ورود ژاپن به عملیات مهارآتش نفتکش ایرانی
به گفته سخنگوی کمیته اضطرار اگر چینی ها عملیات را جدی بگیرند، آتش سوزی در 3 روز مهار می شود
نفتکش سانچی همچنان در آتش میسوزد و تلاشها برای مهار شعلههای آتش با اعزام چندین کشتی دیگر به محل وقوع حادثه وارد مرحله تازهای شده است. هرچند هنوز از سرنوشت 31سرنشین کشتی اطلاعات دقیقی بهدست نیامده اما سخنگوی کمیته اضطرار سانحه نفتکش میگوید: «درصورتی که چینیها عملیات را جدی بگیرند آتشسوزی در 3روز مهار میشود.»
روز گذشته محسن بهرامی، سخنگوی کمیته اضطرار سانحه نفتکش سانچی اطلاعات تازه تری درباره روند عملیات اطفای حریق و جستوجوی مفقودشدگان این حادثه بیان کرد. او به ایرنا میگوید: «از صبح چهارشنبه عملیات مهار آتش با حضور 2کشتی آتشخوار آغاز شده بود که از فاصله دور میتوانستند آب و کف را روی کشتی پخش کنند اما عملیات بهدلیل شرایط بد جوی و طوفانی شدن منطقه برای ساعتی متوقف شد. چینیها وضعیت جوی و انفجار محدود در عرشه نفتکش را بهانه و عملیات را متوقف کردند.»
وی ادامه میدهد:« کشتیهای چینی مهار آتش را بر عهده دارند و کشتیهای کرهای و ایرانی نیز در حال انجام عملیات جستوجو در اطراف منطقه هستند. همچنین درخواستی از طرف یک شرکت آمریکایی برای کمک مطرح شده بود، اما پس از بررسی مشخص شد که امکانات و تجهیزات مورد نیاز را در نزدیکی محل حادثه ندارند. با وجود این، چنانچه چینیها عملیات اطفای حریق را جدی بگیرند، در مدت 2تا 3روز میتوان آتش را خاموش کرد.»
اما اگر اقدام مؤثری در اینباره انجام نشود آتشسوزی تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟ بهرامی در اینباره میگوید:« درصورتی که کاری برای مهار آتش انجام نداده و اجازه دهند که آتش بهخودی خود و پس از پایان یافتن محموله میعانات گازی خاموش شود، 2هفته تا یکماه طول میکشد. البته از وضعیت مخازن داخل آتش خبری نداریم و مشخص نیست آیا مخازن، سوراخ شده و محتویات آنها نشت کرده است یا خیر؟» ادامه عملیات با کمک ژاپن هم اکنون 13 کشتی در محل حادثه حضور دارند و تلاش ها برای مهار آتش و یافتن سرنشینان سانچی در جریان است.
آنطور که سخنگوی کمیته اضطرار سانحه نفتکش میگوید قرار است از صبح پنجشنبه عملیات با کمک گروههایی از ژاپن ادامه پیدا کند. کمک آنها میتواند نقش مهمی در پایان این بحران داشته باشد. بهرامی میگوید:« قراردادی با یک شرکت باتجربه ژاپنی امضا کردهایم که یک کشتی نفتخوار این شرکت، از صبح پنجشنبه به محل حادثه وارد شود. ژاپنیها آمادگی کافی دارند. اگر ایران بخواهد تیم عملیاتی به منطقه اعزام کند به ۲۰ روز وقت نیاز است.
همچنین در حال مذاکره با سازمان بنادر و دریانوردی هستیم که اگر شرایط مناسب بود تیم عملیاتی ایران با هلیکوپتر به چین اعزام و در منطقهای که حریق رخ داده روی کشتیهای آتشخوار مستقر شوند.» ابهام درخصوص دریانوردان حالا در پنجمین روز از وقوع حادثه برای سانچی مهمترین ابهام سرنوشت سرنشینان آن است، سؤالی که تاکنون پاسخ روشنی برای آن پیدا نشده است. حتی سخنگوی کمیته اضطرار هم پاسخی در این خصوص ندارد.
او میگوید:« مهمترین ابهام در این حادثه، وضعیت سرنشینان کشتی است که هنوز پیشرفتی نداشته است. اکنون کشتیهای ایرانی، کرهای و سایر کشورها در عملیات جستوجو در آبهای اطراف محل حادثه مشارکت دارند، اما هنوز نشانهای یافت نشده است. برای اطلاع از وضعیت سرنشینان باید نیروهای نجات وارد نفتکش شوند.»
هزاران سؤال بیجواب داریم
5روز از حادثهای که برای نفتکش سانچی در آبهای چین اتفاق افتاد، میگذرد. از همان روز خانواده ملوانان کشتی شب و روز ندارند و از هر راهی که میتوانند پیگیر وضعیت عزیزانشان هستند.
یکی از خانوادههای دلواپس، خانواده مجید نقیان، افسر اول کشتی هستند. علی، برادر مجید به همشهری میگوید:« برادرم 38ساله است و از حدود 15سال قبل در شرکت نفتکش کار میکند.مجید، عضو هیأت مدیره انجمن صنفی جامعه دریانوردان بود و مدام پیگیر مطالبات همکارانش بود. او مدام در ماموریت بود و به کارش علاقه زیادی داشت. گاهی میشد که مجید را تا چندماه نمیدیدیم و به ماموریتهای طولانی میرفت. گاهی هم هنگام کار برای او و همکارانش حادثه اتفاق میافتاد اما هیچ کدام از حادثهها اینقدر بزرگ نبود.»
حرفهای برادر افسر اول کشتی به اینجا که میرسد یاد روزی میافتد که خبر حادثه برای سانچی را شنید« ما این خبر را از طریق صدا و سیما و روزنامهها شنیدیم. درصورتی که باید همان موقع خبر را به ما میگفتند. این حق ماست که از وضعیت عزیزان مان با خبر باشیم.» اما همین خبرهایی که او میگوید باعث رنجش خانواده نقیان و سایر دریانوردان شده است.
وی ادامه میدهد:« در این زمینه به خوبی اطلاع رسانی نشد و خبرگزاری ها به خوبی عمل نکردند. هر ساعت خبرهای ضدونقیضی درباره این حادثه به ما دادند. یک بار گفتند چینیها تعدادی از دریانوردان ایرانی را هم از آب گرفتهاند اما این خبر تکذیب شد. بار دیگر گفتند آتشسوزی مهار شده اما تصاویری که میآمد نشان میداد نفتکش همچنان در آتش میسوزد. خدا میداند در این چند روز چه رنجی کشیدهایم. شما باید خودتان را جای ما بگذارید تا درک کنید چقدر تحمل این حادثه برایمان سخت است.» برادر مجید که دل پر دردی دارد ادامه میدهد:«چینیها بهدنبال حفظ محیطزیستشان هستند. کرهایها هم میدانند خسارت نفتکش را از بیمه میگیرند. این وسط هیچکس به فکر عزیزان ما نیست و ما نمیدانیم آنها چه وضعیتی دارند.
درصورتی که در این حوادث باید جان انسانها از همهچیز با اهمیتتر باشد و نجات آنها در اولویت قرار گیرد. اگر چین نمیتوانست آتش سوزی را مهار کند باید هرچه سریعتر نیروهای خودمان به منطقه اعزام می شدند.در این حوادث یک زمان طلایی وجود دارد اما ممکن است حالا این زمان از دست رفته باشد. مثلا گفتند ممکن است ملوانان در موتورخانه کشتی باشند. مگر آنها چقدر میتوانند در آنجا دوام بیاورند؟ من و خانواده همه ملوانان هزاران سؤال بیجواب داریم که امیدواریم زودتر جواب مان را بگیریم.»