پیروزی ایران در آکسفورد

در تالار تاریخی اتحادیه آکسفورد، جنجالی بزرگ درگرفت. قدیمی‌ترین انجمن مناظره جهان میزبان پرسشی انفجاری بود: «بزرگ‌ترین تهدید برای خاورمیانه کیست؟ ایران یا اسرائیل؟»
نتیجه، شوک آور بود: 265 در برابر 113 رأی. اعضای این نهاد معتبر بین‌المللی، با اکثریتی قاطع، رژیم صهیونیستی را عامل اصلی بی‌ثباتی در منطقه معرفی کردند. این نتیجه، نه یک نظرسنجی ساده که نشانه‌ای از تغییر نگرش عمیق در نسل جوان غرب بود.
در یک‌سو محمد اشتیه، نخست‌وزیر سابق فلسطین، ایستاده بود. او اسرائیل را «دولتی استعماری و توسعه‌طلب» خواند که نقشی کلیدی در ناآرامی‌های منطقه دارد. در کنارش، عطاءالله مهاجرانی، وزیر اسبق ایران از «تجاوزی که زیر عنوان دفاع پنهان شده» سخن گفت.
در سوی مقابل، هیلل نوئر، از دیده‌بان حقوق بشر، ایران را «صادرکننده جنگ» خواند و ادعا کرد کشورهای عربی پنهانی به اسرائیل وابسته‌اند. حتی وقتی غزه را «ملکی ساحلی با ظرفیت رفاه» توصیف کرد، موجی از اعتراض حاضران، سالن را فراگرفت.
اما هیچ‌کدام از این ادعاها نتوانست رأی‌دهندگان را قانع کند. حقیقت در آکسفورد پیروز شد. این دومین بار در کمتر از 2سال بود که این نهاد معتبر جهانی، ماهیت واقعی رژیم صهیونیستی را برملا می‌کرد؛ رأیی که بازتاب‌دهنده نظر اکثر مردم جهان است.