شغل، نیاز اصلی زنان سرپرست خانوار

فریبا زارعی| مددکار اجتماعی:

زنان سرپرست خانوار به علت نبود امکان دسترسی به منابع و امکانات برای تامین زندگی خود و نیز نبود فرصت‌های اجتماعی به منظور مشارکت در زمینه‌های مختلف و سایر عواملی که بر عدم توانمندی آنها تاثیر می‌گذارد از دیگر زنان متمایز هستند و دستیابی به شغل از اساسی‌ترین نیازهای این گروه محسوب می‌شود.

بسیاری از زنان سرپرست خانوار جامعه جوان هستند و نیروی انسانی خوبی به شمار می‌آیند، اما زمینه‌های کارآفرینی و اشتغالزایی در کشور برای آنها ضعیف است؛ بنابراین باید تلاش شود تا توسعه مشاغل خانگی و تعاونی‌های زنان و کارهایی که به‌صورت خوشه‌ای انجام می‌شود در دستور کار قرار گیرد تا تغییرات مثبتی در زندگی این قشر از زنان ایجاد شود.
بر اساس آمارهای رسمی موجود، در سال 55 در مجموع 486 هزار زن سرپرست خانوار در کشور وجود داشته است. در سال 85 تعداد زنان سرپرست خانوار در کشور یک میلیون و دویست هزار نفر بوده است که این رقم در سال 90 به 2 میلیون و پانصد هزار نفر رسیده است. این آمارها نشان‌دهنده این است که تعداد زنان سرپرست خانوار رو به رشد بوده و برنامه‌های حمایتی و حتی پیشگیرانه تغییر زیادی در زندگی و کاهش تعداد این افراد ایجاد نکرده است. بازتوانی و خوداشتغالی یکی از راه‌های برون‌رفت این زنان از وضعیت نیازمندی است. آماده‌سازی شغلی با برگزاری دوره‌های آموزشی، مهارت‌های زندگی، کسب‌و‌کار و کارآفرینی و ارائه تسهیلات بانکی و پرداخت سرمایه کار که منجر به بازتوانی فردی و گروهی زنان سرپرست خانوار می‌شود، از مهم‌ترین خدماتی است که به این زنان ارائه می‌شود، اما در کنار توان‌افزایی، مسئولان هم باید برای حمایت از خودکفایی این زنان، ساز‌و‌کار لازم را فراهم آورند.

روزانه تعداد زیادی از این زنان به ادارات و نهادهایی چون استانداری، فرمانداری‌ها، شورای شهر، بهزیستی و کمیته امداد برای تامین امرار معاش و درخواست وام، اجاره خانه، کار و تامین فرزندانشان مراجعه می‌کنند. با توجه به این‌که مشکلات و دغدغه‌های این قشر از زنان فراوان است و تمامی مسئولان استان و شهرستان باید کمر همت را ببنند ولی ریشه‌کنی این مشکلات همت بزرگ‌تر می‌خواهد و دولت باید هر چه سریع‌تر در راستای ساماندهی وضعیت زنان سرپرست خانوار تصمیم‌گیری کند.