ایستاده در برابر باد
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران از معدود چهرههای کابینه دولت حسن روحانی است که این روزها در برابر بادهای مخالف ایستاده و به روشنگری میپردازد. از یک سو در واکنش به برخی مخالفتها با همکاری با گروه ویژه اقدام مالی میگوید: «بالاخره پولشویی یک واقعیت در کشور ماست و خیلیها از پولشویی منفعت میبرند. من نمیخواهم این پولشویی را به جایی نسبت دهم؛ اما جاهایی که هزاران میلیارد پولشویی میکنند حتما آنقدر توان مالی دارند که دهها و صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی کنند.» سکاندار دستگاه دیپلماسی البته در برابر فشارهای رسانهای همتای آمریکایی هم سنگ تمام گذاشته و نوشته است: «پمپئو آنقدر وقاحت دارد که تهدید میکند با صدمه زدن به مردم عادی ایران، جرم علیه بشریت مرتکب میشود؛ بعد، به رسانهها بابت انعکاس سخنان خودش حمله میکند. او باید یا مسئولیت سخنانش را بپذیرد یا از کارهایی که آمریکا انجام میدهد تبریجویی کند. نمیتوان یک بام و دو هوا داشت. » حکایت یک بام و دوهوا در سیاست و اقتصاد ایران و جهان البته سکه رایج قضاوتها و موضعگیریها شده و بهنظر برخی در داخل به بهانههای مختلف با اجرای توصیههای بینالمللی مبارزه با پولشویی همچنان مصر هستند تا راه برای آنها هموار باشد و برای اقتصاد ایران ناهموار.
ظریف نه یک چهره سیاسی وابسته به یک جناح خاص که یک دیپلمات ملی است که وقتی سخن میگوید ضمیر مرجع خود را مییابد. او را سیاسی نکنیم و انگ نزنیم که یک سرمایه ملی است. نقد کردن او لازم است اما تخریب و تضعیف او خدمت نیست در این روزهای سخت و پیچیده. او نماینده یک ملت است در جهانی که خطر یکجانبهگرایی را احساس میکند. اگر ریگی در کفش نداریم و دنبال برخورد با پولهای کثیف هستیم، با او همراه شویم و بهانه بهدست دشمنان ندهیم تا بهدلیل رد و بدل شدن پولهای کثیف، راه مبادلات بانکی را ببندند، راهی که اگر بسته شود، راه نفس بیماران را تنگتر میسازد. در کنار ظریف بایستیم نه در برابر او که مصلحت ملی همین را ایجاب میکند.