کنار هم ولی تنها ورزش کنید

خدیجه نوروزی

ورزش کردن برای کسانی که اضافه‌وزن دارند اغلب کار دشواری است و به سختی به آن تن می‌دهند. عده‌ای به‌عنوان نخستین گزینه آن را انتخاب می‌کنند و بعضی نیز به‌عنوان آخرین گزینه رویش دست می‌گذارند. در بیشتر مواقع هم به‌دلیل نگرفتن نتیجه مطلوب از ورزش، کلافه می‌شوند و آن را نیمه‌کاره رها می‌کنند و مجدد به رژیم‌های غذایی روی می‌آورند. چرا این افراد زود خسته می‌شوند؟ از کنار کدام آیتم‌ها به‌راحتی گذشته‌اند و به آن بی‌توجهند؟ آیا دیگران نیز در این عقب‌کشیدن‌ها سهیم‌اند؟منصور راضی‌نژاد- رئیس هیأت ژیمناستیک جنوب‌غرب تهران- در گفت‌وگو با همشهری به این سؤالات پاسخ می‌دهد.

چرا چاق‌ها از ورزش کردن بیزارند؟

زدگی از ورزش دلایل زیادی دارد که مهم‌ترین آن به مربی برمی‌گردد چرا که با دادن تمرینات سخت، سنگین و فشرده ،بدون درنظر گرفتن توان ورزشکار، او را خسته می‌کند.

 مربیان با هدف بالا بردن ضربان قلب و افزایش متابولیسم بدن چنین تمریناتی را می‌دهند. ایرادش کجاست؟

در نظر گرفتن آمادگی جسمانی فرد؛ این نکته‌ای است که مربیان غیرحرفه‌ای از آن غافلند. درست است که افراد با انگیزه‌های مختلفی که یکی از آنها کاهش وزن است به ورزش روی می‌آورند اما این مربی است که می‌تواند با تست بدنی و تشخیص درست، انگیزه‌ها را برای ادامه مسیر و ارتقای سلامت، بهبود بخشد. افرادی که چاقند نمی‌توانند فشار زیاد روی مفاصل را تحمل کنند و فشار روی این نواحی موجب ایجاد یا تشدید زانو درد و کمردرد در آنها می‌شود؛ در نتیجه طولی نمی‌کشد که ورزش را کنار می‌گذارند.

 این افراد باید روی چه تمریناتی متمرکز شوند؟

برنامه‌های ورزشی باید طبق توانمندی فرد چیده شود. به‌عنوان مثال افرادی که عضلات رانی حجیمی دارند نباید روی مفاصل پایشان فشار زیادی وارد کنند. بهتر است این افراد در آغاز روی حرکات خوابیده مانند کار روی عضلات شکم، پهلو و پشت، تمرکز کنند. در مرحله بعد برای تقویت عضلات چهارسر رانی و مفصل زانو حرکات را به شکل چهاردست و پا (مانند نوزادانی که تازه چهاردست و پا راه می‌روند) انجام دهند تا به مرحله آمادگی جسمانی برسند.

از کجا متوجه شویم که آمادگی جسمانی لازم را داریم؟

اگر در انجام تمرینات ورزشی ضربان قلب‌مان بالا رفت و دیر پایین آمد به این معنی است که ما قدرت انجام آن کار را نداریم و نیاز است برای رسیدن به این مرحله، تمرینات را آرام‌تر انجام دهیم و عجول نباشیم.



 بهترین ورزش برای رسیدن به آمادگی جسمانی چیست؟

ژیمناستیک که مادر همه رشته‌های ورزشی است چرا‌که با افزایش انعطاف، قدرت، سرعت، هماهنگی عصب و عضله و استقامت، موجب بهبود عملکرد بدن، متابولیسم و حفظ تعادل آن می‌شود. این رشته همه عضلات بدن را درگیر و فشار و خستگی ناشی از تمرین را تقسیم می‌‌کند تا آسیب‌دیدگی‌ها به حداقل برسد.

کارشناسان ورزشی حضور در جمع و انجام تمرینات گروهی را در تقویت انگیزه فرد برای کاهش وزن مؤثر می‌دانند اما چیزی که در واقعیت شاهد آن هستیم کاملا عکس این نظریه است. زمانی که این افراد توانمندی‌شان را با ورزشکاران موفقی که از پس انجام تمرینات برمی‌آیند، مشاهده می‌کنند عملا دچار سرخوردگی می‌شوند و در کوتاه‌مدت کناره‌گیری می‌کنند.

بله همینطور است. اینجاست که بازهم مربیان به چالش کشیده می‌شوند. تأکید ما همیشه بر انجام تمرینات انفرادی است. ورزشکاران می‌توانند در کنار هم اما به‌صورت انفرادی تمریناتشان را دنبال کنند.

تکلیف کسانی که در آرزوی کاهش وزن هستند اما فرصت رفتن به باشگاه را ندارند، چیست؟

در هر شرایطی می‌توان از فرصت‌ها استفاده کرد. به‌عنوان مثال این افراد می‌توانند در مسیر منزل تا محل کار به جای تردد با آسانسور از پله استفاده کنند. صبح‌ها کمی زودتر از خواب بیدار شوند و مسیری را پیاده گز کنند؛گاهی کند و گاهی تند همراه با تنفس عمیق شکمی. در زمان‌های استراحت نیز حرکات کششی را خوابیده انجام دهند تا روند جریان خون بهبود یابد.

حالا که قرار است ورزش کنیم می‌توانیم پرهیز از خوردن را کنار بگذاریم؟

مگر می‌توان اندامی متناسب و سلامت داشت اما توجهی به میزان کالری دریافتی و کیفیتش نکرد. دریافت کالری بیشتر برابر با فعالیت چندبرابری و آسیب رساندن به بافت‌های بدنی است که خستگی درونی فرد را به همراه دارد.

‌ می‌گویند خوردن شیر بعد از ورزش به حجیم شدن عضلات و چربی‌سوزی کمک می‌کند. این نظریه را قبول دارید؟

به شرطی که شیری که می‌نوشید از گاوی دوشیده شده باشد که علف تازه خورده باشد. شیرهایی که در بازار موجود است به‌خاطر افزودنی‌های مختلف خیلی قابل اعتماد نیستند و بهتر است مصرف نکنید.

 چرا نوشیدن آب زیاد به ورزشکاران توصیه می‌شود؟

این مورد هم به سلامتی، نوع و میزان فعالیت ورزشکاران بستگی دارد. نوشیدن آب زیاد برای ورزشکارانی که ذخیره آب زیادی به‌ویژه در قسمت‌های پایین تنه دارند نه‌تنها مفید نیست بلکه منجر به اضافه وزن نیز می‌شود. پس زمانی آب بنوشید که بدنتان نیاز دارد و احساس تشنگی می‌کنید.

چه کنیم که کم نیاوریم و زود کنار نکشیم؟

زمانی احساس یأس و ناامیدی در ما رخنه می‌کند که خودباوری‌مان را از دست بدهیم. پس بیش از جسم باید انگیزه‌های روانی‌مان را تقویت و از کوچک‌ترین موفقیت‌ها احساس خشنودی کنیم. بدنمان را دوست بداریم و شاد باشیم. نگرش منفی خود را نسبت به اندام‌مان دور بریزیم و توانمندی‌هایمان را با سایر ورزشکارانی که در کنارشان هستیم مقایسه نکنیم. گوش دادن به موسیقی، چاشنی خوبی در زمان ورزش‌کردن است. یادمان باشد هر قدر محصولات ارگانیک مصرف کنیم به همان اندازه در انجام حرکات ورزشی چابک‌تر عمل خواهیم کرد.گاهی بعد از یک دوره تمرین فشرده به‌خودمان استراحت دهیم تا بدن خود را برای شروعی دوباره احیا و ریکاوری کند.