بانوی82 ساله ،قهرمان ماراتن

سرزنده است و پرتحرک. در حال جمع کردن کیف ورزشی‌اش است تا عازم باشگاه شود. یک‌جا نمی‌نشیند و تمام فکر و ذکرش شده ورزش. کوهنوردی، پیاده‌روی، دو و شنا از ورزش‌های مورد‌علاقه بانوی 82ساله کازرونی است که دی‌ماه وارد 83سالگی می‌شود. باورش برای همگان سخت و شگفت‌آور است وقتی بدانند فاطمه حشمتی سال گذشته در مسابقات دوومیدانی چین درحالی‌که از همه رقیبانش مسن‌تر بود، به‌عنوان نفر اول از خط پایان عبور کرد و مدال طلا را در بخش پیاده‌روی بر گردن آویخت. تنها زندگی می‌کند اما ورزش تمام وقتش را پر کرده تا جایی که فرصتی برای دورهمی‌های خانوادگی ندارد و شاید هر 2‌ماه یک‌بار به خواهر یا برادرش سر بزند.او در گفت‌وگو با درنگ می‌گوید: «شاید از چشم دیگران من سالمند باشم اما نمی‌خواهم بپذیرم که پیر و ناتوانم. دوست ندارم کسی مرا پیرزن خطاب کند و دلم می‌خواهد با نام‌ام صدایم کنند. به‌دنبال حس خوبم و معتقدم یک ورزشکار، با تحرک مدام بدن و ذهن، همیشه شاد است و از افکار منفی به دور».

ورزش و شادابی موجب شده تا کمتر کسی بتواند سنش را حدس بزند. (باخنده) می‌گوید: «امیدوارم چشم نخورم. چون این هفته که برای پیاده‌روی به کوهپایه (در نزدیکی دروازه قرآن شیراز) رفته بودم خیلی از کسانی که توانمندی‌ام را در بالارفتن از سراشیبی می‌دیدند با فریادهایشان تشویقم می‌کردند. باور اینکه یک بانوی 82ساله چنین توانایی‌ای داشته باشد، برایشان سخت بود. در مسابقات دوومیدانی چین نیز که تمام شرکت‌کننده‌ها از من 10تا 12سال کوچک‌‌تر بودند، با تعجب راز جوانی و شادابی‌ام را در این سن می‌پرسیدند». این بانوی 82ساله فعالیت‌های کودکی خود را در تقویت انگیزه‌های اکنونش مؤثر می‌داند و ادامه می‌دهد: «از کودکی با پدر و برادرم به کوه می‌رفتم و کوهنوردی را از آن دوران تجربه کردم. از زمانی که موفقیت‌هایم جهانی شده توانسته‌‌ام الگویی مناسب برای خیلی از همسن و سال‌هایم باشم و خودباوری را در آنها زنده کنم تا طناب رخوت و کسالتی را که از پیری و ناتوانی به دور خود تنیده‌اند پاره کنند و وارد گود شوند».

حشمتی از حمایت فرزندانش اینطور می‌گوید:« 3پسر و 4دختر و 16نوه دارم که همیشه حامی من بوده‌اند و باور داشته‌اند که مادرشان موفق می‌شود. این انرژی‌های مثبت موجب شد تا با هزینه شخصی راهی مسابقات چین و دبی شوم. در چین 5 کیلومتر پیاده‌روی کردم و 1500کیلومتر دور پیست دویدم. بعد از این مسابقه نیز در مسابقات داخلی در شهرهای زنجان، اصفهان و نیشابور شرکت کردم. تا زنده هستم و سلامت، با یاری خداوند و با تمام قوا ورزش می‌کنم و از زندگی‌ام لذت می‌برم».