صمد حسن‌زاده، رئیس اتاق بازرگانی صنایع، معادن و کشاورزی ایران:
ستاره درخشان آسمان کارآفرینی و انسان‌دوستی
مرتضی گلستانی‌فر
حاج علاءالدین میرمحمدصادقی، نامی آشنا در تاریخ اقتصاد و صنعت ایران است. ایشان نه‌تنها یک کارآفرین موفق، بلکه یک انسان‌دوست، خیراندیش و الگویی بی‌بدیل برای نسل‌های آینده بود. شخصیتی که با درایت و پشتکار، توانست از یک جوان جویای کار به یکی از بزرگ‌ترین کارآفرینان کشور تبدیل شود و نقش محوری در توسعه اقتصادی ایران ایفا کند. ایشان با ایجاد بنگاه‌های اقتصادی بزرگ در حوزه‌های مختلف، از جمله صنعت، معدن و ساخت‌وساز، به ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی کشور کمک شایانی کرد و همواره به جوانان کارآفرین اهمیت می‌داد و با حمایت مالی و معنوی از آنها، بستری مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادهای جوان فراهم می‌کرد. ایشان با زندگی پربرکت و خدمات ارزنده‌ای که به جامعه ارائه داد، نام خود را برای همیشه در تاریخ ایران جاودانه کرد. ملت نجیب ایران همواره شخصیت‌های ارزشمندی را درطول تاریخشان دیده‌اند، اما خداوند در برخی انسان‌ها غریزه‌ای خاص برای خدمت به جامعه قرار داده که حاج‌آقا علاءمیرمحمدصادقی نمونه‌ای از این افراد است. هر بار که در حضور ایشان قرار می‌گرفتم، درس‌های بزرگی از ادب و انسانیت می‌آموختم. ایشان واقعاً شخصیتی ملی برای کشورمان محسوب می‌شد. در حوزه تجارت یکی از بزرگ‌ترین اقتصاددانان کشور بود و در زمینه دیانت و اعتقادات، نماد پاکی و صداقت. ایشان به‌تمامی اصول واقعی آرمان‌های دینی و مذهبی معتقد بود و بیشتر عمر خود را در راستای توسعه مراکز علمی، آموزشی و بیمارستان‌ها صرف کرد تا به‌فرمایش خود همواره امید و آرامش را در دل ملت ایجاد کند. حاج‌آقا میرمحمدصادقی در اتاق بازرگانی به‌عنوان یک فرد مهم بین مدیران، اعتبار ممتازی به ارتباط دولت و بخش خصوصی بخشید. کسی که در اوایل انقلاب زحمات زیادی را در مدیریت اتاق بازرگانی برای تجار و بازرگانان به جان خرید و پس از انقلاب و در شرایط بحران اقتصادی، کمک‌های بسیار ارزشمندی برای تأمین زندگی مردم آسیب‌دیده انجام داد. من هیچ‌گاه خدمات ایشان را در حوادث غیرمترقبه مانند زلزله بم و کرمانشاه فراموش نمی‌کنم. مدیریت ایشان در تأمین سرمایه برای رفع نارسایی‌ها و کمبودها در این حوادث واقعاً قابل‌تحسین بود. به یاد دارم که پس از زلزله ورزقان، با ایشان به دورترین نقاط روستاها رفتیم. ایشان دستور داده بودند مراکز آموزشی را که در اثر زلزله تخریب شده بسازند و تمام لوازم مورد نیاز برای فعالیت‌های آموزشی را فراهم کرده بود. این فعالیت‌ها به مردم منطقه روحیه و امید می‌بخشید.
