جپاروف اجنبی نبود؟
مارکوس نیومایر که در استقلال راه هم نمیتوانست برود، حالا که از این تیم جدا شده گفته آبیها به او حسودی میکردند و حتی گاهی پیش میآمد که در تمرینات برای مدتی طولانی به او و الحاجی گرو توپ نمیرسید. البته ما نمیخواهیم اصل انجام چنین سوءرفتارهایی را در برخی تیمهای ایرانی رد کنیم. به هر حال زیاد پیش میآید که یک بازیکن خارجی تازهوارد توسط همتیمیهای ایرانیاش بایکوت شود. با وجود این حداقل نیومایر که هر شش ماه یک تیم عوض میکند نباید از این حرفها بزند. شاید بهتر باشد او اول نگاهی به کیفیت خودش بکند و بعد برای تبرئه شدن چنین مطالبی به زبان بیاورد. در نقض ادعای نیومایر و اینکه حسادت همبازیها و بایکوتشدن او از سوی آنها موجب ناکامیاش در استقلال شده، چند نکته مهم وجود دارد.
نیومایر و الحاجی گرو، هر دو بهشدت تحت حمایت کادرفنی استقلال بودند. خود شفر آنها را میخواست و از یک سال قبل بهدنبال فراهم کردن زمینه حضورشان در استقلال بود. بنابراین بازیکنان بهسادگی میتوانستند تشخیص بدهند که توطئه علیه این دو به منزله در افتادن آنها با شخص سرمربی است و میتواند تبعات زیادی برایشان داشته باشد. آیا کسی حاضر است چنین ریسکی را به جان بخرد؟
درست چندماه قبل از اینکه نیومایر و گرو به استقلال بیایند، 2بازیکن خارجی دیگر در پست آنها بازی میکردند که از قضا بهشدت هم موفق و محبوب بودند. جپاروف چنان حضور کارگشا و درخشانی در استقلال داشت که باشگاه هنوز بهدنبال بازگرداندن اوست، مامهتیام هم در کوتاهترین زمان ممکن میخش را کوبید و به یک «شبه افسانه» در استقلال تبدیل شد. چطور فکر بایکوت کردن و حسادت به این دو نفر به ذهن استقلالیها نرسید؟
نیومایر در حالی از نرسیدن توپ به خودش گلایه کرده که او هافبک است و اتفاقا خودش باید توپ پخش کند! حذف کردن یک هافبک میانی و طراح از بازی یا تمرینات، کار سادهای نیست و مدافعان برای این کار باید به بازی مستقیم رو بیاورند. حالا گرو فوروارد است و اگر او این حرف را میزد جای بررسی داشت، هرچند به یاد داریم که همین گرو در بازی با سایپا پس از گلزنی از روی نقطه پنالتی یک رقص هماهنگ 2نفره با میلاد زکیپور انجام داد؛ آنچه نشان میداد او روابط دوستانهای هم داخل تیم داشته است.
بهطور کلی روند نامناسب جذب بازیکنان خارجی در باشگاههای ایرانی و از جمله استقلال باعث میشود خیلی از آنها نمک بخورند و نمکدان بشکنند. پیشتر به یاد داریم که یکی مثل گوران لاوره بعد از فسخ قراردادش و جدایی از استقلال مدعی شد در این تیم از او پول خواسته بودند تا بازیاش بدهند؛ ادعایی که سرمربی وقت استقلال یعنی امیر قلعهنویی را حسابی برآشفت. در مورد خارجیهای دیگری همچون ریوالدو باربوسا و کبه هم از این مدل ناسپاسیها دیده شده؛ آنچه یکی از هزار مصیبت جذب بازیکنان خارجی بیکیفیت است. کاش اگر دلمان برای ارز مملکت نمیسوزد، حداقل بهخاطر غرور و شخصیت خودمان هم که شده در استخدام بازیکنان خارجی بیشتر وسواس به خرج بدهیم.