روایتگر روزهای فتح

شهره کیانوش؛ خبرنگار

 فیروز احمدی در دیده‌‌بانی یکی از نیروهای متخصص بود و او را به‌عنوان مسئول دیده‌‌بانی لشکر 10سیدالشهدا(ع) و تیپ‌110خاتم‌الانبیا انتخاب کردند و سپس مسئول تطبیق آتش توپخانه قرارگاه شد. احمدی از روزهای بعد از جنگ برایمان تعریف می‌کند: «پس از جنگ، نتوانستم در سپاه بمانم و ترخیص شدم. آن زمان مجروحیتم ثبت نشده بود و مثل یک نیروی عادی به زندگی برگشتم. با 2فرزند و خانه‌ای استیجاری، سخت‌ترین سال‌های عمرم را گذراندم و حدود 8سال پشت تنور نانوایی ایستادم. به‌دلیل آسیب انگشتانم، نانی که می‌پختم نشانی متفاوت داشت.(باخنده) رد انگشت‌ها کامل شکل نمی‌گرفت. بعدها با شهادت همرزمان و تأیید حضورم در جبهه، درصد جانبازی‌ام مشخص شد و توانستم سال‌ها بعد از خدمات جانبازی استفاده کنم.» او با وجود بازنشستگی، همچنان فعال است؛ ورزش صبحگاهی را ترک نکرده و ارتباطش با جوان‌ها و فعالیت‌های فرهنگی را ادامه می‌دهد. البته روایتگری دفاع مقدس بخشی از زندگی امروز اوست. خودش می‌گوید: یک‌بار یک‌ گروه دانشجوی دختر را به اردوی راهیان نور بردیم. من روایتگر بودم. یک دختر جوان در مسیر رفت،گفت که‌ من اصلا به این اردوها اعتقادی ندارم و‌ به هوای دوستانم آمدم؛ یعنی چه سر خاک آدم بجنگد! آخر سفر همین دختر را نمی توانستیم آرام کنیم. به حدی روی خاک شلمچه اشک می‌ریخت و گریه می‌کرد که همه تعجب کرده بودند. فقط می‌گفت شهدا شرمنده‌ایم.»