ائتلافسازی در نظام بینالملل
بیژن تلیانی
یکی از مباحث مهم در سیاست خارجی بحث ساختار و نظام برنامهریزی و تصمیمگیری است. این مسئله از جمله عوامل موثر در اجرای موفقیتآمیز سیاست خارجی هر کشور است. باتوجه به این مهم، این کتاب به بررسی ساختار روند تصمیمگیری و وجوه گوناگون نظام سیاستگذاری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میپردازد که ناظر بر محیط داخلی کشور است؛ با مقایسه اهداف و رویکردهای تبیینشده در نظام سیاستگذاری دستگاه سیاست خارجی ایران و نیز با مطالعه اهداف تعیینشده در برنامههای اقتصای و راهبردی و سند چشمانداز 20ساله.
مطالب ارائهشده در این پژوهش در 2بخش و 9 فصل تنظیم شده است. در بخش اول به مبانی نظری پژوهش پرداخته میشود. در فصل دوم به تبیین مسئله پژوهش و روشنساختن این مطلب پرداخته شده که ایران در عرصه فکر و عمل چگونه خود را میبیند و میسازد و چه ایدهای را درباره آینده و نقش منطقهای و بینالمللی خود مدنظر دارد. در فصل سوم، معماری سیاستگذاری دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، ناهمخوانی نظام برنامهریزی و رویکردهای علمی سیاست خارجی ایران مورد تحلیل قرار میگیرد. در فصل چهارم محور شرق، بسترهای مناسبات راهبردی ایران با منطقه شبهقاره هند و پاکستان با بهرهگیری از ابزار انرژی، تحلیل میشود. در فصل پنجم، شرق دور و تحلیل مناسبات راهبردی ایران و چین مورد بررسی قرار گرفته و در فصل ششم به تبیین جایگاه ایران در معادلات ثروت و قدرت منطقه آسیای مرکزی و قفقاز پرداخته شده است.
کتاب «ائتلافسازی در نظام بینالملل» با زیرعنوان معمای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نوشته سیدشمسالدین صادقی است و مقدمه آن را محمود سریعالقلم نوشته. این کتاب 422 صفحهای را نشر فرزانروز منتشر کرده است.