نمایشِ درخشان، آینده مبهم!
گلنزدن در آزادی، به جز یک مسابقه در همه دیدارهای خانگی دیگر این فصل استقلال به یک عادت تبدیل شده بود اما آبیها سرانجام به این عادت پشت کردند و نفت آبادان را با یک شکست سنگین به خانه فرستادند. استقلال در جدال با صنعت نفت از همان دقایق آبتدایی گرسنه گلزنی نشان داد و خیلی زود با ضربه فرشید باقری توپ را از خط دروازه تیم مهمان رد کرد. حرکات تماشایی برای گل طارق، نشان داد که این تیم در روزهای گذشته به مرز آمادگی رسیده و بالاخره اثراتی از جلسههای تمرینی شفر در نحوه بازی تیم پدیدار شده است. تیزهوشی اللهیار برای زدنِ تیر خلاص هم ثابت کرد که مرد آلمانی هم روی نیمکت و هم درون زمین، نفرات مستعدی در اختیار دارد. شاید اگر نویمایر برای دومین بار در طول فصل تیر دروازه را به لرزه درنمیآورد، شبِ باشکوه استقلالیها تکمیل میشد اما با وجود این آنها در برابر صنعت نفت درخشان ظاهر شدند و مقتدرانهترین سه امتیاز فصل را تصاحب کردند. دقایقی بعد از رقم خوردن این پیروزی یکطرفه، معاون باشگاه وعده چند خبر خوب نقل و انتقالاتی را با رسانهها در میان گذاشت، شفر از نیاز بیشتر به زمان صحبت کرد و وریا تأکید داشت که تیم هنوز هماهنگی فصل قبل را بهدست نیاورده است. شاید همین اظهارنظرها به تنهایی کافی باشند تا باور کنیم برای همسنگ دانستن استقلال با تیم فصل گذشته حتی بعد از این 90دقیقه ایدهآل، هنوز کمی زود است.
شکستدادن صنعت نفت در ورزشگاه آزادی، نخستین پیروزی یکطرفه وینفرد شفر روی نیمکت استقلال محسوب نمیشد. نخستین پیروزی سنگین این مربی روی نیمکت آبیها هفته پانزدهم فصل گذشته در مقابل سپاهان اتفاق افتاد. بعد از زدنِ سه گل به اصفهانیها، موتور تیمِ وینفرد روشن شد و این تیم در 3مسابقه بعدی، مجموعا 10بار دروازه ایرانجوان، صنعت نفت و استقلال خوزستان را باز کرد. در هفته بیست و یکم فصل گذشته، نوبت به یک برد سنگین دیگر از راه رسید و این بار پارسجنوبی جم با دریافت 4گل، قربانی استقلال آماده شد. تنها 5روز بعد از این بازی، تیم آبیپوش پایتخت در نیمهنهایی جام حذفی به مصاف صنعت نفت رفت و این تیم را از پیش رو برداشت. همین تیم در هفته بیست و سوم لیگ برتر، سه بار توپ را از خط دروازه سپیدرود رد کرد و یک هفته بعد، موفق شد 4گل به فولاد خوزستان بزند. این روند استثنایی در نهایت با شکستدادن پرسپولیس در دربی به تکامل رسید. توقف در برابر گسترش بعد از زدن 4گل به سیاهجامگان، نخستین تجربه ناکامی استقلال بعد از رسیدن به یک پیروزی یکطرفه بود. در لیگ برتر هجدهم اما چنین روندی برای استقلال وجود نداشت. آنها که در هفته سوم تراکتورسازی را با نتیجه سه بر صفر له کرده بودند، تنها چند روز بعد راهی جم شدند و در استادیوم خانگی پارس، هیچ حرفی برای گفتن نداشتند. آیا پیروزی در مقابل نفت، شبیه شکست دادن تراکتورسازی در دیدارهای آینده بیتأثیر خواهد بود؟ آیا درست مثل فصل گذشته، این پیروزی زمینهساز بردهای پرگل بعدی میشود؟ آبیها خیلی زود پاسخ این سؤال را دریافت خواهند کرد.
حتی بعد از ارائه بهترین نمایش فصل در آزادی، استقلال هنوز هم به «زمان» نیاز دارد. دو پیروزی متوالی در برابر تیمهایی مثل استقلال خوزستان و نفت آبادان بیشتر از آنکه نشاندهنده قدرت تیم شفر باشد، نشاندهنده ضعف تیمهای رقیب بوده است. البته که نفت در طول فصل تیم بدی نبوده اما عملکرد این تیم در مسابقه با استقلال، پایینتر از استانداردهای این فصل آنها بهنظر میرسید. با وجود این در این جدال، نشانههای امیدوارکنندهای برای آینده تیم شفر وجود داشت؛ نشانههایی که ثابت کردند این تیم با همان موجودی فعلی، میتواند مثل مدعیها فوتبال بازی کند و مثل قهرمانها نتیجه بگیرد. اگر در نیمفصل رفتوآمدهای زیادی در باشگاه رخ بدهد، ممکن است دوباره زمان هماهنگی این تیم به تعویق بیفتد. آنها با همین نفرات نیز، از شانس خوبی برای موفقیت در نیمفصل دوم برخوردار هستند.