نسل دیجیتال

امیررضا قویدل/کارشناس ارتباطات و فناوری اطلاعات


اگر شما هم مانند من فرزندی در خانه دارید، حتما نام‌های «باب اسفنجی»، «بچه رئیس» و «دورای جست‌وجوگر» به گوش‌تان خورده است. این اسامی، شخصیت‌های مشهوری هستند که توسط شرکت‌های بزرگ غربی در بازار بیش از 20میلیارد دلاری صنعت تولید محتوای کودک و نوجوان، ایجاد شده و امروز به خانه‌های من و شما راه پیدا کرده است.
حتما با من هم‌نظر هستید که کودکان و نوجوانان کنجکاوترین و آسیب‌پذیرترین قشر جامعه به شمار می‌روند. اما معلوم نیست با وجود این درک از جایگاه حساس آنها و آگاهی از وجود چنین بازار بزرگی، چرا هنوز برای تولید محتوای مناسب کودک و نوجوان در کشور، چرخه درستی برنامه‌ریزی نشده است؟!
بازار جهانی محتوای کودک و نوجوان در دنیا یکی از 5 بازار دارای رشد سریع به‌حساب می‌آید، اما سال‌های سال ایده‌پردازان و متخصصان زیادی در کشور برای تولید محتوای این حوزه کار کرده و فسفر سوزانده‌اند. هرچند به‌دلیل ‌توجیه اقتصادی نداشتن یا عرضه نامناسب آن، موضوع در محاق مانده است. از آنجا که این روزها بیشتر محتوا در دنیا به شکل آنلاین ارائه می‌شود، می‌توان انتظار داشت که نسخه شفابخشی برای ایجاد اکوسیستم مورد نظر در حوزه کودک و نوجوان صادر کرد. اکوسیستمی که از 3 زنجیره فرهنگسازی‌، تولید محتوا و خدمات شکل می‌گیرد. در واقع حالا که برخی از دستگاه‌های مسئول نتوانسته‌اند به خوبی در این عرصه به ایفای نقش بپردازند، برگزاری نخستین جلسه وزیر ارتباطات با تولید و عرضه‌کنندگان محتوای حوزه کودک و نوجوان در فضای مجازی که به تأسی از مکان برگزاری آن، اسمش را نشست «کلاه فرنگی یک» می‌نامم، می‌تواند با بهره از قابلیت‌های جشنواره‌ای چون کودک‌آنلاین، سیستم بهتری را برای کودکان و نوجوانان‌مان شکل دهد.