این مرحله حاضر شده‌اند. کشورهایی مثل قطر و امارات نه‌تنها به کمک امکانات فوق‌العاده و سرمایه‌گذاری کلان، زیرساخت‌های لازم برای ساختن تیم‌های قدرتمند را فراهم آورده‌اند بلکه حتی توانسته‌اند به مرور زمان استعدادهای فوق‌العاده‌ای را نیز در فوتبال شناسایی کنند. امارات حتی بدون مهم‌ترین و بهترین بازیکنش -عمر عبدالرحمن- باز هم موفقیت‌های دوره قبل را تکرار کرده تا نشان بدهد برای رسیدن به نتایج درخشان، هرگز به یک بازیکن خاص وابسته نبوده است.جام ملت‌های 2019، زمانی برای غافلگیری قدرت‌های بزرگ فوتبال قاره بود. آنها هرگز تصور نمی‌کردند در چنین وضعیتی قرار بگیرند و با چنین کیفیتی از سوی تیم‌های کوچک‌تر روبه‌رو شوند. بدون تردید این تیم‌ها در دوره‌های بعدی با آمادگی بیشتری در جام ملت‌ها حاضر می‌شوند و این مسابقه‌ها را بیشتر از همیشه جدی می‌‌گیرند. 
دوران نتیجه گرفتن در جام ملت‌ها با ترکیب‌های ذخیره و نسل‌های بی‌تجربه دیگر تمام شد و حالا تیم‌ها باید آنقدر قدرتمند باشند که در مسیر قهرمانی همه رقبای سمج و سختکوش را کنار بزنند و جام را تصاحب کنند. فوتبال در آسیا به‌معنای واقعی کلمه پیشرفت کرده است. تورنمنتی که معمولا هیچ‌وقت جدی گرفته نمی‌شد، حالا در همه دنیا توجه زیادی به‌دست آورده و قرار گرفتن تیم‌های بزرگ در نقش قربانی نیز، کمک بیشتری به دیده شدن این جام می‌کند. قدرت‌های جدیدی در حال شکل گرفتن در قاره آسیا هستند و مدعیان سنتی نیز برای باقی ماندن در بازی، باید خودشان را تقویت کنند و با بهترین سطح به جام ملت‌ها قدم بگذارند؛ جامی که دیگر مثل سابق قابل پیش‌بینی نیست و حرارت و هیجان در آن، به اوج رسیده است.