خانه سبز

زهرا بلندی| خبرنگار:

منطقه 1

ایجاد فضای سبز یکی از فعالیت‌های انسان‌دوستانه‌ای است که با نمود پیدا کردن در زندگی هر انسانی می‌تواند به سبز نگه‌داشتن و حفظ محیط‌زیست کمک کند. درحالی‌که با گسترش زندگی ماشینی و شهرنشینی، این روزها کمتر کسی برای چنین اموری هزینه و زمان صرف می‌کند. حضور آدم‌هایی همچون «هادی نظر» که هنوز برای بقای طبیعت و سبزی زمین قدم برمی‌دارند و زندگی در دامان طبیعت را با هر چیز دیگری عوض نمی‌کنند، یکی از زیبایی‌های محله‌های قدیمی شهر است که شنیدن داستان زندگی این آدم‌ها هم خالی از لطف نیست.

اصالتاً شمیرانی است و عشق به طبیعت را از مادربزرگش به ارث برده که در بین اهالی به «خاله صغری» معروف بود و از یک قرن در این محله سکونت داشت. مادربزرگی که آن روزها خانه‌داری‌اش زبانزد خاص و عام و حیاط خانه‌اش پر از گل و گیاه بود. محصولاتی همچون ماست، دوغ و کره محلی و... درست می‌کرد و هر روز قابلمه دیزی‌اش را روی دوش می‌گرفت و می‌رفت میدان تجریش تا آن را دست مشتری‌ها بدهد. گذران اوقات زیادی از روز کنار مادربزرگ در علاقه‌مندی «هادی‌نظر» بی‌تأثیر نبوده است. او از 16سالگی وظیفه رسیدگی به باغ خانه پدری‌اش را به عهده گرفت.

خانه‌ای ویلایی که بین آپارتمان‌های نوساز، خاطرات روزهای گذشته را به رخ می‌کشد و نسیمی که لابه‌لای گیاهان باغش جریان دارد گرمای طــاقت‌فرسـای خیابان را قابل تحمل می‌کند. عطر شمعدانی و گل‌های کاغذی صورتی رنگی که به زیبایی روی نرده‌های بالکن ردیف شده لبخند را به رهگذران هدیه می‌کند. باغبان 55 ساله که از نوجوانی در این حیاط درخت و انواع گل و سبزی کاشته و زحمت زیادی کشیده، می‌گوید: «خیر این باغ هم به من و خانواده، هم به اهل محل می‌رسد.  با آمدن پاییز همه منتظر میوه‌های درختان خرمالو هستند. خرمالوها را می‌چینم، کیسه کیسه می‌کنم و سهم هر همسایه را به منزلش می‌فرستم. آنها از توت‌فرنگی، شاتوت، گردو، گیلاس و انجیر هم سهم می‌برند.»


زنده کردن خاطرات خوش

کاشت انواع سبزی، ‌بخشی از فضای باغ را به خود اختصاص داده است. آقا هادی ریحانی را که چیده به ما می‌دهد و می‌گوید: «همه نوع سبزی و صیفی همچون ریحان، شاهی، تربچه، نعناع، پونه، گوجه‌فرنگی، بادمجان و... را در اینجا کاشته‌ام. بنابراین نیازی به خرید این محصولات ندارم و در این زمینه خودکفا هستم.» انتهای حیاط 360متری او به جایگاه نگهداری مرغ و خروس اختصاص داده شده. نظر، با لحن مهربان آنها را به خوردن غذا دعوت می‌کند و رو به ما می‌گوید: «هر روز صبح قبل از بالا زدن کرکره مغازه اینجا می‌آیم، به گیاهان آب می‌دهم و برای مرغ و خروس‌ها دانه می‌ریزم.» او با اشاره به اینکه در استفاده از آب خیلی مقید است، می‌گوید: «آب مورد نیاز گیاهان این باغ از قناتی که در محله وجود دارد، تأمین می‌شود.» او در ادامه می‌گوید: «اهل محل همیشه از من بابت ایجاد و حفظ چنین مکانی تشکر می‌کنند و از اینجا به‌عنوان یک محیط پرانرژی و دنج یاد می‌کنند که تداعی‌کننده حال و هوای گذشته محله و یادآور خاطرات خوب آن روزهاست.»



همه دلبستگی‌های آقاهادی

این دوستدار طبیعت علاوه بر درختکاری و کاشت گل و گیاه در زمینه ورزش و حفظ و نگهداری از محیط‌زیست هم فعال است. او با اشاره به اینکه بیشتر قله‌های بلند ایران همچون اشترانکوه، علم کوه، تفتان، سبلان، دماوند و... را فتح کرده، می‌گوید: «از کودکی به فوتبال و کوهنوردی علاقه‌مند بودم. عضو تیم فوتبال جوانان شمیران بودم و کوهنوردی یکی از علایقم بود. با دانشی که نسبت به کوه‌ها و نقاط گردشگری پیدا کرده بودم، بچه‌های محل را هر هفته به کوه می‌بردم. یکی از فعالیت‌هایمان در مسیر، جمع‌آوری زباله‌ها از روی زمین بود که حتی این روزها که به تنهایی به کوه می‌روم نسبت به آن حساس هستم.»  در حیاط باز است و هر رهگذری حین رد شدن از مقابل در به آقانظر سلام می‌دهد. «مجیدناطقیان» یکی از ساکنان قدیمی محله وقتی از دلیل حضور ما در اینجا باخبر می‌شود، می‌گوید: «این خانه قدیمی برکت محله است و آقا هادی لطف و صفای آن. این مرد عاشق فضای سبز است و بسیاری از اهل محل برای کاشت گل و گیاه از او کمک می‌گیرند و او هم همیشه آماده خدمت به آنهاست.»  «سیدمهدی انتظام‌وزیری» یکی دیگر از اهالی محله است که می‌گوید: «آقا هادی همیشه اهل محل را برای ایجاد فضای سبز یاری کرده و با دستان خودش 2 درخت توت در پارک نیاکان، یک درخت در کوچه عشقی و 2 درخت نارون روبه‌روی خیابان پاسداران کاشته است.»