محصور میان گاردریل‌ها
دست بخشی از اهالی محله انبار نفت از امکانات شهری کوتاه است
فاطمه عسگری نیا|خبرنگار
قصه‌های «جزیره»، روایتی از حال و روز بخشی از اهالی محله «انبار نفت» است که در میان گاردریل‌های آهنی حاشیه بلوار آزادگان به سمت میدان حق‌شناس محصور شده‌اند. ساکنان این محدوده که از شرق همسایه بیمارستان بهارلو در خیابان انبارنفت هستند و از شمال به خیابان زربافیان دسترسی دارند، محصور شده و می‌گویند زندگی در این جزیره مثلثی، دستشان را از همه خدمات و امکانات شهری کوتاه کرده است. مردم ساکن این محدوده علاوه بر مشکلات متعدد به لحاظ تردد در حوالی محل زندگی‌شان برای دسترسی به مترو، ایستگاه اتوبوس و حتی تنها بوستان محله هم مشکل دارند. در این گزارش پای درد دل اهالی محله نشسته‌ایم.
عبدالمطلب توجهی|معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار منطقه 11
از میدان بهمن که به سمت نواب می‌آییم، درست روبه‌روی بوستان شهید «حججی» یا همان بوستان «تبسم» سابق، مجموعه آپارتمان‌های سر به فلک کشیده‌ای دیده می‌شوند که حد فاصلشان تا خیابان با گاردریل‌های آهنی پوشیده شده است. اهالی این محدوده در محله انبار نفت، خود را ساکنان «جزیره» می‌خوانند و می‌گویند: «زندگی در این جزیره، دست ما را از همه خدمات شهری کوتاه کرده است؛ از مترو و بی.آر.تی گرفته تا تفریح کودکانمان در بوستان محله مجاور.»
از سال 92 پیگیر این مشکل هستیم
«جهانگیر بنیادی» یکی از ساکنان این جزیره از سال 1392 تا به امروز پیگیر حل این مشکل مردم است. این شهروند می‌گوید: «سال‌ها بود که اهالی محله در آرزوی یک فضای سبز یا بوستان بودند تا اینکه بوستان تبسم یا همان بوستان شهید حججی ساخته شد، اما همچنان از این امکانات محرومیم.» بنیادی می‌گوید: «طی سال‌های گذشته به شدت پیگیر نصب یک پل هوایی عابرپیاده برای دسترسی آسان همسایه‌ها به امکانات آن سوی بزرگراه هستیم. حتی در این باره موفق به اخذ مجوز نصب پل از سوی شورای شهر، شهرداری منطقه و ناحیه هم شدیم و مقرر شد که یک پله هوایی دست دوم برای نصب به این محل منتقل شود. این در حالی است که متأسفانه درست وقتی که فکر می‌کردیم مشکلات محله در این بخش حل شده است متوجه شدیم پله هوایی مذکور به‌عنوان ضایعات در مزایده‌ای از سوی شهرداری منطقه فروخته شده است.» این شهروند می‌افزاید: «شهرداری باید برای خرید پله هوایی که با قیمت ناچیز به‌عنوان ضایعات فروخته است، امروز چند برابر بیشتر هزینه کند.» او ادامه می‌دهد: «قرار گرفتن جزیره ما در وسط بلوار و نبود یک پل هوایی عابرپیاده در جوار آن موجب شده که مردم برای رسیدن به آن سوی بزرگراه با مشکلات بسیاری روبه‌رو باشند.»
دشواری تردد برای سالمندان
حرف‌های این شهروند را یکی دیگر از اهالی جزیره ادامه داده، می‌گوید: «استفاده از هر امکاناتی در آن سوی جزیره مستلزم عبور مردم از بلوار است که این کار جز با طی مسافت طولانی و خطرناک توسط اهالی امکان‌پذیر نیست. پس از مدت‌ها چشم‌انتظاری ایستگاه مترو جوادیه در محله کار خود را آغاز کرد اما این فعالیت برابر با شروع دردسرها و دغدغه‌های جدید ساکنان در جزیره همراه بود، چراکه برای استفاده از این ایستگاه مترو باید از پل هوایی محله عباسی استفاده کرد و با طی کردن مسافت طولانی خود را به ایستگاه مترو رساند. البته این کار برای سالمندان و زنان باردار و کودکان بسیار سخت است.»
«زهرا جلالوند» از دیگر ساکنان این محدوده می‌گوید: «برای دسترسی به ایستگاه بی.آر.تی باید دو خروجی خطرناک را پشت سر بگذاریم. هر لحظه امکان وقوع تصادف برای اهالی محله وجود دارد و زندگی با این دلنگرانی‌ها برای اهالی محله قابل تحمل نیست.»
مصوبه داریم، پول نداریم
«عبدالمطلب توجهی» معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار منطقه 11 در پاسخ به این درخواست اهالی می‌گوید: «با توجه به اینکه همه خدمات مربوط به اخذ مصوبه نصب پل‌های عابرپیاده و تأییدیه جابه‌جایی پل‌ها برعهده معاونت حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری‌های مناطق است، ما نیز بر همین اساس برای پیگیری مشکلات مردم در این محدوده، تلاش‌های لازم را انجام داده و مجوزها را اخذ کرده‌ایم. این در حالیست که نبود اعتبارات کافی مانع از اجرای این مصوبات شده است.» او می‌افزاید: «در همین راستا و پیرو مکاتبه معاونت حمل‌ونقل شهرداری مرکز مبنی بر اعلام نیاز مناطق 22گانه تهران به پل‌های هوایی، شهرداری منطقه نصب پل هوایی را در این محدوده درخواست کرده که امیدواریم در اولویت معاونت حمل‌ونقل قرار بگیرد و شاهد نصب پل هوایی برای بهره‌مندی شهروندان در این محدوده باشیم.» معاون حمل‌ونقل ترافیک منطقه 11 تأکید کرد: «در صورتی که نصب پل هوایی در این محدوده از سوی معاونت حمل‌ونقل و ترافیک عملی نشود، شهرداری منطقه به محض تأمین اعتبارات مورد نیاز به خرید و نصب پل هوایی در این محل اقدام خواهد کرد.»
پس از مدت‌ها چشم‌انتظاری ایستگاه مترو جوادیه در محله کار خود را آغاز کرد. این در حالی است که نبود پل هوایی عابرپیاده در این محدوده باعث شده تا مردم نتوانند با خیالی آسوده از این امکان شهری بهره مند شوند.
یک شهروند: زندگی در این جزیره، دست ما را از همه خدمات شهری کوتاه کرده است، از مترو و بی.آر.تی گرفته تا تفریح کودکانمان در بوستان محله مجاور
در همینه زمینه :
