پایان فصل بهانه‌گیری

هیوا یوسفی سردبیر
 تمدید قرارداد کی‌روش با فدراسیون فوتبال ایران آیا خبر مهمی است؟ اگر هست چرا سایت فدراسیون فوتبال آن را رسما اعلام نکرده؟ چرا عکسی یا فیلمی از امضای قرارداد منتشر نشده؟ اگر مهم است -که ظاهرا هست- چرا چند روز بعد از آنکه کی‌روش تهران را ترک می‌کند، وسط گفت‌وگوی رئیس فدراسیون با یک برنامه تلویزیونی اعلام می‌شود؟ و اگر زیاد مهم نیست و اهمیتش در همین حد بوده که بدون تشریفات رسمی اعلام شود، پس چرا آقای اسلامیان، نایب‌رئیس فدراسیون چند هفته پیش گفته بود ماجرا به اندازه‌ای اهمیت دارد که باید آقای رئیس‌جمهور شخصا به آن ورود کند؟ بگذریم از اینکه آقای تاج حالا ادعا می‌کند که قبل از جام‌جهانی و در اردوی ترکیه با کی‌روش به توافق رسیده بوده! و ما می‌مانیم که برای جوسازی‌هایی مانند آنچه آقای اسلامیان انجام داد یا امتناع چندروزه کی‌روش از پوشیدن لباس تمرین به بهانه قرارداد نداشتن، چه اسمی باید پیدا کنیم.
برگردیم به عقب‌تر، به روزی که جام‌جهانی 2018 تمام شد. با وجود برخی شایعات درباره پیشنهادهای متعدد به کی‌روش، مشخص بود که او می‌خواهد سرمربی تیم ملی ایران بماند، اما اینگونه وانمود شد که مشکلاتی در راه تمدید قراردادش وجود دارد. یک‌بار به‌طور غیررسمی از خود کی‌روش نقل شد که برای ماندن در ایران شروطی دارد؛ یکی تعیین تکلیف بازیکنان سرباز بود، یکی هم اختصاص 5میلیون دلار هزینه برای آماده‌سازی تیم ملی در راه جام ملت‌ها. مشکل اول حل شد اما داستان 5میلیون دلار هیچ‌گاه به‌صورت شفاف توضیح داده نشد. اینکه این بودجه دقیقا باید صرف چه کارهایی شود؟ یا اصلا چرا باید کی‌روش وارد مسائل مالی برگزاری اردو و بازی دوستانه شود؟ مگر غیراز این است که مربی برنامه‌اش را می‌دهد و اجرای آن را به‌عهده فدراسیون می‌گذارد؟
حالا ظاهرا موانع از سر راه کی‌روش برداشته شده و او به گفته آقای تاج، رسما سرمربی تیم‌ملی ایران است. وقتی می‌گوییم قرارداد تمدید شده، بنا را بر این می‌گذاریم که همه جزئیات و ریزه‌کاری‌های این همکاری هم مشخص شده است. مثلا روشن است که دستمزد کارلوس کی‌روش و همکارانش از چه منابعی باید تامین شود. اینکه فدراسیون می‌تواند دلار دولتی بگیرد یا نه هم از همین حالا مشخص شده و اینگونه نیست که بعدا کسی ادعا کند که قرار بود دلار به فلان قیمت تهیه شود اما نشد. همچنین منطقی است که توقع داشته باشیم در مورد جزئیات برنامه‌های آماده‌سازی، اردوها و بازی‌های دوستانه هم همه‌‌چیز کاملا شفاف توافق شده باشد؛ فارغ از اینکه فدراسیون بخواهد این شفافیت را رسانه‌ای کند یا آن را از اسرار بداند و پیش خودش نگه دارد!
برخی به همه این ماجراها بدبینانه نگاه می‌کنند و می‌گویند فدراسیون فوتبال به ماجرای تمدید قرارداد کی‌روش نگاه ابزاری دارد. به گفته این عده، تاج و دوستانش وقتی می‌خواهند از وزارت ورزش و دولت امتیاز بگیرند، ادعا می‌کنند که کی‌روش در آستانه جدایی است و وقتی به هر دلیلی مانند حواشی ماجراهای بازنشستگی آقای رئیس، در موضع ضعف قرار می‌گیرند، خبر تمدید قرارداد سرمربی پرتغالی را به‌عنوان یک دستاورد و برگ برنده رو می‌کنند.
بگذارید این بدبینی‌ها را کنار بگذاریم و باور کنیم که همه‌‌چیز همانطور بوده که فدراسیون و کی‌روش وانمود کرده‌اند. باور کنیم که آنها برای رسیدن به هدفی که دارند (حضور ایران در جام‌ملت‌های آسیا) به یک توافق روشن رسیده‌اند. فدراسیون براساس واقعیت‌ها به کی‌روش قول داده امکانات مشخصی را در اختیارش قرار دهد و کی‌روش هم پس از نزدیک به 8سال کار در ایران، واقع‌بینانه پیشنهاد فدراسیون را پذیرفته و قراردادش را تمدید کرده است. پس دیگر جای هیچ عذر و بهانه‌ای نمی‌ماند؛ نه برای مهدی تاج و نه برای کارلوس کی‌روش.