بازتاب نوعی از زندگی
محمدقاسم فروغیجهرمی/ پژوهشگر حوزه دفاع مقدس
ادبیات دفاع مقدس پس از سالها که از تولد مبارکش میگذرد هنوز در راه تجربه و آزمون است. عزیزان نویسنده ما نتوانستهاند سبک، ژانر و مکتب ویژهای را که دارای مشخصهها و ویژگیهای قابل ارائه باشد تولید و عرضه کنند. آثار در پالایشها و ارزیابیهای داوری و نقد و بررسی میتواند خود را نشان دهد و با تبلیغ و فضاسازیهای معمول یا ترجمه و بزرگداشت و رونماییهای تکراری و جوایز متعدد ثبات ادبی و فرهنگی و زایش ادبیات سازنده و ماندگار پدیدار نمیشود. امروز باید برای زمانی نوشت که نسلهای بعد و بعدی از لابهلای ادبیات دفاع مقدس زندگی و پویایی را کشف کنند. جغرافیای امروز ادبیات ما متاسفانه دارای هندسهای ناموزون است و جامعه از این همه پراکندگی در نقدها و ارزیابیها خسته شده و امیدی فراروی خود نمیبیند.
انصافها و داوریها معمولا دستخوش احساسات و سلیقههای یکسونگرانه است و میتواند بنای نامیمونی برای آینده شود؛ لذا چرخه تولید ادبیات که امروز ناهمگن و تصنعی است باید به مسیر اطمینانبخش و امیدآفرین بازگردد و هوشیاری و تعهد بر نوشتن افزون شود و صرفا ادبیات تولید شود؛ زیرا مبناها در ادبیات، هنر، پژوهش و تاریخ متفاوتند و ضرورتا هر یک، عرصه ویژه خود را دارند یا فضای خاص خود را. ادبیات را به بیانیههای سیاسی – امنیتی تبدیل نکنیم و بکوشیم هر مقوله و رویکردی را در جای خود قرار دهیم. ادبیات دفاع مقدس تجلی نوعی ویژه از زندگی است که باید به آن پایبند بود.
از تولید ادبیات به معنی خاص آن نباید هراس داشت، بلکه باید بپذیریم که شاهکارهای ادبیات جهان نیز همگی دارای مشخصههای ادبی – فرهنگی خاص خود هستند، نه بیشتر.