دریانوردان درچین؛ چشم انتظاران در تهران

رضا زندی | خبرنگار و تحلیلگر نفتی

خانواده‌های ۳۰دریانورد ایرانی نفتکش «سانچی»، 5روز است که دقایق را در بیم و امید سپری می‌کنند. در لابی ساختمان شماره۲ شرکت ملی نفتکش گردهم آمده‌اند تا آخرین اخبار را مستقیم از دریای چین دریافت کنند؛ جایی که نفتکش ایرانی حاوی ۹۷۰هزار بشکه میعانات گازی با یک کشتی فله‌بر چینی تصادف کرد و آتش گرفت. دیروز پس از گفت‌وگو با مدیرعامل شرکت ملی نفتکش، به میان خانواده‌های چشم‌انتظار عزیزان ایران رفتم.

یک

 با چند خانواده که صحبت کردم، انتظار بحق‌شان، سرعت بخشیدن به اطفای حریق نفتکش و تسریع در روند امدادرسانی بود. پیش‌تر از برخی مسئولان شنیدم که مقامات امداد و نجات چینی، همکاری مورد انتظار را برای اطفای سریع آتش نفتکش نداشته‌اند. دلایلی هم ابراز کرده‌اند؛ ازجمله اینکه میعانات گازی اگر‌ نسوزد، می‌تواند باعث بروز آلودگی زیاد دریا شود. اینجا اما نجات جان انسان‌هایی مطرح است که ممکن است در اتاق اضطراری مخصوص حوادث پناه گرفته باشند. پس کمترین تعللی پذیرفته نیست و اگر دولت چین به بهانه‌های مختلف، در موضوع اطفای حریق و امداد و نجات همکاری نکند باید جوابگوی افکارعمومی ایرانیان باشد؛ صریح اینکه، فعلا همکاری چینی‌ها راضی‌کننده نیست.

دو

 براساس آنچه از مسئولان شنیدم، پیکر دریانورد پیدا شده در آب‌های چین نشان می‌دهد که او فرصت پوشیدن لباس‌های مخصوص را داشته و احتمالا براساس استنشاق گاز ناشی از حریق، جان به جان‌آفرین تسلیم کرده است. حادثه هم در ساعتی رخ داده که شیفت‌ها بررسی می‌شده است؛ پس احتمالا همه پرسنل آماده بوده‌اند. نقطه برخورد کشتی فله‌بر هم احتمالا به‌گونه‌ای بوده که اتاق اضطراری پایین نفتکش، مصون بماند؛ بنابراین به‌نظر کارشناسان، می‌توان احتمال داد که دریانوردان به آن اتاق رسیده باشند. این اتاق برای زندگی اضطراری به‌مدت 10روز طراحی شده است. با این اوصاف است که لز‌وم امداد‌رسانی سریع تشدید می‌شود. در این‌ شرایط هر احتمالی را باید جدی گرفت.

سه

 تشکیل کمیته عالی، متشکل از وزرا، توسط رئیس‌جمهور برای پیگیری حادثه و تسریع در روند کمک‌رسانی خوب است اما کافی نیست. وزرای خارجه، نفت و کار و‌ رفاه اجتماعی آیا دور هم جمع شده‌اند؟ برای تسریع در روند کمک‌رسانی کاری کرده‌اند؟ اگر پروسه را پیش برده‌اند خوب است گزارش دهند وگرنه، بدانند که در این شرایط، «لحظه‌ها» مهم است. باید بی‌ملاحظه دولت چین را تحت فشار قرار دهند و از همه همسایگان سانحه، استمداد کمک کنند وگرنه رسیدن کشتی از ایران به دریای چین 4روز زمان می‌برد! 

چهار

پیشنهاد می‌کنم وزرای نفت و تعاون، کار و رفاه اجتماعی با حضور در جمع خانواده‌های چشم‌انتظار به آنان قوت قلب‌ دهند. سرمایه انسانی مهم‌ترین دارایی یک سازمان است. ۳۰دریانورد ایرانی خبره (۲نفر از کارکنان نفتکش هم بنگلادشی بوده‌اند) دارایی مهم شرکت ملی نفتکش بوده‌اند؛ شرکتی که اگر نبود، هیچ نفتی از ایران در دوره تحریم صادر نمی‌شد. باید اهمیت‌دادن به سرمایه انسانی را‌ فریاد زد. آنچه تقدیر باشد، مقدر خواهد شد.  وظایف هر شخص‌ و سازمانی نباید فراموش شود. ۳۴درصد از سهام شرکت نفتکش متعلق به صندوق بازنشستگی صنعت نفت و ۳۳درصد آن متعلق به شستا (زیر مجموعه تأمین اجتماعی) است. ۳۳درصد دیگر هم در اختیار صندوق بازنشستگی کشوری است. همه اینها باید تا هر جا که لازم است دراین حادثه به وظیفه خود عمل کنند. اولویت اول اطفای کامل حریق و شروع عملیات امداد و نجات است. باور کنید خانواده این ۳۲نفر‌ لحظه به لحظه چشم‌انتظارند؛ با نور امیدی که در دل زنده نگه داشته‌اند.