دروازه شمیران

شاه طهماسب صفوی در دوران سلطنت خود به دلیل علاقه‌ای که به تهران و آب و هوای تمیز آن داشت دستور داد دورتادور شهر تهران حصار یا ارگی بسازند و 4 تا 6دروازه روی آن بنا کنند. این ارگ ۱۱۴ برج به تعداد سوره‌های قرآن داشت. بدین‌ترتیب در دوران صفوی و به‌طور دقیق از سال ۹۶۱ قمری ضمن ساخت حصار و برج و باروی تهران، نخست ۴ دروازه در اطراف این شهر بنا شد که یکی از آنها دروازه شمیران بود. این دروازه در حدود سر پیچ‌شمیران فعلی یعنی محل تقاطع خیابان‌های شریعتی (کوروش کبیر) و انقلاب (شاهرضا) واقع شده بود. 

در گذشته تهران 2 دروازه شمیران داشت. دروازه شمیران عتیق و دروازه شمیران جدید. دروازه شمیران عتیق در منتهی‌الیه سمت شمال محله عودلاجان قرار داشت؛ محله‌ای که فقط از طرف شمال به خارج شهر راه داشت. این ارتباط از طریق دروازه برقرار می‌شد که در حدود مدخل شمالی خیابان پامنار قرار داشت و به نام دروازه شمیران معروف بود. این دروازه از زمان شاه طهماسب تا سال 1292قمری یعنی قریب به 350 سال پابرجا بود.