حیات کشاورزی حسن‌آباد در گرو استفاده از تصفیه‌خانه جنوب تهران

علیرضا زندی|رئیس شورای حسن‌آباد

سده‌های متوالی انشعابات رودخانه‌های کرج، سیاه و کن در زمین‌های کشاورزی حسن‌آباد جریان داشت و قنات‌های پرآبی داشتیم که مورد استفاده روستاییان قرار می‌گرفت. از زمان امیرکبیر نقشه‌ای موجود است که در آن به حقابه اهالی حسن‌آباد از رودخانه کرج اشاره و مالکیت حقابه در سند مالکیت کشاورزان قید شده است، اما در دهه‌های اخیر به حقوق قانونی مردم حسن‌آباد توجهی نمی‌شود و زندگی آنها و بخش کشاورزی حسن‌آباد را با مشکل مواجه کرده است. برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی ذخایر آب ما را به حداقل رسانده و ته‌آبه‌ای که باقی می‌ماند فقط با حفر چاه‌های عمیق قابل دسترسی است. کانال محمدیه و سدخاکی هم با بودجه حسن‌آباد ساخته شده است. با این حال از کانال محمدیه هیچ حقابه‌ای به حسن‌آباد تعلق نمی‌گیرد، سد خاکی 14میلیون‌مترمکعب ذخیره آب دارد که براساس تقسیمات قانونی 8میلیون‌مترمکعب حقابه کشاورزان است، باید 2میلیون‌مترمکعب کف سد باقی بماند و 4 میلیون‌مترمکعب سهم شرکتی است که در ایجاد سد خاکی مشارکت داشته، ولی این امر محقق نشده و سال‌ها حقابه کشاورزان را نادیده گرفته‌اند. 
با پیگیری‌های جدی و طولانی شورای اسلامی شهر حسن‌آباد چند‌ بند خاکی پرآب شده، اما این حجم آب پاسخگوی نیاز اراضی کشاورزی حسن‌آباد نیست و تا زمانی که همه بندهای خاکی پرآب نشود مشکل به قوت خود باقی می‌ماند. اگرچه آب سد کرج حقابه اهالی حسن‌آباد است و مطالبه آن حق قانونی آنها محسوب می‌شود، ولی در شرایط کنونی که تأمین آب آشامیدنی شهر تهران به معضلی جدی تبدیل شده، استفاده از رودخانه کرج برای مصارف کشاورزی عاقلانه به نظر نمی‌رسد.
 بنابراین برای آبیاری اراضی کشاورزی حسن‌آباد باید منابع آبی دیگری جایگزین شود. با توجه به امکانات مجهز و مناسبی که برای تصفیه و پاکسازی فاضلاب شهری به وجود آمده می‌توان نیاز بخش کشاورزی حسن‌آباد را از فاضلاب تصفیه‌خانه جنوب تهران تأمین کرد. بهره‌گیری از فاضلاب تصفیه‌شده در همه کشورهای پیشرفته رایج است و به شرط تصفیه صحیح از نظر بهداشتی سالم است. بدون منابع آبی حتی قادر به ایجاد فضای سبز در شهر نیستیم و 50هکتار فضای سبز که در حسن‌آباد ایجاد کردیم، به دلیل کمبود آب در خطر نابودی قرار دارد. ما بارها مشکل کمبود آب کشاورزی شهر را پیگیری کرده و از مسئولان وعده و قول‌های مساعد بسیاری شنیده‌ایم، اما از هزار وعده خوبان یکی وفا 
نکرد.