دنیا بدون تو خیلی بی‌مزه بود

محمدتقی حاجی‌موسی

بگذارید از همین خط شروع کنیم که جابز فقط 56سال زندگی کرد و تمام موفقیت‌هایی که به‌دست آورد مربوط به یک دوره تقریبا 26ساله است؛ منتها معروف‌شدن جابز برای همه دنیا تنها 4سال قبل از مرگش بود. سال2007 نخستین گوشی آیفون به دنیا عرضه شد؛ نخستین گوشی هوشمند واقعی تاریخ که برای نخستین‌بار صفحه کلید را حذف کرد و همه گوشی در صفحه‌اش خلاصه می‌شد. 

قبل از این، پادشاهی تلفن‌های همراه به نام نوکیا سند خورده و این کمپانی فنلاندی با سری N خود دل همه را برده بود و خیلی‌ها فکر می‌کردند نسل آینده گوشی‌ها باید به تبعیت از N95 غول‌آسا، به سختی هرچه تمام‌‌تر توی جیب جا شوند! این وسط سامسونگ هنوز انتخاب دوم و سوم بود و آنها که می‌خواستند خاص‌تر باشند بلک‌بری و HTC را انتخاب می‌کردند. اما سال2007 همه‌‌چیز عوض شد. استیو جابز با بلوز مشکی و شلوار جین و کتانی سفید روی استیج آمد و چیزی در دست داشت که قرار بود دنیا را متحول کند و کرد. آیفون به‌معنای واقعی کلمه یک انقلاب بود. با آیفون اینترنت همراه معنا پیدا کرد. 

بازی‌های موبایلی وقتی جدی گرفته شدند که آیفون روی گوشی‌اش شتاب‌سنج گذاشت. IOS نهایت کیفیت یک سیستم‌عامل را نشان داد و قیمت آیفون باعث شد تا هیچ رقیب دیگری فکرش را هم نکند که می‌تواند گوشی‌اش را بالاتر از قیمت آیفون بفروشد. ژانویه سال2007 وقتی مردم با ولع به آینده گوشی‌های تلفن‌همراه خیره شده بودند ضربه‌ای محکم به دومینوی اسمارت‌فون‌ها زده شد و از آن روز به بعد کمپانی‌های سراسر جهان متحول شدند؛ اول از همه نوکیا به خاک سیاه نشست و بازی را دودستی به رقبا واگذار کرد. HTC فهمید چیزی که تا آن موقع به‌عنوان اسمارت‌فون و تاچ‌اسکرین تولید می‌کرده در مقابل آیفون شبیه شوخی است و مهم‌تر از همه، سامسونگ وارد بازی بزرگان شد؛ هر چند این ورود 2سال طول کشید.

 سال2009 سامسونگ برای نخستین‌بار از اسمارت‌فون خود با نام گلکسی S رونمایی کرد. طراحی گوشی به‌شدت شبیه آیفون بود و از همان روز همه متوجه شدند که کپی‌نکردن از آیفون غیرممکن است و اگر قرار باشد کسی گوشی هوشمندی تولید کند راهی ندارد جز اینکه به همین شکل آن را بسازد.2سال بعد از آغاز رقابت اپل و سامسونگ، جابز از دنیا رفت اما میراث خود را برای جهان به‌جا گذاشت. میراث جابز یک دنیای هیجان انگیزتر نسبت به قبل، آن هم فقط به واسطه یک گوشی موبایل صد‌و‌خرده‌ای گرمی بود؛ گجتی که تمام تلاش‌اش آسان‌تر‌کردن زندگی برای کاربرانش است و شاید اگر جابز به فکر تولیدش نمی‌افتاد ما هنوز داشتیم با پاره‌آجرهای نوکیا برای هم پیامک می‌فرستادیم و از اینکه دوربین 3مگاپیکسلی‌مان قابلیت تشخیص چهره دارد ذوق می‌کردیم. اما جابز به همه نشان داد که می‌شود چقدر متفاوت فکر کرد و چقدر همه کارها را بهتر، ساده‌تر، باکیفیت‌تر و در یک کلام کامل‌تر انجام داد؛ ویژگی‌ای که در همه محصولات اپل از لپ‌تاپ گرفته تا ‌آی پاد و‌ آی پد و آیفون رعایت شده و دلیل واضحی است برای اینکه چرا استیو جابز آدم مهمی است و باید به او و اندیشه‌اش احترام گذاشت.