کار ناتمام ریو را در توکیو تمام می‌کنم
محسن محمودصفری
فرزان عاشورزاده ملقب به سونامی تکواندو که در سنین پایین به مدال‌های جهانی و آسیایی رسید در المپیک ریو ناکام ماند. کاروان ایران روی مدال طلای او حساب ویژه‌ای باز کرده بود که در نهایت یک تراژدی برای او و کاروان ورزشی ایران رقم خورد. عاشورزاده درباره فراز و فرودهایش گفت‌وگویی با همشهری ورزشی داشته که در ادامه می‌خوانید.
دوران پر فراز و نشیبی را پشت سر می‌گذاری شرایط چطور است؟
سال 2018 یک سال پرچالش برایم بود.به مسابقات قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی و 2 گرندپری اعزام شدم که موفق شدم یک نقره و یک برنز از مسابقات قهرمانی آسیا و بازی‌های آسیایی کسب کنم. متأسفانه پای مدال در 2مرحله گرندپری، مقابل حریفان ایتالیایی و اسپانیایی شکست خوردم و نتوانستم مدالی کسب کنم. بعد از آن یک‌ماه استراحت کردم و دوباره تمرینات را از سر گرفتم و باید در مسابقات آزاد کشوری که همین پنجشنبه و جمعه برگزار می‌شود مسابقه بدهم.
چطور برای شرکت در مسابقات آزاد کشوری تو را معاف نکردند؟
سرمربی تیم ملی پیش‌تر اعلام کرده بود کسانی که در مسابقات گرندپری منچستر مدال بگیرند از شرکت در مسابقات آزاد کشوری معاف می‌شوند که من موفق به کسب مدال در این مسابقات نشدم و برای رسیدن به تیم ملی باید در این مسابقات شرکت کنم.
یکسری معتقدند فرزان عاشورزاده به باخت عادت کرده برای همین است که شکست‌های زیادی را نسبت به قبل تجربه می‌کند. نظر خودت در این‌باره چیست؟
بیشتر از هرکسی خودم از باخت ناراحت می‌شوم. اصلا اینطور نیست که شکست برایم عادی شده باشد. مگر می‌شود باخت برای یک ورزشکار حرفه‌ای عادت شود؟ شما شبانه‌روز تلاش می‌کنید، زحمت می‌کشید، زجر می‌کشید ولی با یک شکست دست خالی باید از مسابقات برگردید و این یعنی مزد زحمات‌تان را نگرفته‌اید. هیچ‌چیز ناراحت‌کننده‌تر از شکست برای ورزشکار نیست. همه بزرگان ورزش بارها گفته‌اند که مسیر ورزش حرفه‌ای پر از فراز و نشیب است و صبوری و تداوم تمرینات می‌تواند ورزشکار را به سرمنزل مقصود برساند. حمید سوریان در ورزش ایران یک نابغه است و مدال‌های متعددی را کسب کرده است کارنامه حمید سوریان نشان می‌دهد شکست‌های زیادی را تجربه کرده ولی با ممارست توانسته افتخارات زیادی را
کسب کند.
مسی و رونالدو، 2 اسطوره ورزش هستند ولی می‌بینید که 2سال پیاپی مسی از رونالدو در تصاحب عنوان بهترین بازیکن پیشی می‌گیرد ولی در نهایت رونالدو با تلاش توانست به‌عنوان بهترین بازیکن جهان دست پیدا کند. می‌دانم این مسیر پر پیچ و خم در ورزش طبیعی است و به همین دلیل اصلا از تمرینات خسته نخواهم شد و برای رسیدن به اهدافم تا آخر تلاش خواهم کرد.
با توجه به کیلوهایی که کم می‌کنی به‌نظرت وقتش نشده که تغییر وزن بدهی؟
برای امسال (2019) در تورنمنت‌ها و انتخابی‌هایی که قرار است برگزار شود در وزن 61کیلوگرم شرکت خواهم کرد؛ یعنی یک وزن بالاتر از مسابقات جهانی نسبت به 58کیلوگرم. ولی برای المپیک توکیو به‌دلیل اینکه سهمیه و امتیازات من در وزن 58کیلوگرم محاسبه می‌شود و هم‌اکنون در رنک 6 دنیا قرار دارم عاقلانه نیست یک سال قبل از المپیک تغییر وزن داشته باشم. ولی پس از المپیک توکیو برای همیشه با وزن 58کیلوگرم خداحافظی خواهم کرد و در وزن بالاتر مسابقه خواهم داد.
از سال 2012 لندن تکواندوی ایران افت چشمگیری داشته است و در ریو دست خالی ماند. به‌نظرت تکواندوی ایران پسرفت داشته یا تکواندوی دنیا قوی شده است؟
تکواندو در تمام دنیا طرفداران بسیاری دارد و همین مسئله سبب شده تا کشورهای مختلف با سرمایه‌گذاری روی این رشته استعدادهای متعددی را پرورش دهند. همانطور که در مسابقات المپیک می‌بینید کشوری مدال می‌گیرد که تا به حال کسی اسم آن کشور را نشنیده دلیلش این است که فشار روانی روی ورزشکار نمی‌گذارند و ورزشکاران در مسابقات متعدد کسب تجربه می‌کنند تا در نهایت به مدال المپیک می‌رسند. مثلا گنزالز الان در چند مسابقه است که ناکام مانده، فشار روانی هم روی او نیست و دارد کارش را می‌کند. من مطمئنم در توکیو سومین مدال المپیکش را می‌گیرد.
بارها گفته‌ای که هرسال را هدفگذاری می‌کنی. در سال 2018 به هدف‌هایت رسیده‌ای؟
بله هر سال را هدفگذاری می‌کنم مثلا سال 2018 هدفم این بود که مدال طلای بازی‌های آسیایی و قهرمانی آسیا را کسب کنم و یک مدال گرندپری به‌دست آورم که به دو هدفم رسیدم منتها رنگ مدالم اصلا برای خودم رضایت‌بخش نبود. در بازی‌های آسیایی هر ورزشکاری که مدال برنز می‌گرفت به او پرچم می‌دادند و اصلا مدالش یک شیرینی خاصی داشت ولی مدال برنز من اصلا به چشم نیامد نه اینکه مدال بی‌ارزشی باشد ولی آنقدر سطح توقعات از من بالا رفته که اصلا این مدال‌ها دیده نمی‌شود. به هر حال من دارم تلاشم را می‌کنم و خوشحالم که ریتم مدال‌آوری‌ام حفظ شده است. در سال 2019 هم اهدافی دارم که مهم‌ترین آنها فیکس تیم ملی شدن و کسب مدال جهانی است. سهمیه المپیک تکواندو را هم حدود 10ماه دیگر می‌دهند که تمام تلاشم را خواهم کرد تا سهمیه را کسب کنم تا با حضور در المپیک توکیو کار ناتمام المپیک ریو را تمام کنم.
فقط مدال المپیک را در کارنامه ورزشی‌ات کم داری؟
همین یک مدال را کم دارم ولی دلیل نمی‌شود برای کسب مدال‌های دیگر تلاش نکنم. دوست دارم زمانی که تکواندو را گذاشتم کنار به رزومه ورزشی‌ام افتخار کنم. ولی این یک واقعیت است که مدال المپیک برای ورزشکار یک چیز دیگر است. شما هرقدر هم مدال داشته باشی مدال المپیک را نداشته باشی یک چیز بزرگ کم داری برای همین تلاش می‌کنم تا مدال المپیک را کسب کنم.
در همینه زمینه :
بوک مارک
جشنواره
دیپلماسی شهری