این برانکوی پوست کلفت
پرسپولیس در بهترین روزهای دو دهه اخیرش بهسر میبرد. یک نایبقهرمانی و دو قهرمانی متوالی لیگ برتر و صعودهای متوالی به مراحل حذفی لیگ قهرمانان آسیا، شرایطی را برای این تیم ساخته که حداقل در 20 سال گذشته کاملا بیسابقه بوده است. با وجود این نتایج درخشان اما پرسپولیس بحرانهای درونخانوادگی زیادی را هم از سر گذرانده که برخی از آنها واقعا جدی بودند. در آخرین نمونه، تمرین عصر شنبه سرخپوشان تبدیل به محل درگیری شدید تماشاگران و بوقچیها شد و کار به چاقوکشی رسید. بهنظر میرسد مهمترین راز موفقیت پرسپولیس با وجود اینهمه تنش و درگیری، وجود شخص برانکو ایوانکوویچ بوده که همیشه به باشگاه در گذر به منطقه امن کمک کرده است.
فستیوال «هیس»ها
روند موفقیتآمیز پرسپولیس هرگز باعث نشد از حجم تنشهای فردی در این باشگاه کاسته شود. این تنشها گاهی آنقدر اوج گرفت که نمود عینی مثل نشان دادن علامت «هیس» پیدا کرد. در دو سال اخیر حداقل سه بازیکن پرسپولیس با نشان دادن این علامت، سایرین را به سکوت دعوت کردهاند. مهدی طارمی بعد از خراب شدن پنالتی چیپش مقابل الریان و هنگامی که با انتقاد سکوها مواجه شد خطاب به آنها هیس نشان داد، علیرضا بیرانوند هم این کار را بعد از آن انجام داد که مصاحبهاش مبنی بر جدایی از پرسپولیس با اعتراض شدید هواداران مواجه شد و نهایتا رادوشوویچ همین امسال بعد از کلینشیت در بازی با فولاد ، مقابل عکاسان همین ژست را گرفت تا عکساش را ثبت کنند. ظاهرا منظور رادو، دعوت به سکوت کسانی بوده که اخیرا گفته بودند او فامیل برانکو است و بههمین دلیل به پرسپولیس آمده!
دو نوبت اعتصاب
وضع مالی پرسپولیس در این سالها خیلی بهتر از قبل شد و یقینا این مسئله در آرامش باشگاه و بهبود نتایج قرمزها تاثیر زیادی داشته است. این اما به آن معنا نیست که پرسپولیسیها در این چند فصل هیچ مشکلی نداشتهاند. در همین مدت هم بازیکنان گاه و بیگاه به دیرکرد باشگاه در پرداخت دستمزدها معترض بودهاند. این اعتراضها گاهی با انتشار مطالب مشترک در صفحات شخصی و گاهی با مذاکره کاپیتانها و مدیریت باشگاه مطرح شده، اما سختترین و آخرین مرحله اعتراض به مشکلات مالی، همیشه اعتصاب است که حتی این اتفاق هم در پرسپولیس رخ داده. در حقیقت از زمانی که برانکو به این تیم آمده، دو نوبت اعتصاب در پرسپولیس رخ داده و بازیکنان حاضر به انجام تمرین نشدهاند؛ یک اعتصاب سه روزه و یک اعتصاب یک روزه.
شاخ به شاخ با مدیران باشگاه
بخش دیگری از مشکلات درونخانوادگی پرسپولیس مربوط به اختلافات گاه و بیگاه بازیکنان با مدیرعامل باشگاه میشود؛ آنچه بهویژه در دوران حضور علیاکبر طاهری به اوج رسید. در آن دوره چند مرتبه بازیکنان بدون هماهنگی باشگاه بهطور دستهجمعی به دیدار حسین هدایتی رفتند که این مسئله دردسرساز شد. امید عالیشاه و احمد نوراللهی هم پس از تصمیمشان برای ترک پرسپولیس یک رویارویی تمامعیار رسانهای با طاهری پیدا کردند. در یک نوبت هم درگیری شدید طارمی با ترکاشوند بحرانساز شد؛ جایی که مهاجم بوشهری معاون وقت باشگاه را «دروغگو» خطاب کرد. جالب است بدانید یکبار هم طارمی با شخص طاهری بهشدت مشکل پیدا کرد؛ طوری که شب مسابقه با نفت آبادان حتی هتل محل اقامت تیم را هم ترک کرد، اما با وساطت دیگران به اتاقش برگشت و عصر فردا تکگل سه امتیازی بازی را زد! بهنظر میرسد حجم این کشمکشها در دوران مدیریت گرشاسبی بهشدت کاهش پیدا کرده است.
تسویه دردناک بیانضباطها
همزمان با تمام این التهابها، برانکو رویکرد تسویه سفت و سخت بازیکنان بیانضباط را نیز در دستور کار خودش قرار داد و حتی یکقدم هم از این موضع عقبنشینی نکرد. در این مدت ستارههایی مثل رامین رضاییان و محسن مسلمان با تصمیم برانکو در پرسپولیس نیمکتنشین و پس از آن محو شدند. طبیعتا این رویکرد با واکنش منفی سکوها و تشویق ستارههای مغضوب همراه بود، اما برانکو ترجیح داد تلخی دارو را به قیمت شفا و نجات تیمش تحمل کند. شاید اگر آرامش و بردباری برانکو و البته نتایج خوب او نبود، هر کدام از این بحرانها میتوانست پرسپولیس را زمین بزند، اما سرخپوشان با نسخههای مرد کروات فعلا به پیش میروند و بعید است درگیریهای جدید بین بازیکنان و بوقچیها هم تاثیر چندانی روی عملکرد این تیم بگذارد.