«فوتبال هنر بردن است، هنر موفقیت است.» این جمله بسیار دقیق، فرهنگ فوتبال را توصیف می‌کند. صاحب این جمله سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران است؛ کارلوس کی‌روش. در برنامه پریشب 90 کی‌روش برای اولین‌بار بعد از جام‌جهانی مقابل دوربین تلویزیونی نشست و سوالاتی که از او شد را به کلی‌ترین و «به درد نخورترین» شکل ممکن جواب داد. این به دردنخور بود ن در حد همین جمله‌ای است که ابتدای این یادداشت آمده است:«فوتبال هنر بردن است.» این جمله را کارلوس در توجیه شکل بازی تیم‌ملی‌مان در روسیه گفت. ادامه هم داد که مقابل اسپانیا نمی‌شود مثل ترکمنستان بازی کرد. با اینکه با این جمله‌اش می‌شود هم‌نظر بود، از طرفی باید اضافه کرد، که فوتبال را باید بازی کرد، نه اینکه بازی نکرد. وجه هنر فوتبال در بازی کردن و بردن است، نه حیله‌گری چلسی‌گونه و اتلتیکویی برای تنها نتیجه گرفتن. بله، نمی‌شود جلوی اسپانیا هم مثل ترکمنستان بازی کرد، اما کاش جلوی اسپانیا با همین روش استاد بازی کرده بودیم و می‌بردیم‌شان، مثل روسیه که مثل سیستم استاد بازی کرد و اسپانیا را برد. فوتبال علاوه بر اینکه هنر بردن است، هنر گل زدن هم هست. بعضی وقت‌ها هنر بازگشتن هم هست. که ما نه جلوی اسپانیا و نه پرتغال این هنرها را نداشتیم و از گروه‌مان بالا نرفتیم. پس بیهوده شکل بازی تیم را برای موجه کردن خودمان توجیه نکنیم.
مجالم در این یادداشت کم است. فقط به چند نکته اشاره می‌کنم که در حرف‌های کی‌روش کمی آزارم داد. اینکه ما سرمربی‌ای داریم که حقیقت را نمی‌خواهد بپذیرد. گل مردود ایران مقابل اسپانیا و پنالتی هدیه‌داده شده از طرف داور بازی با پرتغال به ایران، حقایقی است که پذیرفتنش نه از امتیاز ایران در جام‌جهانی کم می‌کند نه باعث صعود ما می‌شود. اما اینکه عادل در شبی که اصلا به عادل شب‌های دیگر که بی‌منطقی مهمانانش را به چالش می‌کشید هیچ شباهتی نداشت و تنها یک نکته بسیار واضح و عیان را گفت و همان را هم سرمربی به شوخی و مسخره گرفت، بسیار آزاردهنده است. کی‌روش با قاطعیت و رندی می‌خواهد این پیغام را به‌همه مخالفانش دهد که «شما نمی‌فهمید و حتی از قدرت دیدن و تحلیل فوتبال هم عاجزید» برای همین هم یادش می‌رود گفت‌وگویی که بعد از بازی‌های ایران کرد چه بود و از «جنگ خیالی حاشیه‌سازان برای اختلافش با برانکو می‌گوید» آقای کی‌روش شما به‌صراحت گفتید، برای ادامه همکاری با فوتبال ایران، یا جای شماست، یا برانکو؟ الان چه شده که برانکو دارد پرسپولیس را به نیمه‌نهایی آسیا می‌برد و شما هم آمده‌اید برای سرمربیگری ایران؟ اتفاق جدیدی افتاد که ما از آن بی‌خبریم؟ یادتان رفته که «به فرموده» شما الان هیچ بازیکنی از ترکیب ثابت تیم‌ملی به‌غیر از بیرانوند در لیگ ما بازی نمی‌کند، آن‌وقت می‌گویید در وظیفه شما نیست که بازیکنان پرسپولیس آنقدر خوب بوده‌اند که همگی ترانسفر شده‌اند؟ اینجا مجال بیشتری برای تحلیل حرف‌های کارلوس کبیر(!) نیست. درهمین حد که بد نیست کمی حرف‌های قبلی‌مان را در ذهن‌مان و وجدان‌مان مرور کنیم و بعد سخن جدیدی و استراتژی تازه‌ای انتخاب کنیم برای مقابله با مخالفان.
آقای کی‌روش؛ فوتبال هنر گل زدن هم هست!
در همینه زمینه :
