سالمرگ

جهان پهلوان غلامرضا تختی، کشتی‌گیری بود که بیرون از تشک کشتی، با فقر مردم سرشاخ شد و راز ماندگاری او در قلب‌های ایرانیان جدای از مدال‌آوری‌هایش همین جوانمردی او بود. جهان‌پهلوان سرش را در برابر هیچ سیاستمداری خم نکرد و فقط برای مردمش فروتنی کرد. در میادین ورزشی نیز غلامرضا تختی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن ، همراه امام‌علی حبیبی نخستین مدال‌های طلای تاریخ ورزش ایران را در بازی‌های المپیک کسب کرد. او با یک مدال طلا و 2 مدال نقره المپیک، 2 طلا و 2 نقره قهرمانی جهان و یک طلای بازی‌های آسیایی در فهرست برترین‌های قرن فیلا قرار دارد. او ۵ شهریور ۱۳۰۹ در محله خانی‌آباد در جنوب تهران به دنیا آمد و دو برادر و دو خواهر داشت که همه از وی بزرگ‌تر بودند. تختی ۱۷ دی ۱۳۴۶ در هتل آتلانتیک تهران درگذشت. او دو روز پیش از مرگش یعنی ۱۵ دی، وصیت‌نامه‌اش را در دفترخانه اسناد رسمی  به ثبت رسانده بود. درباره دلایل مرگ او اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد.