رؤیای مسکن ارزان و بلای پول گران

خبر: حسن روحانی، رئیس‌جمهور می‌گوید: در دوره گذشته از جیب مردم برای ساخت مسکن استفاده شد و ۴۵هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی به بانک مسکن داده شد که این مبلغ در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۳۰درصد تورم را برای مردم و کشور به همراه داشت. انجام چنین اقداماتی بسیار آسان است و با اینگونه برداشت‌ها از بانک مرکزی می‌توان هزاران واحد مسکونی را برای مردم احداث کرد، اما بایستی نسبت به تبعات، افزایش نقدینگی و تورم توجه داشت.

  نقد: رؤیای ساخت مسکن ارزان و بلای پول گران، واقعیت تلخی بود که در تاریخ اقتصاد ایران رقم خورد و البته اقتصاد ایران نمونه‌هایی از چنین ‌رؤیاپردازی‌ها زیاد سراغ دارد و ساده‌ترین و البته پرهزینه‌ترین کاری که دولت‌ها انتخاب می‌کنند گشایش اقتصادی بر مبنای تفکر پول‌پاشی است. نتیجه هم افت کیفیت تولید و خدماتی است که در ظاهر با پول ارزان عرضه می‌شود و در مقام عمل نه آن تولید‌ دردی را دوا می‌کند و نه خدمات عرضه شده، مشتری پایدار خواهد داشت. ایجاد اشتغال با پشتوانه پول‌های بدون پشتوانه، رفع فقر با توزیع یارانه نقدی و سبد کالا، راه‌اندازی طرح‌های عمرانی با منابع متزلزل و... تنها نمونه‌هایی است که در همین 15سال اخیر اقتصاد ما به‌خود دیده و ظاهرا بازهم خواهد دید.

راستی چرا راهی که دیگر کشورها تجربه کردند و نتیجه خطاها را دیدند و راهی بهتر برگزیدند را انتخاب نمی‌کنیم؟ درس بگیریم از تجربه‌های موفق که راز رشد پایدار اقتصادی و ایجاد اشتغال مستمر و کاهش فقر و عدالت اجتماعی را نه در چاپ و توزیع پول که در هدف‌گذاری نرخ تورم به اثبات رسانده ‌است. از قضا بیم آن می‌رود که در طرح بازآفرینی شهری و نوسازی بافت‌های فرسوده، دولت حاضر هم دچار همان اشتباه شود و بهتر که رئیس‌جمهور محترم از داروهای تاریخ مصرف گذشته برای درمان بیماری اقتصادی ایران استفاده نبرد و به‌جای آن به فکر تدبیری باشد که تورم تولید نکند و راه رشد را از مسیر چاپ پول جست‌وجو نکند.