لیلا شریف
محمود احمدینژاد، ساکن میدان 72نارمک، در تمام سالهای نقشآفرینی سیاسیاش یک استراتژی ثابت داشت؛ هزینه از جیب بیتالمال.
شهرداری تهران نخستین محفل برای بروز علاقه احمدینژاد به دادن وام بود. ثمرات این وامها چنان به کام احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری84 نشست که در سالهای بعد از ریاست جمهوریاش در شکل و شمایل دیگری تکرار شد.
«پیوند آسمانی» نامی بود که احمدینژاد و اعضای دومین شورای شهر تهران برای پروژه وام ازدواج شهرداری انتخاب کردند. روزنامههای دوم اردیبهشت سال83 هم در این رابطه نوشتند:«با تصویب شورای اسلامی شهر تهران وام یک میلیون تومانی ازدواج از ابتدای خردادماه سالجاری از طریق صندوقهای قرضالحسنه طرف قرارداد با شهرداری پرداخت میشود».
گرفتن این وام شرطهایی هم داشت:«مبلغ وام درنظر گرفتهشده برای هریک از زوجین 5میلیون ریال است و زوجهایی شامل دریافت این وام میشوند که یکی از آنان ساکن یا شاغل در محدوده مناطق ۲۲گانه شهرداری تهران باشند؛ زوجها یا والدین آنان باید حداقل 5سال قبل از تاریخ عقد ازدواج، در تهران سکونت یا اشتغال داشته باشند».
نحوه احراز محل سکونت یا اشتغال متقاضیان این وام در تهران برعهده سازمان متبوعه کشوری و لشکری گذاشته شده بود. البته ارائه تأییدیه از محل تحصیل برای دانشجویان، شورایاری محلات، بسیج محلات یا ارائه تصویر سند مالکیت و اجارهنامه رسمی هم شیوه دیگری بود که با تکیه بر آن به هر یک از زوجهای جوان 500هزار تومان وام داده میشد.
در آن سال، این مصوبه شورای شهر اصولگرا، با اما و اگرهای بسیاری همراه شد.
عدهای این اقدام شهردار تهران در سال منتهی به انتخابات84 را عملی سیاسی برای جذب رأی میدانستند (کما اینکه این وام پس از شهرداری احمدینژاد ادامه نیافت)؛ برخی همچون هیأت مرکزی حل اختلاف و رسیدگی به شکایات شوراهای اسلامی هم وام ازدواج به زوجهای تهرانی را عامل مهاجرت به تهران معرفی کردند؛ این پیشبینی بعد از حضور زوجهای دیگر شهرها در تهران برای گرفتن وام شکل واقعیت بهخود گرفت.
گذر زمان نشان داد که وزنه تبعات سیاسی چنین وامی بیش از تبعات اجتماعیاش بود، چرا که هنوز با گذشت سالها، بسیاری از این وامها بهعنوان «جاده صافکن انتخاباتی» برای احمدینژاد یاد میکنند.
اعضای شورای شهر آن زمان همچون امیررضا واعظآشتیانی- از حامیان قبلی و مخالفان فعلی احمدینژاد- تمامقد از وام ازدواج شهرداری دفاع میکردند و از سیاسیخواندن آن گلهمند بودند، در مقابل این شیفتگی اصولگرایان نسبت به احمدینژاد، برخی از اصلاحطلبان نگران انتخابات84 و رنگ و لعاب انتخاباتی وامهای شهرداری بودند تا جایی که بهزاد نبوی در سال83 به خبرگزاری ایسنا گفته بود:«در یک مقطع، یک شهردار یک کامپیوتر به امامجمعه یک استان میدهد و بابت آن محاکمه و محکوم میشود. طبعا این نشان میدهد که شهردار مورد اشاره اقتدار لازم را برای اداره شهر تهران ندارد. ولی دیگری میآید و از کیسه بیتالمال و بودجه شهرداری وام ازدواج میدهد و به معلمان کمک میکند و کسی هم کاری به کارش ندارد و نه بازرسی کل کشور و نه قوه قضاییه سراغش نمیروند».
روزی که شهرداری تهران وام میداد
از جیب مردم به کام احمدینژاد
در همینه زمینه :