کودکان استثنایی ایران چقدر از سوی مسئولان مورد حمایت هستند؟
پشت خالی نابغهها
والدین آرات حسینی و بهار روح افزا: فرزندانمان حمایت نمیشوند
خدیجه نوروزی
هر از گاهی در رسانهها از ظهور و بروز استعداد کودکان نابغهای که قادر به انجام کارهای خارقالعادهاند میشنویم. در چنین موجی، شرکتهای تبلیغاتی تورهایشان را پهن میکنند و برای مطرحکردن خود، از حمایت همه جانبه این کودکان خبر میدهند اما همین که آبها از آسیاب افتاد، قول و قرارها از یاد میرود و جامعه فراموش میکند که اصلا چنین شخصی وجود دارد. در گزارش پیشرو وضعیت اکنون 2 نابغه ایرانی که مدتی است مورد توجه رسانهها قرار گرفتهاند را از زبان والدینشان مورد ارزیابی قرار دادهایم؛ آرات، قویترین کودک جهان است و بهار، قهرمان محاسبات ذهنی جهان.
قویترین کودک جهان
متولد مهرماه است و چند روزی بیشتر نیست که وارد 5سالگی شده و جشن تولدش را برای طرفدارانش به اشتراک گذاشته. بیش از یکمیلیون و 800هزار دنبالکننده (فالوور) در اینستاگرام دارد. 2سال بیشتر نداشت که توجه سرمایهگذاران چینی را بهخود جلب کرد تا بعد از 3ماه تلاش و پرداخت تمام هزینههای ویزا، پرواز و سفر به چین از آرات دعوت کنند که در برنامه پربیننده «اعجوبههای دنیا» در پکن شرکت کند. اعجوبههای زیادی در این مسابقات حضور داشتند اما انگار حضور کوچکترین شرکتکننده با 3سال سن روی صحنه جلوی چشم داوران بینالمللی و دهها دوربین هیجان دیگری داشت. کودک نابغه ایرانی و اهل بابل، سرزمین بهارنارنج، پس از انجام حرکات آکروباتیک در آن روز تبدیل به چهرهای جهانی در سراسر دنیا شد و نامش بهعنوان قویترین کودک جهان از نگاه کاربران یوتیوب شناخته شد. آرات در 3سالگی با حضور در برنامه little big shots استرالیا لقب پسربچه عنکبوتی ایرانی را گرفت. بالا رفتن از برج وحشت(که قدرت زیادی میخواهد) و حرکت روی ماکت پل «سیدنی هاربر» (که مخصوص آرات ساخته شده بود) با دست و اجرای پشتکهای نمایشی در این برنامه باعث بهت و حیرت دنیا شد تا جایی که مجری در شور و هیجانی وصفناشدنی تماشاچیان، چندینبار یادآوری کرد که این کودک نابغه فقط 3سال دارد و با تعجب بهخودش اشاره میکرد که من در این سن حتی توان راهرفتن هم نداشتم.
محمد حسینی، پدر آرات در گفتوگو با درنگ میگوید: برای چنین نابغهای در دنیا سر و دست میشکنند تا از استعدادش بهرهبرداری کنند اما در ایران چنین کودکانی نه از حمایت لازم برخوردارند و نه توجه. از روزی که تصمیم به پرورش استعداد آرات گرفتم تا به امروز، حمایت مالی و معنوی هیچ سازمانی را نداشتم و فقط متکی به سرمایه خودم بودم. کودکان نابغه و در مجموع نخبهها در ایران سرمایه محسوب نمیشوند. آرات تا قبل از حضور در مسابقات جهانی خیلی دیده نمیشد اما بعد از آن یکشبه با سیل عظیم طرفدارانش در سراسر دنیا مواجه شد و شرکتهای تبلیغاتی از کشورهای آلمان، ایتالیا و... درخواست حضور در برنامههای تلویزیونی دادند. پستهای آرات در صفحات مجازی گاه تا میلیونها بازدیدکننده دارد و اگر برندی اقدام به حمایت و سرمایهگذاری کند برد تبلیغاتیاش تضمین است. اما من واقعا نمیدانم چرا در این مورد مقاومت وجود دارد؟ من تمام سرمایه زندگیام را از همان روزهای آغازین شروع کار برای پیشرفت آرات خرج و شبانهروز برای رشد او وقت صرف کردم تا به جایگاه کنونیاش برسد. هزینه آرات بسیار بالاست و در مقابل درآمدی هم وجود ندارد.
میخواهم آرات باشم نه مسی
آرات حدود 4ماهی میشود که بهدلیل علاقه به فوتبال به این رشته روی آورده و زمانی که از او میپرسیم دوست دارد شبیه مسی یا رونالدو شود، با همه وجود میگوید: «من میخوام مثل خودم باشم نه مثل اونا. من از مسی و رونالدو بیشتر تلاش میکنم. (با خنده) من دریبلهایی کردم که بابام گیج شده و همیشه میبرمش». حقیقت را میگوید؛ چراکه در این سن و سال کم برای رویایش با تمام قوا میجنگد. تلویزیون نمیبیند مگر برای دیدن سیدیهای آموزشی زبانش. روزی 3ساعت غیر از ورزشهای تکنیکی با دوستانش بازی میکند و قابلیتهایی که در فوتبال نشان داده روزی او را تبدیل به بهترین بازیکن دنیا خواهد کرد. آرات سودای قهرمانی در المپیک را در ذهن میپروراند؛ رؤیایی که مسئولان تاکنون در پیشبرد آن هیچ نقشی ایفا نکردهاند.
کلیههایم را میفروشم
صدایش خسته بهنظر میرسد. گویی از این در و آن درزدن خسته شده. مدت زمان زیادی از درخشش و قهرمانی دخترش ،بهار روحافزا در هفدهمین دوره مسابقات ذهنی با چرتکه زیرنظر انجمن جهانی محاسبات ذهنی پاما به میزبانی شهر ژوهانسبورگ آفریقایجنوبی نمیگذرد. حالا قرار است در مسابقات جهانی مالزی شرکت کند اما پولی برای اعزام دخترش ندارد. محمدرضا روحافزا به تلاشهایش در این مدت برای جورکردن هزینه سفر دخترش اشاره میکند و میگوید: گرانی اخیر دلار تلاشهایم برای تهیه هزینههای سفر را بینتیجه کرد. من اجارهنشینم و درآمد بالایی ندارم تا از پس هزینههای سفر دخترم برآیم. مسابقه قبلی بهار نیز توسط یک اسپانسر از طریق برنامه تلویزیونی «حالاخورشید» تأمین شد اما این بار هنوز کسی حاضر به سرمایهگذاری نشده. بهار با تمام انگیزههایش در حال تمرین است و من اصلا دلم نمیخواهد شوق و ذوقش را کور کنم و استعدادش را نادیده بگیرم. از هر کسی که به ذهنم خطور کرده پول قرض و بلیت سفرش به کوالالامپور را تهیه کردهام اما هنوز 13میلیون تومان دیگر باید به مؤسسه کودکان هوشمند بپردازم که این مبلغ را ندارم.
بهار از بین 300دانشآموز از 31کشور جهان توانست در هفدهمین دوره مسابقات ذهنی با چرتکه روز 28دسامبر 2017 در گروه c به جایگاه قهرمانی دست یابد. 4ساله بود که کمکم نبوغ و استعدادش بروز پیدا کرد و اکنون که 10سال دارد به راحتی جمع و تفریق را در 10تا 15رقم با چرتکه مغزی بدون کاغذ و قلم انجام میدهد. بهار دوست دارد روزی دانشمند فیزیک شود. پدر و مادرش معتقدند که او باید بدون نگرانی از هزینههای مالی به پیشرفت خود فکر کند اما این کودک نابغه همچنان از حمایتهای سازمان نخبگان و حامیان مالی بیبهره است.