اولویت‌های مرمت تاریخی در اصفهان

غبار گذر زمان روی چهره‌هایشان نشسته، اما سقف‌ها و ستون‌های بلند، ایوان‌ها و دیوارهای فیروزه‌ای بناهای تاریخی اصفهان همچنان سر به آسمان می‌سایند. این بناها در کهنسالی نیاز به مراقبت و مرمت‌ دائمی دارند، اما نه بودجه‌های میراث فرهنگی برای رسیدگی به تمام این گنجینه ارزشمند کافی است و نه تعداد مرمتگران باتجربه در شهر. همه این‌ها دست به دست هم می‌دهد تا منظره باشکوه و چشم‌نواز کاخ‌ها، پل‌ها، مساجد، مناره‌ها و خانه‌های تاریخی اصفهان به چهره خسته و خاموشی از پل‌های ترک‌خورده، ایوان‌ها و گنبدهای اسیر داربست و خانه‌های تاریخی متروک تبدیل شود. در شرایط کنونی اصفهان، حفاظت از میراث فرهنگی و آثار تاریخی نیازمند برنامه‌ریزی مشارکتی مبتنی بر کار کارشناسی و استفاده از رویکردهای فناورانه و خلاقانه است. 

امکانات میراث فرهنگی برای حفاظت از آثار تاریخی بسیار محدود است و مدیر کل میراث فرهنگی اصفهان بهترین راهکار برای حل این معادله را استفاده از همکاری دستگاه‌های دیگر از جمله شهرداری و همچنین جذب مشارکت سرمایه‌گذاران بخش خصوصی می‌داند.
فریدون الهیاری یادآور می‌شود: علاوه بر آثار و بناهای تاریخی شناخته‌شده در شهر اصفهان، حدود 80 شهر و 50 روستا در استان بافت‌ تاریخی دارند و برخی مانند ابیانه حتی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند.

وی با اشاره به اختصاص 360 میلیارد ریال بودجه از سوی دولت برای اجرای طرح‌های مرمتی در سال گذشته می‌گوید: امسال هم امیدواریم بودجه‌ مناسبی داشته باشیم. 
مدیر کل میراث فرهنگی اصفهان اعتبار این نهاد را به 2 بخش ملی و استانی تقسیم می‌کند و می‌افزاید: این بودجه‌ها با توجه به اولویت‌های مرمتی توزیع می‌شوند، اما در مجموع می‌توان گفت اولویت با پایگاه‌های جهانی و ملی و طرح‌های فعال میراث فرهنگی درسال‌های گذشته بوده است که شامل بناهایی مثل میدان نقش جهان، مسجد شاه ‌عباس، مسجد شیخ لطف‌الله، ادامه مرمت کاخ عالی‌قاپو و چهلستون و همچنین مسجد جامع اصفهان می‌شود.