کارت سبز به آقای باشخصیت
لیلی خرسند|در دورهای که «برد» مهم‌ترین واژه شده است، در روزهایی که پذیرفتن اشتباه سخت‌ترین کار است و همه تلاش‌شان این است که هر خطایی را پنهان کنند تا بدیهایشان دیده نشود، خیلی باید بزرگوار باشی تا خودت به اشتباهت اعتراف کنی؛ اعترافی که در ورزش سخت‌تر از هر جای دیگری از زندگی است؛ در ورزشی که بودن یا نبودنت به همین اشتباهات و خطاهایت بسته است.
محمد فلاح سال‌هاست که در والیبال است، در تیم‌های نوجوانان، امیدها و تیم دوم ملی هم بازی کرده اما در هیچ‌یک از این تیم‌ها به اندازه بازی این هفته پیکان و شهرداری ورامین دیده نشده بود. والیبال ایران، ستاره و بازیکن بزرگ کم ندارد، اما ارزش کاری که فلاح در این بازی کرد، بیشتر از ارزش همه این ستاره‌ها و بازیکنان بود. در بازی حساس پیکان و ورامین 2حریفی که برای صدرنشینی رقابت دارند، مدافع پیکان، روی توپی که داور و سرداور و داوران خط تصور می‌کردند به اوت رفته، دستش را بالا برد و گفت که توپ به دستش خورده. شاهمیری -سرداور بازی- اعتراف فلاح را پذیرفت و کمیته انضباطی فدراسیون هم 3میلیون پاداش نقدی برای او درنظر گرفت. اما بیش از همه موسپیدکرده‌های والیبال هستند که قدر بزرگی کار فلاح را می‌دانند؛ آنهایی که چنددهه است در انتظار دیدن کاری مشابه آنچه فلاح انجام داده، هستند. در دورانی که بازیکنان مدام به داوری‌ها معترض هستند و نبود ویدئوچک را نقصان بزرگ بازی‌ها می‌دانند، اعتراف به اشتباه یک بازیکن، این تلنگر را به‌خود بازیکنان زده که نقش آنها پررنگ‌تر است یا ویدئوچک؟ در خیلی از بازی‌هایی که ویدئوچک بوده، کدام بازیکن قبل از اینکه صحنه مورد اعتراض بازبینی شود، تأیید کرده که خطا از او بوده؟ ما خودمان از همین قاب تلویزیون چند تصویر بزرگ‌شده از خطای بازیکنان را به تماشا نشسته‌ایم و چه بی‌تفاوت از لبخند سرخوشانه بازیکنان به تأیید این اشتباه گذشته‌ایم؟ شاید در جمله، کار فلاح عادی باشد: «دست من به توپ خورد»، اما زمانی که این اعتراف او را کنار همین لبخندها می‌گذاریم، وقتی از جمشید حمیدی -کارشناس موسپیدکرده والیبال- می‌شنویم که «این چیزها را فقط می‌شد در دهه‌های 50 و 60 دید؛ بازیکنان دانشگاهی باشخصیت که اگر داور خطایشان را نمی‌دید، خودشان اعتراف می‌کردند. سال‌هاست که بازیکنی نگفته اشتباه از من بود»، بزرگی کار فلاح بیشتر دیده می‌شود. در دورهای که داوران دور تا دور زمین را زیرنظر دارند و ویدئوچک هست، شاید لزومی برای اعتراف بازیکنان نباشد، اما کشورهایی هستند که مسائل اخلاقی هم برایشان اهمیت ویژه‌ای دارد. مدتی است که در ایتالیا در کنار کارت قرمز و زرد، سرداور کارت سبز هم دارد؛ کارتی که در موارد اخلاقی به بازیکنان داده می‌شود، مثل اعتراف بازیکنان به خطا یا همکاری با داور در درگیری‌ها.محمد فلاح که امسال یکی از بهترین‌های پیکان است، سال‌هاست که به بازیکن سوپر باشخصیت هم معروف است.
