خبر: اکبر ایزدی، رئیس سازمان هدفمندی یارانهها میگوید: بعد از سال89 تا امسال نخستین سالی است که ما علاوه بر اینکه از 12هزار میلیارد تومان بودجه عمومی استفاده نمیکنیم، 3هزارو300میلیارد تومان برای خرید تضمینی گندم دادیم که از محل منابع سازمان هدفمندی است و هزار و 750میلیارد تومان نیز به بهداشت دادیم که مجموعا 17هزار میلیارد تومان به بودجه عمومی کمک کردهایم.
نقد: راست گفتهاند که اقتصاد ایران مملو از تناقضهای گفتاری و رفتاری است و مصداق جدید این تناقض در گفتههای رئیس سازمان هدفمندی یارانهها نهفته است؛ سازمانی که بیش از درآمدهای پیشبینی شده از محل افزایش قیمت حاملهای انرژی یارانه نقدی میدهد و همواره از بودجه عمومی دولت برای جبران کسری پرداخت یارانههای نقدی بهحساب 77میلیون ایرانی استفاده میبرد. حالا روایت اکبر ایزدی، نشان میدهد که سازمان بدهکار، گویا طلبکار شده تا آنجا که تغییر در سازوکار بودجه ناشی از اصلاح قیمت حاملهای انرژی و باز توزیع آن را وارونه تفسیر میکند و مدعی است این سازمان نهتنها یارانه نقدی پرداخت میکند که حتی به گندمکاران پول میدهد و بودجه سلامت را این سازمان میدهد. گو اینکه این مقام دولتی نقش خزانهدار و سازمان برنامه و بودجه و شرکت ملی نفت را یکجا از آن خود کرده که چنین سخن میگوید. حال آنکه خلاف میگوید و باید نگران بود از چنین برداشتهایی از قانون مصوب مجلس و ترسید از اینکه نمایندگان در هنگامه بررسی لایحه بودجه سال آینده به این فکر بیفتند که سازمان هدفمندی یارانهها پولهای زیادی دارد و میتوان بخشی از کسری بودجه دولت در سال آینده را از این سازمان طلب کرد. روایت این مقام دولتی حکایت مرد گرفتاری است که به همسرش پیشنهاد کرد طلاق بگیرد و از محل مهریهاش بدهیهای مرد تسویه شود؛ غافل از اینکه پول مهریه را خودش باید بدهد.
بدهکاری که طلبکار شد
در همینه زمینه :