تهران نماد همگرایی ملی است

محمد سرابی | خبرنگار:

عصر 14 مهر، اولین باران پاییزی سال 97 خیابان‌های تهران را شسته بود و همین باران که هوای خنک پاییز را جایگزین گرمای روزهای تابستانی کرده‌بود، اجرای مراسم «روز تهران» را از فضای باغ موزه کاخ گلستان به سالن مجاور این مجموعه منتقل کرد.  مراسمی که شهردار، استاندار، فرماندار، اعضای شورای شهر و تهران پژوهان در آن حضور داشتند. شهردار تهران در این مراسم گفت: من هم در برنامه‌ای که برای شورای شهر ارائه کردم و هم در برنامه سوم توسعه بر این تاکید کردم که تهران نماد همگرایی ایرانیان است. تهران مرکز تنوع قومی است و زمانی می‌توان آن‌را به صورت همگرایی ملی دید که به جای «ساکن» مردم را «شهروند» ببینیم. ساکن حق سکونت دارد، اما شهروند حق حکومت دارد که آن را با رأی به دست می‌آورد. اگر به تهرانی‌ها به عنوان شهروند نگاه کنیم، این نگاه تمام ایران را در خواهد نوردید و می‌توان همگرایی را به تمام کشور گسترش داد.  سید محمد علی افشانی با اشاره به اینکه تهران مرکز تجدد و نوآوری ایران است گفت:  از دانشگاه، حزب تا نهادهای اجتماعی و همین‌طور رادیو و تلویزیون در اینجا ساخته شدند. در دوران انقلاب هم بهترین نمونه‌های همگرایی ایرانیان را در پایتخت دیدیم که همه چشم‌ها و گوش‌ها به تهران دوخته شد. در  دوران دفاع مقدس نیز این شهر، شهر لشکر محمد رسول‌الله(ص) بود.



او با اشاره به اینکه در 14 مهر سال 1286 براساس متمم قانون اساسی این شهر به عنوان پایتخت معرفی شد و از این‌رو نامگذاری روز تهران در این روز به این دلیل است، گفت: چه کنیم که این شهر در جهان کنونی شرایط زیست مناسب داشته باشد؟ شاخص‌های زیست مناسب، ایمنی، حمل و نقل مناسب، سلامتی و... که رضایتمندی شهروندان را تأمین می‌کند و در نتیجه آن اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی فراهم می‌شود.  به گفته سیدمحمدعلی افشانی، اعتماد مردمی با شفافیت تامین می‌شود و در همین مسیر شهرداری باید فعالیت‌های مالی خود را منتشر کند. او گفت: هوشمندسازی نیز در همین چارچوب تأمین می‌شود تا تخلف را کاهش دهد. شهردار تهران در بخش دیگری از سخنانش افزود: در روزهای آینده مشکل آلودگی هوا را خواهیم داشت. شهرداری با وجود شرایط دشوار مالی، در حال تأمین منابعی برای توسعه حمل‌و‌نقل عمومی است. تا سال آینده 50 کیلومتر به مترو اضافه خواهد شد و ساخت بیش از 600‌واگن به زودی آغاز می‌شود.
در این همایش از عبدالله انوار پژوهشگر و تهرانشناس برجسته تقدیر شد و شهردار، استاندار و فرماندار تهران از تمبر ویژه «روز تهران» نیز رونمایی کردند.

هر اقدامی در تهران الگوی سایر شهرهای کشور است


محمدحسین مقیمی، استاندار تهران :  
تهران پایتخت جمهوری اسلامی ایران و ام القرای اسلام است. نحوه اداره شهر تهران با حدود ٨ میلیون نفر جمعیت و استان تهران با حدود ١۴ میلیون جمعیت و یک میلیون میهمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پایتخت به عنوان شهر استعدادها، با وجود مدارس بزرگ، قدیمی و علمیه در این شهر و نقش تعیین کننده آنها در حوزه علم، دانش و هنر همواره نام‌آور بوده‌است. امروزه برخی از دانشگاه‌های این شهر تنه به تنه دانشگاه‌های بزرگ دنیا می زنند و برخی از دانشجویان آنها در دانشگاه‌های مطرح دنیا در حال تحصیل و تدریس‌اند. در تهران از تمامی اقلیت‌ها و قوم‌ها زندگی می‌کنند و کمتر خانواده‌ای است که نماینده‌ای در این شهر و استان نداشته باشد. از همین رو ، هر اقدامی که در این شهر انجام می‌شود الگویی برای سایر شهرهای کشور به حساب می‌آید.

در حال حاضر بسیاری از جوانانی که در دانشگاه‌های تهران تحصیل یا تدریس می‌کنند، از سایر شهرها به پایتخت مهاجرت کرده‌اند و سهم بالایی در توسعه کشور دارند چرا که در آینده در مناطق خود منشأ اثر می شوند. حدود ۴۵‌درصد از اقتصاد کشور در استان تهران به ویژه شهر تهران رقم می خورد. امیدوارم مدیران این استان و مردم با همفکری اقدامات موثری را برای بهبود شرایط زیستی شهروندان انجام دهند.

تهران به پیوستگی و همدلی نیاز دارد


احمد مسجد جامعی، عضو شورای شهر تهران :
تهران در کنار ری و پس از آسیبی که به آن وارد شد پناهگاه اهالی ری بود. در سال‌های بعد هم اقوام دیگری به این شهر آمدند اما این اقوام اختلافاتی که در محل قبلی خود داشتند را در تهران کنار می گذاشتند. در سال 1299 هجری شمسی قبل از انقراض قاجار، آماری به دست آمد که نشان می‌داد ترکیب اجتماعی تهران از 47 طایفه ساخته شده‌است. یزدی‌ها، کرمانی‌ها، فارس‌ها، لرها، کرمانشاهی‌ها، گیلانی‌ها، مازندرانی‌ها، خراسانی‌ها، قمی‌ها و قزوینی‌ها، اراکی‌ها، اصفهانی‌ها و ... بخشی از این اقوام بودند که در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند. تهران امروز  هم به همین پیوستگی و دلگرمی نیاز دارد و به همین دلیل باید سازماندهی اجتماعی حول تشکل‌های مردمی ساخته شود تا در بهبود شرایط زندگی نقش ایفا کند. اینکه دائما از مشارکت سخن بگوییم، و ظرفیت و ساختار مشارکت را فراهم نکنیم، تاثیری نخواهد داشت.