اصل ماجرا

سرقتی که به هویت فرانسه چنگ انداخت
سرقت از موزه لوور، تنها ربودن چند قطعه جواهر نیست؛ بلکه تعرضی به نماد هویت و غرور ملی فرانسه به‌شمار می‌آید. سارقان با استفاده از بالابر، در روشنایی روز و با شکستن شیشه‌ها توسط سنگ‌فرز، هشت قطعه تاریخی را ربودند و با موتورسیکلت از محل گریختند. هرچند شیوه دستگیری یا بازگرداندن آثار توسط پلیس فرانسه اهمیت دارد، اما اصل ماجرا فراتر از یک سرقت معمول است. رسانه‌های غربی با حاشیه‌سازی‌های بی‌ربط می‌کوشند افکار عمومی را از معنای عمیق این رویداد منحرف کنند. ژوردن باردلا، رهبر حزب راست افراطی فرانسه، این حادثه را «تحقیر غیرقابل‌تحمل» و نشانه‌ای از «زوال دولت» توصیف کرده است. سرقت از لوور در واقع ضربه‌ای به ریشه‌های فرهنگی و اعتبار ملی فرانسه است، نه صرفاً بردن چند جواهر تاریخی. حال اگر رخدادی با یک‌هزارم این ابعاد در ایران روی می‌داد، بی‌تردید توفانی از تبلیغات منفی جهانی به‌راه می‌افتاد.

4گروه نیابتی اسرائیل در غزه
پس از ماه‌ها نبرد، رژیم صهیونیستی در پی طرحی نوین است؛ نه از توان رویارویی نظامی مستقیم با حماس برخوردار است و نه از پشتیبانی آشکار رئیس‌جمهور آمریکا؛ درنتیجه به‌جای اتکای صرف به حملات هوایی و موشکی به سازماندهی گروه‌های محلی در غزه روی آورده است؛ گروه‌هایی که قرار است یا به‌عنوان آلترناتیو حماس ظاهر شوند یا دست‌کم برای آن مشکلات ایجاد کنند. 

4گروه محوری این طرح عبارتند از:
نخست، «یاسر ابوشبابه» از شرق رفح که خود را رهبر نیروهای مردمی معرفی می‌کند و گویا با مقامات اسرائیلی جهت کنترل گذرگاه‌ها در ارتباط است. 
دوم، «حسام الاسطل» در خان‌یونس، فرمانده واحدی موسوم به «ضربت ضدتروریسم» که مأمور مقابله با حماس معرفی شده است. 
سوم، «رامی حلس» در شجاعیه با تشکلی به‌نام «ارتش مردمی» که بیشتر نقش فشارآور علیه حماس را ایفا می‌کند تا یک‌نیروی نظامی مؤثر. 
و چهارم، «اشرف المنسی» در شمال نوار غزه که خود را مدافع مردم معرفی می‌کند. 
اما این ابتکارِ رژیم صهیونیستی به‌سرعت رنگ می‌بازد؛ زیرا بنا بر گزارش هاآرتص این گروه‌ها یا متلاشی شده‌اند یا فاقد توانی جدی هستند و حماس همچنان محبوب‌ترین و بانفوذترین جریان در غزه باقی مانده است. 

بازی انگلیس با تروریسم این بار در سوریه
در یک تصمیم جنجالی و بحث‌برانگیز، انگلیس «هیأت تحریرالشام» را از فهرست گروه‌های تروریستی این کشور حذف کرد. دولت انگلیس اعلام کرده که به‌منظور تعامل نزدیک‌تر با دولت کنونی سوریه این تصمیم را گرفته است. محمد جولانی، رئیس دولت موقت سوریه پیش از آنکه قدرت را از بشار اسد بگیرد، رئیس هیأت تحریرالشام بود. 
تحریرالشام سال۲۰۱۷ به‌عنوان شاخه‌ای از القاعده در فهرست‌ سازمان‌های تروریستی انگلیس قرار گرفته بود. چرخش لندن در قبال سازمان‌های تروریستی همواره بخشی از رویه سیاست خارجی انگلیس بوده است. به‌عنوان مثال انگلیس سال۲۰۰۵ گروهی موسوم به «مبارزه اسلامی لیبی» را که از شاخه‌های القاعده بود در فهرست تروریستی قرار داد؛ اما سال۲۰۱۹ اعلام کرد که بر حسب منافع جدیدش این گروه را از آن فهرست خارج می‌کند. گروهک منافقین نیز سرنوشتی مشابه داشت. این گروه ابتدا در دهه۱۹۹۰ تروریستی اعلام شد اما سال۲۰۰۹ از فهرست سیاه انگلیس خارج شد. 

ترامپ و انتصاب جنجالی تاجر آمریکایی در عراق 
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مارک ساوایا، تاجر آمریکایی عراقی‌تبار را به‌عنوان فرستاده ویژه آمریکا به عراق منصوب کرده است. ساوایا که هیچ تجربه دولتی ندارد و بیشتر به‌خاطر نقش خود در کمپین۲۰۲۴ ترامپ شناخته می‌شود، قرار است نماینده مستقیم منافع آمریکا در بغداد باشد و مذاکرات امنیتی، سیاسی و اقتصادی را هدایت کند. انتصاب او واکنش‌های متفاوتی در عراق و واشنگتن برانگیخته است. برخی، ازجمله نخست‌وزیر عراق، ریشه‌های عراقی او را نقطه قوت می‌دانند، اما تحلیلگران تردید دارند و آن را نشانه‌ای از اهداف پنهان آمریکا در صنعت نفت، سیاست منطقه‌ای و حتی فشار بر تحولات داخلی بغداد می‌دانند. برخی همچنین این پرسش را مطرح کرده‌اند که آیا این انتصاب با منافع اسرائیل هماهنگ شده است؟ 
خلاصه اینکه انتصاب ساوایا بیشتر شبیه به‌کار‌گیری یک ابزار سیاسی و اقتصادی از سوی کاخ سفید است تا تصمیمی مبتنی بر شایستگی دیپلماتیک. گویی ترامپ برای منابع نفت عراق خواب‌هایی دیده است؛ چراکه در اجلاس شرم‌الشیخ به مقام ارشد عراقی گفته بود: آنقدر نفت دارید که نمی‌دانید آن را چه کنید!