موسیقی
جشنواره محل تلاقی فرهنگ‌هاست
گفت‌وگو با سیامک جهانگیری، آهنگساز و نوازنده نی
سیامک جهانگیری دقیقا یک روز قبل از اجرایش در جشنواره، پنجشنبه 28 دی به ایران بازمی‌‌گردد. او این روزها در فستیوالی در ایتالیاست تا همراه نوازندگان و خوانندگان محلی مازندران به اجرای قطعات موسیقی ایرانی بپردازد. جهانگیری البته تجربیات بین‌المللی کمی ندارد. او با گروه جاده ابریشم، کیهان کلهر، همایون شجریان و... همکاری داشته و آلبوم‌های متعددی را روانه بازار موسیقی ایران کرده است. جهانگیری از معدود نی‌نوازانی است که طی سال‌های اخیر توانسته کاملا نی را از مهجوریت خارج کند و آن را به عنوان‌سازی با قابلیت‌های فراوان در مجامع بین‌المللی معرفی کند. او امسال در آخرین روز جشنواره سی‌وسوم به صحنه می‌رود.
درباره اجرای امسال و رپرتوار در جشنواره توضیح بدهید.
در ابتدا به گروه ما اجرای قطعات آلبوم «تنها» پیشنهاد شد که حسین علیشاپور خواننده کار بود و به شکل خاص این مجموعه قرار است در جشنواره اجرا شود. البته بخش‌سازی هم دارد که دو قطعه از من نواخته خواهد شد و بقیه به شکل همنوازی و تکنوازی خواهد بود. «همنوازان دلگشا» نام این اجرا خواهد بود که باید بگویم دوستان عزیزی در این مجموعه حضور دارند که در این سال‌ها با آنها در مجموعه‌های مختلفی همکاری کرده‌ام و لطف کردند کارهای مرا اجرا کرده‌اند که پیش‌تر به‌صورت آلبوم درآمده و حالا فرصتی است تا کنار هم جمع شده و به شکل اجرای زنده با هم این مجموعه را اجرا کنیم.
هیچ سالی در جشنواره حضور نداشته‌اید اما امسال تنها یک روز بعد از بازگشت‌تان در آن به اجرا خواهید پرداخت. می‌‌خواهم بدانم جایگاه این جشنواره از نظر شما کجاست؟
البته این را باید از افراد مختلف بپرسید چون مخاطبان خودش را دارد اما به هر صورت ایام جشنواره تعدد اجرا به لحاظ ژانر، کمیت و کیفیت خیلی زیاد است و اگر مدیریت و برنامه‌ریزی مناسب و صحیحی انجام گیرد، می‌تواند جایگاه خیلی خوب و مفیدی باشد. به هر صورت جشنواره سطح وسیعی از مخاطب را می‌تواند شامل شود.
فکر می‌کنید چقدر فضای اجراهای جشنواره با کنسرت‌های دیگر تفاوت دارد؟
باید دید چقدر فضای موسیقی به فضای ذهنی من نزدیک است. من موسیقی‌ای را اجرا می‌کنم که دوست دارم و به فضای ذهنی‌ام نزدیک است. طبیعتا جشنواره در همه جای دنیا گونه‌های مختلفی را پوشش می‌دهد و افراد مختلفی برنامه دارند اما هرکس باید موزیک مخصوص خودش را اجرا می‌کند.
شما در فستیوال‌های متعدد خارجی شرکت کرده‌اید. آیا آنها را می‌توان با جشنواره خودمان مقایسه کرد؟
از سیاستگذاری‌هایی که در کشورهای دیگر انجام می‌شود باخبر نیستم که در مورد سازوکارش صحبت کنم اما اگر در مورد موزیک صحبت کنیم فستیوال‌‌ها همیشه محل تلاقی فرهنگ‌ها و گونه‌های مختلف موسیقی هستند. موزیسین‌ها با ذهنیت‌ها و تنوع‌های مختلف در آن شرکت می‌کنند اما اینکه سیاست‌های کلانشان به لحاظ سیاسی، فرهنگی، اجتماعی چطور پایه‌ریزی می‌شود، خیلی وارد اساسنامه یا برنامه‌‌اش نمی‌شوم. معمولا زمانی که به جشنواره‌ای دعوت می‌شوم موسیقی‌ای که بلد هستم را اجرا می‌کنم.
انگیزه شما برای حضور در جشنواره چه بود؟
انگیزه من از شرکت در جشنواره اجرای رپرتواری است که سال قبل راه‌اندازی کرده‌ام که ظاهرا مقبول مخاطب افتاده و دوست داشتم به شکل زنده هم اجرا شود؛ چون این آلبوم هیچ‌وقت اجرای عمومی نداشته و سی‌دی صوتی‌اش منتشر شده است.
