گفتاردرمانی بی‌اثر
رضا رحمانی، وزیر صنعت، معدن و تجارت صبح دیروز در نشست هیأت نمایندگان اتاق ایران حاضر شد و از کارهای مثبتی که در مجموعه دولت و به‌ویژه وزارت صنعت برای روان شدن کار بخش خصوصی انجام شده، سخن گفت. از اینکه واردات بدون انتقال ارز برای تولیدکنندگان آزاد شده، حمایت از تولید در اولویت قرار گرفته، زمان ثبت سفارش به 6 ماه افزایش یافته، صادرات کمتر از یک‌میلیون دلار از بازگشت ارز معاف شده و... . در مقابل اما نمایندگان بخش خصوصی از واقعیت‌ها سخن گفتند. غلامحسین شافعی، رئیس اتاق ایران از نادیده گرفته شدن نظرات بخش خصوصی در لایحه بودجه 98 و از نامشخص بودن نرخ ارز در این لایحه گلایه کرد. او از تصمیمات اشتباه برخی مسئولان انتقاد کرد که عواقب ناخوشایندی برای صادرات رقم می‌زند و از اینکه اگر همه مصوبه‌های حمایت از صادرات را در یک کفه ترازو و موانع صادراتی را در کفه دیگر بگذاریم، کفه دوم به‌مراتب سنگین‌تر است. گلایه‌های بخش خصوصی از این بود که گویا در دولت کسی طبیعت و ذات صادرات، یعنی بازگشت ارز را نمی‌شناسد و به همین دلیل با وضع موانع متعدد عملاً فرصت‌های صادراتی کشور را می‌سوزانند. در این نشست هر دو طرف حرف‌های درستی زدند اما وزیر صنعت از کارهایی سخن گفت که روی کاغذ نوشته شده و شافعی از دردهایی که کار را بر فعالان اقتصادی سخت کرده است. این گفت‌وگوها نشان داد برنامه‌هایی که در دستگاه‌های دولتی و بدون بازی دادن بازیگران اقتصادی برای کل اقتصاد کشور ریخته می‌شود هرچند روی کاغذ و در سخنرانی‌ها قابل تمجید هستند اما در عمل گرهی از کار نمی‌گشایند. وزیر صنعت که چند‌ماه پیش و پیش از گرفتن رأی اعتماد مجلس در جمع فعالان بخش خصوصی در اتاق ایران حاضر شد، بی‌پرده از بخش خصوصی خواست کمربندها را محکم کند و به دولت راهکار ارائه دهد اما دیروز از نتیجه راهکارهایی برای بخش خصوصی گفت که کاملاً دستپخت دولت بوده و بخش خصوصی ناگزیر از پذیرش آنهاست.
