مسگران و مس ِگران

زهرا هادیلو| زنجان - خبرنگار:


 بعد از چاقو، صنایع مسی را می‌توان جزو معروف‌ترین محصولات و سوغاتی‌هایی زنجان نام برد که توانسته است در سال‌های اخیر برای خود جایگاه قابل قبولی پیدا کند. صنعتی که تا چند سال پیش می‌رفت که به محاق فراموشی سپرده شود، اکنون در عرصه ملی و صادراتی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. هر چند آمارها از رونق صنایع دستی خبر می‌دهند اما با بالا رفتن نرخ ارز فعالان این عرصه همچنان با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می‌کنند.


مس و گرانی نرخ ارز

«رسول ارتیشه‌دار» رئیس اتحادیه صنایع دستی مسی با اعلام این نکته که ‌اکنون 150 نفر به صورت رسمی در این حرفه فعالیت می‌کنند، می‌گوید: اما تعداد فعالان این حرفه بیش از این رقم است و بیشتر افراد به صورت غیررسمی در کارگاه‌های زیرزمینی مشغول به کارند که به سادگی نمی‌توان آن‌ها را شناسایی کرد.

وی با اعلام این مطلب که تب و تاب نوسان نرخ ارز به این صنعت هم رسیده است، ادامه می‌دهد: تا 3 ماه پیش، قیمت قلع که یکی از مواد اولیه برای سفیدگری ظروف مسی است هر کیلو 100 هزار تومان بود که اکنون به هر کیلو400 هزار تومان رسیده است. این فلز وارداتی است و از کشور مالزی به مرزهای ایران می‌رسد. همین موضوع باعث شد تا هزینه سفیدگری ظروف مسی از کیلویی2 هزار تومان به کیلویی 6 هزار تومان افزایش پیدا کند. همچنین نشادر که پیش‌تر هر کیلوگرم آن 10 هزار تومان بود اکنون به قیمت 25 هزار تومان به ازای هرکیلو فروخته می‌شود.
آرتیشه‌دار سپس به کمبود ورق‌های مسی اشاره و اظهار می‌کند: این ورقه‌ها از قراضه‌های مسی تهیه می‌شود. متاسفانه تا چند ماه پیش برخی از افراد با اخذ مجوز این قراضه‌ها را به صورت آزاد در ترکیه و عراق به فروش می‌رساندند که بعدها با پیگیری سازمان صنعت، معدن و تجارت این مجوزها لغو شد. با این حال هنوز کمبود مس چشمگیر است.


بسته‌بندی نامناسب

یکی از ایرادهای بزرگی که می‌توان به این صنایع دستی گرفت، نبود بسته‌بندی مناسب است. آرتیشه‌دار در این مورد می‌گوید: بسته بندی فقط در موارد سفارشی صورت می‌گیرد و چون اندازه و شکل ظروف مسی متنوع است نمی‌توان به راحتی این کار را انجام داد و برای تولید‌کننده مقرون به صرفه نیست.


صادرات نداریم

رئیس اتاق بازرگانی استان نیز در مورد صادرات صنایع دستی مسی اظهار می‌کند: صرف تولید یک محصول نمی‌تواند متضمن فروش و صادارت آن باشد.
 «غلامحسین جمیلی» ادامه می‌دهد: سال پیش در نمایشگاهی در ایتالیا شرکت کردیم که چند نفر از تولید‌کنندگان صنایع مسی به آن‌جا آمده بودند، اما متاسفانه این افراد فضای نمایشگاه را با فروش محصولاتشان کنار خیابان اشتباه گرفته بودند. این محصولات نه جعبه‌ای داشتند و نه بسته‌بندی خاصی. بازدیدکنندگان با دیدن این ظروف نمی‌دانستند کاربری آن‌ها چیست.

وی می‌افزاید: در چنین وضعیتی ما نباید انتظار داشته باشیم که بتوانیم محصولاتمان را صادرکنیم. با این حال فضا برای تولید و درآمدزایی باز است. در حال حاضر امکان فروش به صورت مجازی و وجود فروشگاه‌های مجازی این فرصت را در اختیار افراد گذاشته است که محصولاتشان را به راحتی عرضه کنند.
مدیرکل میراث فرهنگی استان نیز در این باره می‌گوید: در کنار فروش بالای مس استان در کشور، جای صادرات آن به بازارهای کشورهای همسایه از جمله بازار عراق خالی است.

«یحیی رحمتی» علت این مهم را ضعف تبلیغات در بخش‌های تجارت و نمایندگی‌ها می‌داند و معتقد است: شناسایی نیاز بازار هدف، یکی از مهم‌ترین ارکان صادرات صنایع دستی است.
وی با بیان این مطلب که رایزنی‌هایی با سازمان صنعت، معدن و تجارت برای جبران کمبود مواد اولیه مس انجام شده ادامه می‌دهد: امیدواریم بتوانیم این مشکل را هر چه زودتر حل کنیم.