نبرد فناوری با آلودگی هوا

 یک مؤسسه پژوهشی اعلام کرده، سامانه‌های مبتنی بر شهر هوشمند، استارتاپ‌ها و اپلیکیشن‌های شهری می‌توانند آلودگی هوا و میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را 10 تا 15درصد کاهش دهند. مؤسسه مکنزی در تحقیقی که سال2018 انجام داده تأکید کرده نصب تجهیزات هوشمند در ساختمان‌ها، اطلاع‌رسانی آنلاین وضعیت ترافیک و حمل‌ونقل عمومی، ‌خودرو و دوچرخه اشتراکی و ارائه اطلاعات بلادرنگ(Real Time)‌ از کیفیت هوای شهرها می‌تواند در بهبود این وضع مؤثر باشد. این پژوهش تأکید کرده تا کمتر از 7سال دیگر، با توسعه این برنامه‌ها عملا زمان سفرهای درون‌شهری 20درصد کمتر شده و این، به‌معنای کاهش مصرف گازهای گلخانه‌ای خواهد بود. همین حالا نیز در جهان پروژه‌های گوناگونی اجرا شده‌ که نتایج خوبی در کاهش مصرف سوخت و آلودگی داشته است.

نشانگر آلودگی هوای همراه
اپلیکیشن زوم‌این به‌جز نمایش وضعیت آلودگی هوا به‌صورت بلادرنگ و براساس اطلاعات جغرافیایی صاحب تلفن‌همراه، راه رسیدن به مقصد از پاک‌ترین مسیر شهر، با استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی را به کاربر نشان می‌دهد. این اطلاعات با استفاده از API شهری در اختیار تولیدکننده نرم‌افزار قرار گرفته است.

تبدیل ذرات معلق به وسایل دکوری
برج تصفیه هوای «اسماگ‌فری»‌ در شهر پکن چین با مصرف 1170وات انرژی می‌تواند 30هزار مترمکعب هوا را در هر ساعت تصفیه کند. این سازه صرفا روی ذرات معلق هوا که حالت فیزیکی دارند کاربرد دارد و نمی‌تواند گازهای مسموم را برطرف کند. برج «اسماگ‌فری» ‌با جمع‌آوری و فشرده کردن ذرات معلق، آنها را به مواداولیه برای ساخت وسایل دیگر مثل دکمه یا وسایل دکوری کوچک تبدیل می‌کند.

مشارکت شهروندان در سنجش وضع هوا
اپلیکیشن «سیتی‌ایر»‌ با کمک رنگ‌های مختلف وضعیت آب و هوای شهرها را به‌صورت گرافیکی نشان می‌دهد. این اپ کیفیت هوا را با کمک داده‌هایی که از شهروندان گردآوری می‌کند، می‌سنجد. این برنامه هرچند از نظر تخصصی چندان دقیق نیست اما در مشارکت شهروندان برای سنجش وضعیت هوا تأثیر جدی دارد. هرکدام از کاربران اپ «سیتی‌ایر»‌ می‌توانند درباره وضعیت هوای هر نقطه از شهر اطلاعات تازه ارائه کرده و کیفیت هوا در محل حضورشان را با یک رنگ خاص علامت‌گذاری کنند.

باغ‌های عمودی؛‌ ضد‌آلودگی صدا و هوا
باغ‌های عمودی شهری سازه‌هایی هستند که به‌جز سنجش آلودگی هوا، وظیفه پالایش آلاینده‌ها و کاهش آلودگی صوتی را دارند. این سازه‌ها از سال‌ها پیش توسط شهروندان مکزیکوسیتی، یکی از شلوغ‌ترین شهرهای جهان به‌عنوان راه‌حلی برای تلطیف هوا و کاهش آلودگی صوتی مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما از سال2012، با کلید‌خوردن پروژه «وایا ورد» این باغچه‌ها در اندازه‌های بزرگ‌تر و با قابلیت‌های فناورانه تولید و در سطح شهر نصب شدند. به‌خاطر فشرده بودن بافت شهری مکزیکوسیتی، این سازه‌های عمودی سطح کمتری را اشغال کرده‌اند و در عین حال، بازدهی‌شان نسبت به فضاهای سبز معمولی بیشتر است. هزار ستون باغچه عمودی، 640هزار مترمربع مساحت از بزرگراه‌های کمربندی شهر را پوشش می‌دهد. برای اینکه درختچه‌ها و گیاهان ساخته‌شده در این باغچه‌ها داخل بالشتک‌هایی از ماده معدنی و کود قرار گرفته‌اند که با یک سامانه خودکار آبیاری می‌شود.