گزارش
برج میلاد دیروز میزبان جشنواره پرواز بادبادک‌ها بود
پرواز لبخندهای کودکانه
مهدیه تقوی راد/خبرنگار
بادبادک‌های رنگی در دست بچه‌ها نشان از حضور در یک برنامه پرنشاط در سایه برج میلاد تهران دارد؛ جشنواره بادبادک‌ها؛ بادبادک‌هایی که قرار است در آسمان پایتخت به پرواز دربیایند و لحظاتی شاد را برای خانواده‌ها و کودکانشان به ارمغان بیاورند.
ورودی برج میلاد مملو از خانواده‌هایی است که از گوشه و کنار شهر و از سوی خانه‌های محله شهرداری تهران از مناطق 22گانه به‌همراه فرزندانشان برای شرکت در این جشنواره صبح زود به برج میلاد آمده‌اند.
در اطراف برج میلاد تعدادی از خانواده‌ها گله به گله سفره انداخته‌اند و مشغول صرف صبحانه هستند. خانم معینی، یکی از شهروندانی است که به همراه دوستان و فرزندانشان در این جشن شرکت کرده و مشغول لقمه‌گرفتن برای کودکانش است که تلاش می‌کنند تا بادبادکشان را درست کنند.
او می‌گوید: بعد از فراخوانی که شهرداری منطقه7 برای شرکت بچه‌ها در این جشن داده بود، تصمیم گرفتیم همراه دوستان‌مان در جشن بادبادک‌ها شرکت کنیم و بچه‌هایمان با بازی‌های قدیمی که الان کمتر به آنها پرداخته می‌شود، آشنا شوند. او با ابراز خوشحالی از برگزاری این برنامه‌ها می‌گوید: کاش شبیه این برنامه‌ها در طول سال چندین‌بار برگزار شود و خانواده‌ها بتوانند چند ساعتی را در کنار بچه‌هایشان باشند.
در گوشه‌ای از مراسم میزهایی تعبیه شده که روی آنها مملو از کاغذهای الگو و بنرهایی است که طرز ساخت بادبادک‌های کاغذی را به خانواده‌ها آموزش می‌دهد. تعداد زیادی از خانواده‌ها به همراه فرزندانشان در این کارگاه‌های کوچک مشغول درست‌کردن بادبادک با گوشواره‌های رنگی بودند؛ بادبادک‌هایی که بعد از اتمام ساختشان با کمک مادرها نقاشی می‌شدند تا لحظاتی بعد در آسمان به‌پرواز درآیند. تعداد زیادی از کودکان در گوشه‌و‌کنار غرفه‌ها به جان کاغذ و چسب افتاده‌اند و با نظارت مادرانشان مشغول درست‌کردن بادبادک هستند. در گوشه‌های دیگر هم مادرانی دیده می‌شوند که تلاش می‌کنند تا نحوه پرواز‌دادن بادبادک‌ها را به فرزندانشان آموزش دهند و تعدادی از مادرها هم فرصت را مناسب دیده و خودشان مشغول پرواز‌دادن بادبادک‌ها بودند تا جایی که برخی از کودکانشان به آنها اصرار می‌کردند تا بادبادک‌ها را به‌دست آنها بدهند.
مریم مسلمی، یکی از خانم‌هایی است که از منطقه12 تهران برای شرکت در این جشن آمده است. او که در حال آموزش پرواز‌دادن بادبادک دست‌ساز به دختر چهارساله‌اش است، به همشهری گفت: به محض اینکه مطلع شدم قرار است چنین جشنواره‌ای برگزار شود، تصمیم گرفتم تا به جای استفاده از بادبادک‌های آماده، با کمک همسرم برای مبینا (دخترم) بادبادک درست کنیم و این بادبادک را به برج بیاوریم. بادبادک مبینا با گوشوارهای رنگی بلند و نقاشی بامزه‌ای که دارد، شبیه آدمکی خندان است که موها و گوشواره‌هایش را به‌دست باد سپرده و به رهایی در آسمان فکر می‌کند.
مسلمی می‌گوید: خودم بیشتر از مبینا برای شرکت در این جشن اشتیاق داشتم، بچه‌های امروز دائم مشغول بازی با موبایل و تبلت هستند و لذت بازی با اسباب‌بازی‌های ساده و بادبادک را نمی‌دانند، حتی دل خود ما هم پوسیده است؛ امروز من با پرواز‌دادن این بادبادک رنگی به روزهای کودکی‌ام برگشتم و انگار روحی دوباره به جانم دمیده شد.
در سایه برج میلاد صدها صندلی برای شرکت‌کنندگان در مراسم چیده شده و از استیجی که برای این منظور تدارک دیده شده بود، مجری برنامه در کنار موسیقی‌ای که از بلندگوها پخش می‌شد، مدام شرکت‌کنندگان را به پرواز‌دادن بادبادک‌هایشان تشویق می‌کرد. محمدمهدی امسال به کلاس اول می‌رود و بادبادکی را که طرح هواپیمای جنگی دارد، بارها و بارها سعی می‌کند آن را در میان انبوه بچه‌هایی که در پایین برج تجمع کرده‌اند، پرواز دهد اما به‌علت ازدحام هم‌سن‌وسال‌هایش چندان موفق نیست؛ بادبادک او هر‌بار بعد از اینکه کمی اوج می‌گیرد، کله می‌کند و دوباره تلاش او از سر گرفته می‌شود. محمدمهدی درحالی‌که عرق از پیشانی‌اش سرازیر شده، می‌گوید: اگر اینجا بزرگ‌تر بود، بادبادک من هم پرواز می‌کرد، اما اینجا اینقدر کوچک است و بچه‌ها زیادند که بادبادک‌هایمان به هم می‌خورد و کله می‌شوند.
حورا به همراه خواهر دو‌قلویش حلما هر کدام یک بادبادک منقوش به شخصیت‌های یک کارتون خارجی دارند و با دور‌شدن از جمعیت، بچه‌ها تلاش می‌کنند با کمک مادرشان بادبادک‌هایشان را پرواز دهند که بالاخره بعد از چندبار تلاش موفق می‌شوند و بادبادک‌ها در بادموافقی که می‌وزد، کم‌کم بالا می‌روند.
خانم احمدی، مادر دوقلوها که خودش هم یک بادبادک دست‌ساز در دست دارد و چندین‌بار نحوه پرواز‌دادن بادبادک را به دخترهایش یاد داده، می‌گوید: این روزها بچه‌ها آنقدر سرگرم بازی‌های موبایلی و کامپیوتری شده‌اند که باید به‌زور آنها را از جا بلند کنیم، اما با این بازی‌ها بچه‌ها ناچار به تحرک می‌شوند و کمی از فضای بازی‌های موبایلی که هیچ فایده‌ای هم ندارد، دور می‌شوند. او یادی از کودکی‌اش کرد و گفت: بازی‌های قدیمی پر از شادی و رقابت بود و هزینه‌ای هم نداشتند؛ مثل هفت‌سنگ، یه‌قل‌دوقل، لی‌لی و... که گروهی بازی می‌کردیم و کلی هم شاد بودیم و دوست پیدا می‌کردیم. حضور 5 هزار نفر از 22منطقه تهران در جشنواره بادبادک‌های امسال برج میلاد نشان از اقبال مردم به این نوع جشنواره‌ها دارد؛ مردمی که با توجه به گرفتاری‌های این روزهای زندگی شاید بیش از هر زمان دیگری نیاز به کنار هم‌بودن و شاد‌شدن دارند.
سلامت جامعه در گرو ورزش و نشاط است
مدیرعامل برج میلاد در جشنواره بادبادک‌ها با بیان اینکه در کنار خانواده‌ها شادی عمیقی را شاهد هستیم، گفت: ما امروز خوشحالیم که در کنار برج میلاد میزبان خانواده‌ها از مناطق 22گانه تهران هستیم. علی درویش‌پور گفت: ما روزها میزبان گردشگرانی از اقصی‌نقاط کشور هستیم و شب‌ها با برپایی جشنواره اقوام، میزبان اقوام ایرانی و خریدار خرده‌فرهنگ‌های اصیل و ناب و طرفدار اصول و سنن ایرانی هستیم و همنوا با گروه‌های فاخر موسیقی و ایجاد بازارچه‌های صنایع‌دستی، دهکده اقوام را ایجاد کردیم تا ایران کوچکی را در یادمان میلاد داشته باشیم تا فرزندانمان با پیشینه ایران بیش از پیش آشنا شوند. در جهان امروز محور توسعه، انسان سالم است که این سلامت با نشاط و ورزش اتفاق می‌افتد.
